The Broken Hearted Girl ✔️

Episode 29

"you look gorgeous, girlfriend ko" he added, huskily habang hinahalikan pa rin ang parteng batok at likod ko. Sinusubukan kong ilayo ang parteng iyon ng katawan ko kasi nakakakiliti pero mas hinigpitan niya lang ang yakap niya sa akin.

"M-Mike"

"hmmm" at pinagpatuloy lang niya ang ginagawa niya. His grip tigther as his lips pressed harder. Mas lalo akong nakikiliti.

"M-Mike..a-ano..kasi ahhh" he nibbled my earlobe. Oh! This man...For whoever's sake, nasa labas kami.

Hinawakan ko na ang mga kamay niya na nasa tiyan ko.

"M-mike..uhmm. parang.may umm" I bit my lower lip to suppress a moan. He's still in his sweet assault to me.

"Mike, may mga tao" I managed to say directly dahil kung hindi baka kung saan pa mapunta ang ginagawa niya sa akin. He stiff. Huh! Naalala niya siguro 'yung mga taong inimbitihan niya. Medyo lumuwag na ang yakap niya sa akin at inikot ako paharap sa kanya.

He's grinning.

Oh! Here I am again, slowly drowning to his ever so handsome face. Oh boy! He's wearing a suit. His eyes were shining brightly at me. At ang buhok niya. Oh my! His sexy-messy-bed-room-copper-brown hair! One adjective was not enough to describe his looks right now.

"is today a fairytale?" I muttered still drowning on him. Napansin ko naman that he chuckled. Gosh! Bakit pati pagtawa niya ang ganda.

Unti unti namang lumalapit ang mukha niya sa akin.......

and our lips touched. Saglit lang iyon but it felt like one hour. Tumawa ulit siya nang bahagya at tsaka pinisil ang ilong ko. There it is, he backed me to reality

"I Love You" sambit niya bago kinuha ang mga kamay ko at inilagay sa magkabilang balikat niya. Hinawakan niya naman ang bewang ko and pulled me much closer to him. Para na kaming magkayap dahil sa sobrang lapit ng mga katawan namin.

He moved.

Hala! Marunong siya magsayaw.

I smiled........

I clutched my arms around his neck as I buried my head on his chest. Yumakap na rin siya sa akin.

"nakakaasar ka" I mumbled. Namumuo na rin ang luha sa gilid ng mga mata ko. Alam ko naman na mas lumawak ang ngiti niya.

"di ba sabi ko sayo, ayokong mag-isa sa dilim. Eh bakit mo pa rin ako--"

"hush baby..I know and I'm sorry" he carressed my bare back. Tumulo na nga talaga ang mga luha ko. "kasama kasi 'yun sa plano" pagpapatuloy niya pa. I just made a hissed sound pero nakangiti pa rin. Sumasayaw na kami.

"bakit mo pa ginawa 'to?" tanong ko ulit. Pinipigilan ko pa ring huwag umiyak

"because I can" I hissed

"'yun ba sagot sa tanong ko?" tiningnan ko na siya.

"kasi Ma.hal ki.ta.." tracing the lines of my brows, to my nose, then to my lips. He brushed his thumb to my bottom lip....then plant a soft kiss. I stiff. He grins. Nakatitig lang ako sa kanya habang nakangiti. I can't help it. "You are a special person in my life" he added nang tumitig na rin siya sa mga mata ko. He cupped my face and wipe my unshed tears. Parang gusto ko na ulit maiyak. Oo, I imagined once 'yung ganito, 'yung lalaking sasabihin sa akin ang mga salitang tulad ng mga sinabi niya but I never thought that it would really happen to me.

Nagiwan muna siya ng halik sa noo ko bago inilagay ulit ang ulo ko sa dibdib niya. My tears fell once more. The song was still playing..

No I've never seen nothing like you