ΝΑΙ ΚΑΛΑ |ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ|

1.3

<<ΜΑΜΑΑΑ>> Φώναξα καθώς μπήκα στο σπιτι, αλλά απάντηση γιοκκ <<ΡΕ ΜΑΜΑΑΑ>> Πάλι δεν μου απάντησε κάνεις. <<λογικά θα είναι ακόμα στην δουλειά>> είπα στον εαυτό μου

<<με φώναξες;>> είπε και μπήκε στο σαλόνι <<ελα ρε μαμα, με τρόμαξες>> ειπα και επιασα την καρδιά μου <<ήθελες κάτι;>> <<να φάω>> <<ελα έχουμε φασολακια>> <<φασολακια; ιου! που είναι το σταθερό;>> <<τι το θες;>> <<να παραγγείλω πίτσα!>> Ειπα λες και είναι το προφανές

<<ελα να φας φασολακια! είναι νόστιμα>> Είπε και μου εδωσε ενα πιάτο. Δεν θελω φασολακιααα!

<<πως ήταν το σχολείο;>> εκατσε δίπλα μου <<ουου τέλεια>> ειπα ηρωνικα <<τι κάνατε;>> <<βλακείες όπως πάντα!>>

<<αα ξέχασα να σου πω. Το βράδυ είμαστε καλεσμένοι σε έναν φίλο του μπαμπά σου από την δουλειά.>> <<γίνετε να μην έρθω; Αφού δεν θα καταλάβω τίποτα από αυτά που θα λέτε και θα ειναι βαρετά.>> <<καλα μην έρθεις, αλλά μόνη σου θα κάτσεις;>> <<ναι, γιατί; Τι πειράζει;>> <<οχι οχι δεν πειράζει απλά ρώτησα>> είπε βιαστικά

<<Και τι θα κανεις;>> <<θα κοιμηθώ αφού αύριο έχω σχολείο.>> <<καλα. Εγω πάω να ετοιμαστω>> <<μμ περίμενε να έρθω να σε βοηθήσω, αφού δεν έχω τι να κάνω>> Ειπα και με περίμενε να φάω

Μόλις τελείωσα πηγα μαζί της στο δωμάτιο της και της διάλεξα ένα ωραίο μαύρο φόρεμα μέχρι το γόνατο και τις μαύρες γοβες της. Της έκανα τα μαλλιά μπουκλες και την εβαψα απαλά

<<καλα να πέρασε>> Ειπα μολις τελείωσα <<ευχαριστούμε>> είπε και πήγε στο σαλόνι

(...)

<<Καταραμένο ξυπνητήρι>> άνοιξα τα μάτια μου και το πέταξα προς την πόρτα. Σηκώθηκα πηγα τουαλέτα έκανα τα απαραίτητα και μετά πάλι στο δωμάτιο για να ντυθω. Έβαλα ένα μαύρο τζιν με μια απαλή ροζ μπλούζα και τα μαύρα σταν σμιθ μου. Πήρα την τσάντα με τα βιβλία και κατέβηκα κάτω για να φύγω.

Σε λιγότερο από 15 λεπτά έφτασα στο σχολείο αλλά δεν πρόλαβα να μπω στην αυλή καθώς κάποιος με στριμωξε στον τοίχο. Σήκωσα το κεφάλι μου και ειδα τον Παπαγεωργίου.

<<καλημέρα>> είπε με το χαμόγελο του Τζόκερ <<κακή, ψυχρή κι ανάποδη>> του ειπα 'γλυκα' με ενα χαμόγελο