" Lieverd, je moet naar een internaat. " Het dringt me niet tot me door maar iets schreeuwt het uit tegen mijn vader dus zal het wel niet best zijn. "WAAROM NAAR EEN INTERNAAT!" Ik zie de tranen in de ogen van mijn vader en en zelf voel ik ook tranen opkomen maar ik probeer ze te verbergen zodat ik alleen maar woede zie, en dus dat mijn vader me ook als een boze heks ziet. "Lieverd, ik heb een baan in New York gevonden en dit kan mijn kans zijn om rijk en beroemd te worden, maar je gaat ook niet zomaar naar een internaat. Je gaat naar een jongensinternaat.,,""Oke dus wat je nu zegt is dat we en naar New York gaan verhuizen, en dat ik ook nog eens naar een jongensinternaat moet? Als dat zo is pleeg ik vandaag nog zelfmoord. (oh nee, denk ik bij mezelf dat doe ik ook niet want wil nog niet dood.) "Het spijt me heel erg, maar ik heb het al besloten en je vertrekt morgen, dus pak je spullen zo maar in. Ik heb je vrienden ingelicht en ze zouden straks we op de stoep staan. Ik heb gezegt dat je vandaag een afscheidsfeest mag geven.""Waarom zo opeens? En waarom vertel je het me vandaag pas?? Ik had het dan tenminste al een maand van tevoren moeten weten . Dan had ik nog leuke uitjes kunnen maken met men vrienden, maar nee natuurlijk moest ik het een dag van tevoren weten en is me hele leven zonet ingestort en gemaakt tot een hell!!! Dus bedankt daarvoor." Mijn vader geeft me een boze blik en zegt alleen nog dat ik maar moet beginnen met mijn tas inpakken.
Na een uur heb ik al mijn kleren, make up, toilet spullen en heel wat geld in mijn tassen gestopt. (ja je leest het goed. mijn vader heeft vet veel geld dus kan zo 1000 euro of meer pakken en daarbij heb ik vet veel spullen dus 15 tassen vol.) Mijn vrienden kijken me stilletjes aan tot Tess opeens begint te praten. "Kim we moeten nog veel eten en drinken ha;en voor het feest, zullen we dat nu meteen doen? Dan hebben we een leuke afleiding in plaats van zo stil te zitten piekeren." Wat leuk is ze weer Tess probeert er altijd weer wat grappigs of leuks van te maken en daarom vervelen we ons ook echt nooit. "Ja is goed, alleen als er nou ook mensen hier blijven en het hier gezellig maken. Mijn discospullen etc, staan in het hokje daar ginder. Dan gaan ik en Tess nu eten halen, iemand nog iets wat hij/zij wil hebben?" iedereen schud zijn hoofd dus dat betekent dat we ons helemaal zelf uit mogen leven met wat we kopen.
In de supermarkt dollen we meteen naar de snacks. We zijn allemaal vet verslaafd aan snacks en ander eten, dus kopen we ook vet veel want bijna de hele school komt. (nou ja de mensen die ik opzich wel mag en dat zijn er wel 400 xd) "KIMMMMM, ZE HEBBEN JE LIEVELINGS PIZZAAA!!!!" Wordt er door de winkel geschreeuwd. Iedereen kijkt ons aan en een medewerker die kijkt Tess met een waarschuwend oog aan. "Als we nou vet veel pizza's kopen en of bestellen. Hebben we voor het feest genoeg." "Kim ik denk dat 20 pizza's wel genoeg zijn en dan kunnen we nnog wel 15 pakken borrelhapjes en kaas enzo mee nemen, ook altijd lekker!" Ik knik en we beginnen ons karretje vol te laden, mensen kijken ons raar aan maar lopen we meteen verder. "Als we nou 6 flessen cola, 6 flessen sinas, 6 flessen 7up en allemaal pakken frisdrank meenemen hebben we daar genoeg van. Ook wil ik vet veel chocolade op het feest zien dus koop alle chocola maar leeg uit de schappen. Wat over blijft neem ik wel mee naar New York en geloof me het is in het vliegtuig nog op haha." Tess kijkt me eerst heel raar aan maar we schieten bijde in de lach waardoor er iemand op ons af loopt. "Meisjes, ik weet niet wat jullie aan het doen zijn, maar alles in jullie karretje moet worden gekocht. En niet meer worden terug gelegd." Ze fronst waardoor we weer in de lach schieten. "Maar mevrouw we zijn 17 en ik verhuis morgen naar New York en dus mag ik een afscheidsfeest geven. En aangezien de hele school komt moet er ook veel eten kopen. En als jullie uitverkocht zijn dan is het niet ons probleem maar die van jullie. En ja als je het hebt over geld mijn vader wordt in New York vast en zeker beroemd met zijn bedrijven dus heb ik ook genoeg geld dus nu niet lopen zeuren voor ik dez winkel nog 1 ster geef. En kijken wie dan nog lacht." Ik zie de vrouw en Tess me met open mond aan kijken en ik kan het niet laten om nog een opmerking te geven aan ze. "Ik weet niet of jullie het weten maar jullie vangen vliegen en dat is geen goede publiciteit voor u mevrouw." Tess schiet in de lach en snel lopen we verder naar de kassa. "Dat wordt dan 973,92 euro" En de vrouw fronst.
Wanneer we thuiskomen met al die boodschappen, is alles al heel mooi klaar gezet. Mijn vader heeft gezegd dat we niets zelf op hoeven te ruimen en dat als wij naar New York vliegen dat het huis helemaal wordt schoon gemaakt. Wanneer ook al het eten warm is en het al tijd is komen de meeste gasten meteen binnen stormen. Ze omhelzen Kim meteen stuk voor stuk. "Let's party begin!" Roept Tess door al het lawaai heen. "Tess, blijf wel rustig haha, je bent nu al druk en het feest duurt waarschijnlijk nog een paar uur." Zegt Kim. Na drie uur is bijna iedereen weg, behalve Ramzi (iemand uit mijn klas) Tess, Sanne, Tim en Alexa. Ramzi ken ik niet zo goed maar hij is wel stoer en heb hem al een tijdje leuk gevonden, maar nu kan het toch niets mer worden. Opeens hoor ik iemand iets roepen. "Kim, heb je misschien even?" Ik herken de stem van Ramzi meteen en ik knik en loop hem achterna. "Kim, ik vind het echt klote dat je naar New York moet verhuizen en daarom wil ik je nu iets zeggen wat ik eigenlijk al heel lang wil zeggen, maar telkens durf ik het niet of komt er weer iets tussen." Ik voel me een beetje zenuwachtig en ik zie dat Ramzi naar de grond kijkt alsof de grond heel interessant is geworden. "Uhm, wat ik eigenlijk wil vragen is... Wil je men vriendinnetje zijn?" Ik begin te blozen maar bedenk me dat ik geen afstandsrelatie kan hebben, en ik misschien wel een hele leuke jongen tegen kom op het internaat waarmee ik dan dingen ga doen wat echt niet kan en dat ik me dan heel schuldig voel tegenover Ramzi. Ik ren weg en hoor dat Ramzi me achtervolgt. Ik zeg tegen iedereen dat ze weg moeten gaan en ren snel naar boven.
Ik wordt wakker van al het gerommel en het gepiep van de verhuiswagens, ik trek snel een setje kleren aan (zie media) en ren naar buiten. Alle meubels staan in alle verhuiswagens geladen.mijn vader wenkt me dat ik bij hem moet komen dus doe ik dat. "Kim dut is de laatste dag dat je me voorlopig ziet, ik wil dat je goed op jezelf past en dat je niet te veel op de jongens let. Ik kon nou eenmaal geen ander internaat vinden, die ook goed was en waar je goed te eten kreeg en de vrijheid die je nodig hebt." Ik zucht en geef hem een knuffel."Ik hou van je pap, en ik ga je missen, maar we skypen wel toch?" Je ziet men vader twijfelen maar reageert wel snel "Ja schat we skypen elke week"
Na een lange reis zijn we er dan eindelijk, het internaat waar ik me zou moeten vermaken. Ik zie een groot gebouw, een heel groot gebouw. Ik heb 10 koffers bij me dus kom moeilijk vooruit. Ik probeer ze te stapelen. Maar de stapel valt om, en beland op een jongen die langsloopt. "Kijk eens uit wat je doet!" Schreeuwt de jongen me na, volgens mij zit hij op het internaat want hij loopt er rechtstreeks naar binnen. Na vet lang sjouwen sta ik dan eindelijk binnen bij de balie. De vrouw erachter lijkt me wel aardig en volgens mij heet ze Anne want dat staat op haar naamkaartje. "Hallo, waar kan ik je mee helpen?" Vraagt ze erg aardig. "Nou ik kom hier wonen, en mij werd gezegd dat ik bij u de sleutel kon halen." De vrouw kijkt door wat papieren. "Ik zie het al je wordt het eerste en enigste meisje hier op het internaat. Ik heet je hier van harte welkom Kim. En ik zal wel hulp voor je roepen voor je koffers. Ik zag je er al mee sjouwen. En voordat ik het vergeet , hier is je sleutel. Je zit bij de badboys van de school op de kamer ik hoop niet dat je het erg vind, ik heb medelijden met je maar ja de directeur beslist. Ze heten Jamie, Dylan, Bastiaan en Jesse. Nou ik wens je veel plezier en succes die jongen die aanloopt zal je verder helpen.
Eenmaal op mijn nou onze kamer zie ik de jongens al zitten, ik ben niet bang van jongens maar ik probeer ze wel altijd te negeren. Ik loop stilletjes naar het overgebleven bed in de hoop dat ze me zouden negeren maar ze doen dat natuurlijk niet. "En wat komt deze schoonheid doen in onze kamer?" Hij grinnikt een beetje terwijl hij de woorden zegt. "Ik ben jullie nieuwe kamergenoot helaas." Zucht ik. "Nou ja oke maar stel je dan eens voor want ik wil mijn sixpack natuurlijk niet zo snel vrijgeven voor een meisje als 'kamergenoot'" Wouw zucht ik bij mezelf dit kan nog wel eens wat gaan worden met al die eikels op deze kamer. "Nou ja, ik ben Kim en ik ben 17 jaar ik Kom uit Nederland en voor de rest hoeven jullie niets te weten!" De laatste woorden zeg ik nogal bot maar ik kan er dus helemaal niets aan doen.Ik heb het er gewoon liever niet meer over dus hoeven zij het ook niet te weten. Het blijft lang stil op de kamer maar dan begint één van de jongens opeens weer met praten. "Nou ja wij gaan maar eens naar meiden opzoek die niet zo bot reageren." Lacht hij en lachend lopen de jongens de kamer uit, alleen maar mooi want nu kan ik rustig mijn koffers uitpakken.
JE LEEST
Jongensinternaat (VOLTOOID)
Roman pour AdolescentsKim woont samen met haar moeder,vader, haar broertje en haar zusje.Op een dag komen haar ouders niet thuis! Die avond werd veranderd in 1 grote hel! Vanaf dat moment gaat alles anders.