အခ်စ္သည္ မည္သို႔နည္း???

(၂)

အခန္း(၂)

ယံုၾကည္မူ...

ဒီစကားလံုးက အရမ္းကို
ေလးနတ္က်ယ္ျပန္႔လြန္းတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အေပၚမယံုၾကည္တဲ့လူေတြကို
ကြၽန္ေတာ္ သိပ္ဂ႐ုမစိုက္တတ္ဘူး။

ဘယ္သူကိုမွလည္း ယံုၾကည္ေအာင္ လိုက္လုပ္ျပမေနတတ္ဘူး။
ကြၽန္ေတာ္ဘာသာ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္စရာ႐ွိတာကို လုပ္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္လုပ္တာကို ယံုခ်င္ယံု၊ မယံုခ်င္ေန ကြၽန္ေတာ္ သိပ္အေလးအနတ္မထားခဲ့ဘူး။
အခုေတာ့ ခံယူခ်က္ေတြဟာ လႊဲမွားမူ
ကို ျဖစ္ေပၚလာေစခဲ့ၿပီေလ..။

အခန္းထဲမွာ..
အညိဳေရာင္ေကာင္မေလးကေတာ့ ေမာဟိုက္စြာနဲ႔ အိပ္ေမာက်သြားခဲ့ၿပီ။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေမာဟတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔
အိပ္မေပ်ာ္ႏိူင္ေသးဘူး။
အခန္းရဲ႕ လိုက္ကာစကို လွပ္ၿပီး
အျပင္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘုရားႀကီးကို လွမ္းျမင္ရတယ္။
ညရဲ႕႐ႈခင္းထဲမွာ သပၸါယ္စာြ တည္႐ွိေနတယ္။
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ ေရာက္ေအာင္သာြးဖူးမွပဲလို႔ စိတ္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ေတြး
ထားလိုက္တယ္။

ေရႊရည္ဟာ ကြၽန္ေတာ္ကို ယံုၾကည္လို
႔ထင္ပါရဲ႕..ဒါေၾကာင့္သာ သူ႔ကြၽန္ေတာ္ကို ဒီလိုအခြင့္အေရးမ်ိဳးေပးၿပီး လက္ခံေတြ႔ဆံုခဲ့တာေပါ.။

ဒါဆို ေမေဇာ္ကေကာ....?????

ေမေဇာ္....
သူဟာ တကယ္ေတာ့ ရဲရင့္မူေတြ၊
ျပတ္သားမူေတြ ႐ွိေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီး
တစ္ေယာက္လို ဆိုႏိူင္ပါတယ္။
သူဆီမွာ ၾကင္နာမူေတြလည္း ႐ွိသလို
သံသယေတြလည္း ႐ွိတယ္။
သူ ကြၽန္ေတာ္အေပၚ အရမ္းေကာင္းခဲ့တဲ့ အခ်က္တစ္ခုကေတာ့....
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ စိတ္႐ႈပ္ရတဲ့ အေၾကာင္း
အရာေတြကို သူ မညည္းမညဴဘဲ
နားေထာင္ေပးတတ္တာပါ။
ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ိဳး၊ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ျဖစ္ျဖစ္..သူမက တစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး နားေထာင္ေန
တတ္တယ္။

"ကို ဘာလုပ္ေနတာလဲ။"

ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏိူးေနတဲ့
ေရႊရည္ကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။

"ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတာ"

"အဲကြန္းကလည္း ဘာျဖစ္သာြးရျပန္တာလဲ။ မေအးေတာ့ သလိုပဲေနာ္။"