Jongensinternaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 2 Internaat!!??

Ik word weer wakker met knallende koppijn, Als ik zie dat het 7 uur is sta ik toch maar op. Even herinner ik me niets meer van gisteren, en valt me ook niet op dat mijn vader, broertje en zusje er niet zijn. Pas als ze om 8 uur nog niet zijn raak ik in paniek. En herinner ik me het telefoontje van gisteravond nog. "Uw vader ligt in coma en uw broertje en zusje hebben het niet overleefd" Ik barst in huilen uit. Ik besef me nu pas dat ik mijn broertje en zusje nooit meer zal zien, niet levend altans.

Ik huil nog zo'n ongeveer een half uur en ik zie dat het al half 9 is, ik ga dus echt NIET naar school. Ik besluit om te bellen en te zeggen dat ik ziek ben. En ik besluit om daarna als een speurt naar het ziekenhuis te gaan.

Wanneer ik bij het ziekenhuis aankom prikken de tranen in men ogen en voel ik er een paar langs me wangen lopen. Ik kan niet geloven dat ik mijn broertje en zusje en misschien ook wel mijn vader straks ben kwijt geraakt. Ik besluit de eerst volgende verpleegster die uit de hal van de IC komt aan te spreken. En na 5 minuten is het al raak en komt er iemand uit. Ik loop op haar af. "Eh mevrouw zou ik u wat mogen vragen" vraag ik met een piepend stemmetje maar ze kan me wel verstaan en zegt "Tuurlijk vraag maar wat je wilm voor de meeste dingen sta ik wel open" Ik krijg even geen woorden uit men mond maar ik moet en zal naar mijn vader gaan dus ik vraag het gewoon "Mijn vader heeft gisteren een ongeluk gehad, en er werd mij gezet dat hij in coma ligt, ik zou graag naar hem toe willen. En weten wat hem mankeert en hoe dit ongelukm heeft plaats gevonden."

Na ongeveer 5 minuten komt de vrouw waar ik het aan vroeg weer terug, ze leek in gedachten bezonken maar antwoord met"Ehhhhh, ja tuurlijk kan je naar je vader toe. En geconduleerd met je broertje en zusje. Ik vind het heel spijtig voor je dat ze dit moesten overkomen. Een of andere auto reed door rood terwijl je vader overstak omdat het licht groen was en die gast reed zo tegen de auto van jullie aan. " Ik slaak een zucht. Waarom moeten er toch altijd andere mensen bij betrokken raken?. Ik haat mezelf, ik haat iedereen die momenteel om me heen staat. Ik voel me machteloos, alweer.

Ik wordt een kamer binnengebracht en ik zie gelijk mijn vader liggen. Het lijkt alsof hij slaapt, maar hij vecht momenteel voor zijn leven. De tranen stromen over mijn wangen. Dan herinner dat ik straks mijn tante op zou moeten gaan bellen van wat er allemaal gebeurt is. Mijn tante is wel een aardige vrouw opzich, maar ze is zo keurig niemand anders mag bijvoorbeeld op hun sofa zitten, behalve zij en hele speciale gasten die er nooit zijn. Ik denk ook niet dat tante Annette heel blij zal zijn dat ik bij haar zal moeten gaan wonen. IK besluit weer naar huis te gaan en gelijk bel ik tante Annette op.

U:" Goedemorgen tante Annette....."

Tante Annette: "Goedemorgen lieverd, ben je nu al vrij van school?"

U: "Nee, ik moet u heel slecht nieuws gaan brengen."

Tante Annette: "Oh nee, je bent toch niet aan het spijbelen toch? Want je weet dat ik dat NIET goedkeur. Ook al is dat aan je vader."

U: Nee tante Annette. "Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen want heb nu geen zin in lange saaie praatjes, papa Micheal en Rosa die hebben een auto ongeluk gehad." Ik begin te snikken en praat dan weer rustig verder. "Rosa en Micheal hebben het ongeluk niet overleefd en papa ligt in coma." Ik ben steeds harder aan het huilen voel ik. Ik hoor eigenlijk ook al helemaal niets meer aan de andere kant van de lijn.

Tante Annette:"Lieverd!! Wat erg!! Waar slaap je nu dan? Waarschijnlijk zeker thuis. Dat kan echt niet hoor pak je koffers in en ik haal je over een half uurtje op en dan blijf je een paar dagen bij ons, en dan zien we wel hoe alles loopt." Bij die woorden hang ik op en ga ik men tas inpakken.

Na precies een half uur gaat de bel en komt tante Annette binnen. "Ben je al klaar lieverd?¨ vraagt ze. Ik vind tante Annette altijd een beetje raar, ze is niet raar maar ze doet soms net alsof ze mijn moeder is, maar dat is ze niet.Ik pak mijn koffers en loop naar de auto, ik bedenk dat ik nog wat andere kleren aan moet doen voordat we vertrekken ik ren naar boven en ik trek snel wat uit de kast.

Dit was het eerst wat ik uit de kast kon toveren. Een los truitje met make love erop een jeans en een paar sneakers ik pak ook een muts uit me kast en nagels lakken doe ik straks wel.

Bij het huis van tante Annette aangekomen, loop ik direct naar de kofferbak en haal mijn koffers eruit. Mijn tante houdt me helaas tegen en maakt weer zo'n opmerking van "we hebben niet voor niets een werkster in huis genomen" Ik laat mijn koffers weer in de kofferbak leggen en loop dan zonder om te kijken naar binnen. In het huis van mijn tante kijk ik even om me heen, maar ik weet niet waarnaar. Er blijkt niets veranderd te zijn.

Ik zie de werkster die dus Marjolein heet (wat ik een rare naam vind) met Annette praten. Ik noem de werkster gewoon Marjolein en ik zie dat Marjolein de koffers naar de kamer brengt waar ik een paar dagen zou gaan overnachten. Ik loop naar de kamer toe en voel dan iets in mijn rug prikken, een heel pijnlijk gevoel.

OMG! Wat prikt er zo in Kim haar rug??? Kom het te weten in het volgende hoofdstuk!!!!!

Vanavond komt er weer een nieuw hoofdstuk online!

BYEEEE VOTE AND COMMENT EN FOLLOW MEEEE xx