XXX.BÖLÜM: "GEÇ KALINMIŞ ANILAR"

49.2K 2.3K 244
                                    

"Benim mezarımda ölüler yok.

Hep yaşamış olanlar var  

Anılarımda bir yer 

Dinmeksizin acıyor 

Ağlasam geçer, biliyorum... 

Ağlanmıyor."

Yalnızlık Paylaşılmaz, Özdemir Asaf

 Yıldız Tilbe - Sana Kalbim Geçti

Yıldız Tilbe - Çabuk Olalım Aşkım

Mabel Matiz - Karakol  🌸

Mabel Matiz - Karakol  🌸

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

XXX.BÖLÜM: "GEÇ KALINMIŞ ANILAR"

         Saatler dönülmez bir akşamın koynunda uyuyakaldığında hayatımız kefareti ödenmeyecek yalanlarla bizden çalınmıştı. Birinin sırf kendi acımasız istekleri, gözünü döndüren hırsları uğruna önüne geçen her şeyi ezip geçtiği yere dünya diyorlardı. Oysa burası cehennemin bir yansımasıydı. Beni yalanın, ihanetin ortasında kimsesiz bırakan o adam şimdi kendi yarattığı cehenneminde kanlı elleriyle yere çökmüş titreyen göz bebekleriyle kanlar içinde yatan oğluna bakıyordu. Beni kaç kez dizlerimin üstüne düşürüp ağlattığı yerde, acımadan attığı ateşte şimdi cayır cayır yanan oydu. Bir zamanlar hiç durmadan gözlerimden akıttığı yaşlar şimdi onun gözlerinden ağır ağır dökülürken Timur'un adı ağzından acı bir feryat gibi çıktı.

"Timur!" Bağrışı dışarıdan gelen polis siren sesine karışıp kaybolmuştu.

Kurşun sanki zamanın içinden geçip çarkın tam ortasına saplandı. Her şey öyle ani, öyle ansız gerçekleşti ki Asım amca daha kapının eşiğinden bile içeri girmemişti. Fakat Timur'un göğsünün eşiğinden saliseler içinde geçen kurşun onu çoktan yere sermişti. Öyle bir an geliyordu ki yaşamla ölüm arasındaki o ince çizgi, aniden dümdüz olan bir kalp ritmine dönüşüyordu. Akif dizlerinin üstünde güç bela sürünerek ona doğru ilerlerken, şoktan çıkmayı başaran Araf onu sert bir hareketle kenara itip hızla dizlerini yere koyarak Timur'un başını kucağına aldı ve üzerindeki tişörtünü başından sıyırdığı gibi Timur'un yarasının üzerine bastırdı.

"Ambulansı arayın!" Berna ise Araf'ın bağrışıyla şoktan çıkarken hızla Timur'a doğru koşup yanına çöktü.

"Hayır hayır!" Ağlayışları evi doldururken Asım amca da korkuyla onlara doğru koşturduğunda onun hemen arkasından içeri ardı ardına polisler girmeye başladı. Asım amca getirmiş olmalıydı. Her şey takip etmekte zorlanacağım kadar hızlı gelişiyordu. Polis memurlarından biri önce bir kenarda hareketsizce, kanlar içinde yatan Demir'e doğru koşup hafif eğilerek nabzını dinledikten sonra arkadaşına bakarak başını salladı.

SİLMESİNLER İZLERİMİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin