Jongensinternaat (VOLTOOID)

Hoofdstuk 16 Oke?!

Pov Dylan.

Ik loop de kamer in van Jesse en Jamie. Ze lopen naar me toe en geven een vriendschappelijke hug. "Jo, gast. Hoe gaat het nu eigenlijk tussen jouw en Kim. Wij hebben heus wel door dat jullie verliefd op elkaar zijn, maar in ons bijzijn lijkt het wel alsof jullie de hele tijd ruzie hebben" Zegt Jamie. Oke, ze hebben dus door dat er wat speelt. Nou ja ik kwam hiervoor toch naar ze toe? Dan wordt het misschien alleen maar makkelijker.

"Ik weet het, we hebben elkaar toe gegeven dat we van elkaar houden, maar ze zegt dat we te verschillend zijn dus wil ze niets met me beginnen." Leg ik uit. Het klopt wel allemaal wat ik zeg en ik voel dat de emoties hoog oplopen, maar ik wil ze niet laten zien dat zou er heel erg raar uit zien 'een badboy die huilt' Ugh soms heb ik zoveel haat naar een badboy zijn. Straks wil ze niet met me omdat ik met heeel veel meisjes naar bed ben geweest maar door haar doe ik dat niet meer. "Nou geloof me, jullie krijgen binnenkort echt wel een relatie. Misschien heeft het ook wel wat met haar verleden te maken?" Zegt Jesse tegen me.

"Het zal.." Antwoord ik een beetje bot. "Dylan, maar beloof me dat je niet softie gaat worden door die muts." Ik begin nu echt boos te worden. Noemt hij Kim nu net echt een muts? "Herhaal eens wat je zei!"Zeg ik nu toch echt boos tegen Jesse. "Ik zei dat je niet softie moet worden door die muts. Geef toe het is een muts'" Zegt Jesse op een uitdagende toon. Ik duw hem tegen de muur en klem zijn handen tegen de muur boven zijn hoofd. "Zeg het nu nog eens? Maar weet dat je er dan niet levend van af komt!" Waarschuw ik hem. Hij begint me een beetje bang aan te kijken wat ook wel logisch is, want zo heel erg goed ben ik ook niet bevriend met Jesse. Het is zeg maar een meelopertje op die manier.

Ik laat hem weer los en zonder iets te zeggen loop ik de kamer weer uit en ga weer terug naar mijn eigen kamer. "Hey" Zeg ik tegen Kim die op de bank achter haar mobiel zit. "Hoi"Zegt ze en ik besluit maar naar mijn kamer te gaan, ik heb geen zin in discussies en ruzies.

Pov Kim

"Hey" Hoor ik opeens vanuit de deur komen. "Hoi" Zeg ik terug en ik ga weer verder achter mijn mobiel. Ik zie Dylan naar me kijken maar snel loopt hij door naar zijn eigen kamer. Het leek wel of hij zichzelf niet was en hij teleurgesteld was dat het alleen een 'hoi' was.

Ik besluit me er niets van aan te trekken, en besluit mijn allerbeste vriendin Nina te bellen. Ik bel haar via de videochat zodat we elkaar kunnen zien. Al snel neemt ze op en zie ik hoe blij ze is, ik mis haar zo. "Heyyy." Begin ik ons gesprek. "Heyyyy schat, ik moet je iets geweldigs vertellen." Zegt ze snel erna. "En wat is dat geweldige nieuws lach ik." Nina kan me ook elke seconde opnieuw weer laten lachen. "Ik kom naar het zelfde internaat al jouw!!" Gilt ze naar de telefoon. "OMG, wanneer kom je langs?" Antwoord ik. IK ben nu echt zo blij dat dat zei, eindelijk zal ik haar binnenkort weer eens kunnen zien. "Nee je begrijpt me niet. Ik kom wonen in het zelfde internaat als jouw!" Gilt ze weer door de telefoon. Ik laat men telefoon vallen van blijdschap. EN gil luidkeels.

"Wat is er gebeurt?" Zegt Dylan opeens wanneer hij de deur open doet. "Mijn beste vriendin komt hier ook wonen op het internaat! " Gil ik. En snel daarna pak ik mijn telefoon van de grond en zie ik dat nina mij haar in gepakte koffers laat zien. "Huh? Wanneer kom je?" Zeg ik tegen haar. "Morgen!" Antwoord ze heel blij terug. Even lijkt mijn hart stil te staan. Wow, mijn beste vriendin komt wonen in hetzelfde internaat als ik en ze komt hier al morgen? "Maar dat is gewedig"zeg ik tegen haar. "Bij wie kom je op de kamer?" Vraag ik. "Nou, ja ik was nogal een moeilijk geval met kamers en toen hebben ze besloten dat je bij me op de kamer komt dus morgen zijn we kamergenootjes en hebben we ons eigen huisje!" Legt ze me uit. "Maar Dylan dan?" Vraag ik. Ik wil eigenlijk niet weg uit deze kamer. Ik wil bij Dylan blijven. Denk ik in mezelf.

"Dylan kan het ook wel af zonder jouw, maar ben je niet blij dat je bij me op de kamer komt?' Vraagt ze nu iets bezorgder. "Nee, het lijkt me geweldig. Ik ga dan mijn spullen inpakken! Ik zie je morgen!" Zeg ik en ik beëindig het gesprek.

"Kim wat was al dat geschreeuw van net?" Vraagt Dylan me een tikkeltje bezorgd. "Dylan, ik moet je iets vertellen." Zeg ik. Hij kijkt me verbaasd aan en gaat dan tegenover me op de zetel zitten. "Nina komt morgen al en ik mag bij haar intrekken." Leg ik hem uit. Hij staat op en loopt weer naar zijn kamer. "Leuk voor je." Kan hij er nog net uit krijgen. En hij slaat de deur achter hem dicht.

Na 10 minuten word er op de deur geklopt en wanneer ik hem open doe zie ik Jesse staan. "Hoi" Zegt hij. "Hey" Zeg ik terug, "Is Dylan er ook? Ik moet met hem praten." Zeg hij. Ik heb nu dus even geen zin dat er voor de rest iemand van onze problemen komt te weten dus zeg ik nee tegen hem en hij verlaat de kamer.

"Wie was dat?" Vraagt Dylan met een botte toon. "Dat was Jesse mar ik heb gezegd dat je er niet was." Antwoord ik. Ik besluit een film op mijn eigen kamer te kijken dus loop ik eerst naar de keuken en pak wat cola en popcorn. En loop dan met grote passen naar mijn kamer.