The Broken Hearted Girl ✔️

Episode 12

She is walking alone once again. Kahit na bihira lang siya makitang ngumiti, bakas pa rin sa mukha niya ngayon ang kalungkutan.

Her best friend knows and she's against them. Hindi na niya alam kung ano nang gagawin. After that night of sobered and ruffled conversation between her and Riann, nagsimula na silang maging distant sa isa't isa. Kahit ayaw niya ng ganoong set up wala rin naman siyang magawa. Si Riann na ang umiiwas and besides she can't lose him. Ngayon pa ba, na nasa kanya na?

Pero pakiramdam niya magisa siya kahit na naging sa kanya na nga si Michael.

Parang dumating nga ito sa kanya pero unti unti namang nawawala ang best friend niya.

She doesnt want to lose the friendship but she can't also just withdraw from that relationship.

Gusto niya lang namang maging masaya kahit minsan lang. Pero bakit parang hindi iyon maintindihan ng mga kaibigan niya.

"ang intense kanina ni Mike."

"oo nga. Parang galit na galit."

Rinig niya mula sa dalawang lalaking naguusap. Hearing his name made her back to her senses.

She roamed her eyes around the area and smacked her lips together as the memories from the past consumed her mind. Though she considers that man as a pain in the ass, she still can't deny that he put a smile on her face.

'Yung mga pick up lines nito na kahit sobrang corny, napapangiti pa rin siya.

"girlfriend, Philippines ka ba? Kasi it's more fun kapag kasama ka."

"Siguro ikaw si Mr. Bean. Bean-ihag mo kasi ang puso ko."

"Centrum ka ba? Kasi You make my life complete."

Napapangiti nalang siya tuwing naaalala ang mga panahong iyon but that smile on her face is slowly fading away as she realized her life right now. Those things were in the past. Ngayon, magisa nalang siyang naglalakad...

***

A sudden light came to her upon seeing him. Parang biglang gumaan ang pakiramdam niya ng makita ang lalaking nasa isip niya lang kanina. Inayos niya muna ang sarili at pinilit na pigilan ang ngiti bago lumapit dito.

"Mike." she called. Parang nabigla naman si Mike nang makita siya. Saglit pang kumoot ang noo ni Cassandra nang mapansin ang itsura nito.

"okay ka lang?" tanong niya pa. Hindi normal sa kanya ang tanungin ito ng ganoong tanong pero pakiramdam niya kasi may problema ito.

Ngumiti lang naman ng pilit si Mike sa kanya bago tumalikod at maglakad ulit.

"wait lang..." pagpigil niya ulit sa binata. Halata naman ang inis sa mukha ni Mike nang humarap sa kanya.

"what? he asked in irritation. She was taken aback at first but then backed her composure.

"we need to do the Case Study. Friday na ang deadline nun" sabi niya pero parang wala lang iyon sa kausap.

"you can do it. Just tell kung magkano nagastos mo. Babayaran ko nalang." sabay talikod ulit sa kanya. Medyo naguluhan pa siya at pinigilan ulit ito sa paglalakad

"babayaran? Hindi mo ako tutulungan?"

"that will serve as my help."

"huh? Wait lang nga. Hindi ko kailangan 'yung bayad mo. I need you to help me. I need you to think also." she is trying to contain her temper. But Mike remained on looking impassive.

"wala akong time." walang kagana gana nitong sagot sabay lakad muli. Sumabay naman si Cassandra.

"at bakit naman? Mas importante pa ba 'yang pinagkakaabalahan mo kesa sa grades mo?" naiinis na talaga siya sa inaasal nito sa kanya.

"oo!" he shouted then left her dumbfounded.