Jongensinternaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 56

Pov Kim

"Hey Dylan, wat doe je hier voor de deur te zitten?" Vraag ik hem. Hij kijkt naar de grond. "Oh, ik zat gewoon te wachten op je, heb je goed geslapen?" Vraagt hij me, maar wat erg bezorgd klinkt. "Ik heb redelijk geslapen, ben alleen nog een beetje moe." Zeg ik hem om hem niet bezorgd te maken. "Weet je het zeker?" Vraagt hij me dit keer. En dit keer lijkt het alsof hij van men vervelende nacht weet. "Dylan, we komen te laat dus laten we gaan." Meld ik om van onderwerp te veranderen. Hij knikt, maar loopt uiteindelijk toch mee naar het schoolgedeelte, en naar het juiste lokaal.

Bij het lokaal aangekomen, zijn we net op tijd, en ga ik op de lege plaats in de hoek achterin de klas zitten. Ik zie dat Dylan naar me toe loopt om naast me te zitten, maar Ivan is hem voor. "Ik ga naat Kim." Zegt hij met een grijns op zijn gezicht. "Nou, je had al een plek dus tyf op je weet niet tegen wie je het hebt." Zegt Dylan dit keer boos. De lerares kijkt hun boos aan, maar zegt niets. "Dylan, Kim zit veel liever naast mij dan naast zo een loser als jouw." Zegt hij lachend. "Dylan is geen loser, de enige loser ben jij, en ik ga dus echt niet naast jouw zitten, en Dylan komt hier zitten en anders ga ik."Roep ik boos, waardoor de hele klas nou gericht is op mij.

Het blijft even stil maar dan staat Ivan op en loopt weer terug naar de plek waar hij xat, en komt Dylan naast me zitten. De lerares gaat verder met de les, maar ik ben er niet echt op gefocust deze keer, deze keer zitten mijn gedachten bij Dylan en Ivan. Die jongens lijken zo een grote haat op elkaar te hebben om mij, dat ze elkaar wel wat aan willen doen. Nouja dat is al wel duidelijk van Ivan zijn kant.. "Kim, let je wel op?" Vraagt de docent geïrriteerd, ik knik, en ze lijkt weer op iets anders gefocust te zijn en kijk naar buiten.

Wanneer de bel gaat hebben we pauze, en loop ik naar mijn kluisje. Ik stop mijn boeken die ik niet meer nodig zal hebben erin, en ruil ze om met de andere boeken die ik dan wel weer nodig heb. Opeens knal ik tegen mijn kluisje om waardoor er een snee op mijn wang ontstaat, door langs een scherpe rand te zijn geschuurd. Pijnlijk val ik op de grond en grijp naar mijn wang, die nu ook bloed. "Dus Kim, wil je de rest van de lessen wel naast me zitten of wil je me ontwijken?" Zegt Ivan boos. Ik kijk hem vernietigend aan. "Ik dacht dat je een normale en aardige jongen was en een goede vriend, maar blijkbaar houdt je ervan mensen uit elkaar te drijven en ze ook pijn te doen." Ik zie een kleine grijns op zijn gezicht verschijnen. "Ik zal jullie kappen met pijn doen wanneer jullie uit elkaar zijn, en ver uit elkaar hun buurt zijn, en let maar op.. Je zal de mijne worden." Zegt Ivan en hij verdwijnt tussen alle andere school kinderen.

Al Zuchtend loop ik naar de volgende les, waar we Frans zullen hebben. Ik ben nu al kapot moe, en voel me echt duizelig na die klap. Mijn wang heb ik intussen al een pleister opgedaan, al ziet het er niet uit, maar anders zal het door blijven bloeden.. Ik loop de klas in, die nog helemaal leeg is en ga op een plaats achterin de klas zitten.

Na 5 minuten begint de klas vol te stromen en komt de docent aangelopen. Als ze de pleister op mijn wang ziet kijkt ze me even raar aan, maar gaat dan snel verder met wat ze bezig was. Ik zucht, ik zou me nu zo graag afmelden en gaan slapen, ik voel me steeds slechter en beroerder worden. Uit hoe ik me voel, merk ik niet eens op dat Ivan naast me komt zitten en naar me zit te staren. "Je ziet bleek" Zegt hij, en ik schrik op. "Wat?" Zeg ik een beetje, maar mijn gedachten zitten alweer bij mijn bed. "Je ziet er niet zo goed uit," Zegt hij dan, en ik kijk hem aan. "Alsof jouw dat wat zou interesseren." IK kijk de klas rond of ik Dylan zie, maar ik zie Dylan niet, en loop duizelig het lokaal uit, en daarna is ook het moment dat alles zwart word.

POv Dylan

Stil vloekend loop ik naar het lokaal omdat ik wel weer telaat zou komen. Ik was Kim aan het zoeken, aangezien ik haar niet meer heb gezien nadat ze naar haar kluisje liep. Ik kom aan bij het klas lokaal en zie Kim de klas uit lopen. Wanneer ze de deur achter zich dicht trekt en de klink los laar zakt ze door haar kniën en valt ze flauw. "SHit" Mompel ik en ren op haar af en til haar op. Ik weet zo snel niet wat ik moet doen, dus besluit ik naar een verpleger te gaan om te kijken wat die zegt.

Wanneer ik aan kom bij een arts, kijkt die Kim na. "Ze heeft gewoon wat rust nodig, ze is oververmoeid en zwak, dus houden we haar hier tot vanavond zodat ze kan slapen, zelf kun je wel weer naar de les gaan, anders zul je te veel missen, de dag is nog maar net begonnen. " Legt ze uit en ik knik. "In de pauze kom ik wel weer langs" Meld ik de artsm en die knikt . Net wanneer ik weg wil lopen merk ik een pleister op Kim haar wang op, en denk: Wat is er gebeurt?

Ik besluit er niet meer veel aandacht aan te besteden en loop de klas binnen. En het eerste wat me opvalt is de grijns van Ivan. Echt die gast moet uit KIm haar buurt blijven , voor ik hem echt een keer wat aan doe! IK zucht en loop naar de enige plek die er nog over is in het lokaal, en ja hoor je raad het vast al, die plek is naast Ivan! Maar ik ben niet bang voor die gast, hij moet gewoon met zijn tengels van Kim af blijven, Mijn Kim...

Dit hoofdstukje is langer dan die van gisteren xoxo Ik had tijd om te schrijven dus deed ik dat met liefde !! Wss heb ik vanavond wel weer wat tijd! XOXO MIJ VAKANTIEEEEE !!! Omdat ik wegens ziekte niet op vakantie kan zul je vaak zien dat ik een hoofdstukje upload, verder #nolifee

LOVE U ALL :)

Vote & Comment

en vergeet vooral niet op het knopje 'Volgen' te drukken xx