baby girl let's play [M&M] [Zawieszona]

#29 ostateczne pożegnanie

Kochani moi teraz będę trochę skakać po lini chronologicznej, ponieważ są to zdarzenia dzięki temu (mam nadzieje) ta książka będzie ciekawsza. Możecie dawać propozycje na dalsze plany historii bohaterów.                                xoxo

- Hej maja -przywitałam się z przyjaciółką, która stała zaraz obok wejścia do budynku
-Hej kochana moja, chodź szybko
-O co chodzi?- spytałam zdziwiona naleganiem
-Nie patrz -posłusznie zamknęłam oczy oraz zrobiłam kilka ostrożnych kroków do przodu. W pomieszczeniu w którym obecnie byłam rozprzestrzeniał się zapach moich ulubionych pączków z nutellą oraz świeżych wypieków
-Będziemy tęsknić -wykrzykneli wszyscy gdy moje źrenice dostały dostępu do światła dziennego
-I boziu, jak ja was kocham- rzuciłam się z uściskami do każdej osoby która znalazła się blisko mnie- bardzo wam dziękuję za to co przygotowaliście na mój wyjazd, bardzo będę za wami wszystkimi tęsknić oraz mam nadzieje że gdy przyjadę tu następnym razem to spotkamy się w takim gronie, jesteście ludźmi z którymi dorastałam oraz o których nigdy nie zapomnę- otworzyłam picolo, oczywiście nie obyło się bez piany która wyleciała troszkę z poza kubków
-Ola razem z całą klasą przygotowaliśmy dla ciebe kilka prezentów- moja była wychowawczyni podeszła do mnie trzymając w ręku ogromną torbą z Ikei oraz pudrowo-różową teczką poobklejaną naklejkami w kształcie ciemno różowych flamingów
-Tu masz świadectwo a tu prezenty od kolegów, a no i jescze tu masz coś ode mnie- kobieta podała mi małą torebeczke o zawartości pióra ze znaczkiem bardzo dobrej firmy, oraz dwa opakowania tuszu
-Dziękuję wam bardzo kochani, szczególnie pani, pani Madziu, za wszystko
-Nie ma za co dziecko, ja idę na lekcję a z wami będzie siedziała pani woźna, a no i jeszcze ola, mówisz po norwesku? I jak się zaklimatyzujesz w obcym kraju?
-umiem język bardzo dobrze, a w Norwegii mam już kilku przyjaciół
-A w jakim mieście będziesz mieszkać?
-Trofors
-powiesz mi jak to się pisze?
-o przepraszam, ja już się przyzwyczaiłam do akcentu, t-r-o-f-o-r-s- przeliterowałam nauczycielce wyraz po czym kobieta schowała kartkę z nazwą do kieszeni swojej spódnicy
-chciałam ci życzyć powodzenia w dalszym życiu, oraz rozwojaniu zwoich talentów muzycznych
-Dziękuję bardzo,
-Nie ma za co, mam nadzieje do zobaczenia -przytuliłam wychowawczynie z kilkoma samotnymi łzami opuszczającymi oczy
                              ***  
-Dobrze że możemy wnieść więcej niż
Zawsze, nie wypuściliby nas na pokład
-To wszystko przez te prezenty- odpowiedziałam ze śmiechem kładąc walizkę na taśmę
-I twoje ubrania!!- dopowiedział tata patrząc na nas z drugiej strony odprawy
-Nie przesadzaj, napewno są lżejsze od tych prezentów
-Dobra, chodźcie moje dziewczyny bo się spóźnimy
-mamy jeszcze ponad godzinę- pokiwała mama głową ma oznake rozbawienia. Nie wiem co bym zrobiła bez rodziców, bardzo ich kocham.
-Córcia leć no kup nam kawę, dwie białe z dwoma łyżeczkami cukru
-Już- udałam się w stronę McDonalda w celu zakupienia trzech zestawów 2 for u, a z racji że jest godzina 7 rano to zmuszona byłam wybrać kawy i tosty z pieczarkami i serem
-Hej ola mogę zdjęcie?- podbiegła do mnie dziewczyna, mniej więcej w moim wieku
-No pewnie, jak masz na imię?- spytałam wyciągając mojego statego huwaweia z kieszeni
-monika- zrobiłam zdjęcie na snapchata z podpisem "fanów nawet spotykam na lotnisku😊 pozdrawiam Monikę💗💗"
-Masz mnie na Snapie?
-No pewnie
-To zrobisz screena ok?
-Tak, a gdzie lecisz?
-Do Norwegii, będę już Tam mieszkała na stałe
-A będą koncerty w Polsce?
-oczywiście!! Będę przylatywała na Young stars, na spotkania z wami no i odwiedzać rodzinę do Kielc
-W jakim mieście będziesz żyła?
-Trofors
-Zazdroszczę Ci
-wiesz musiałam rzucić całe moje życie w Polsce, kurde ja już muszę lecieć do rodziców, do zobaczenia
-Papa - pożegnałam się z dziewczyną i pędem ruszyłam do opiekunów
-Macie kawy i po toście
-Dziękujemy, a co tak długo byłaś?- spytał zaciekawiony tata
-fanka mnie dorwała