ΝΑΙ ΚΑΛΑ |ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ|

1.7

ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΔΕΥΤΈΡΑ!!!

Δηλαδή αν είναι δυνατόν, πρέπει να σηκωθώ από το κρεβάτι μου και τώρα ειμαι και στην ανάπτυξη, και το έχω διαβάσει στο γοογλε "Ο ΎΠΝΟΣ ΚΆΝΕΙ ΚΑΛΌ" αλλά υπάρχει μια Δευτέρα και ένα γαμημενο σχολείο... Και να η απάντηση για τα παιδιά που είναι 1,60 και 1,65, ΔΕΥΤΈΡΑ και ΣΧΟΛΕΊΟ!!!

Σηκώθηκα με βαριά βήματα και άρχισα να ετοιμάζομαι. Αχχ τι τραβάω. Δευτέρα, σχολείο και σχέδιο για να βοηθήσω τον Παπαγεωργίου...

Έβαλα ένα ψιλό μέσο σκισμενο λίγο φαρδυ τζιν προς το γαλάζιο - άσπρο με μια μαύρη κοντομάνικη λιγο κοντή κολλητή μπλούζα και τα μαύρα vans μου. Πήρα την μαύρη adidas ζακέτα μου και την τσάντα μου.

Άρχισα να προχωράω αλλά λίγο πριν την βιβλιοθήκη σταμάτησα για να δω το Χρήστο να με περιμένει και να κοιτα με ένα μεγάλο χαμόγελο. Τώρα σιγουρεύτηκα. Παίρνει ναρκωτικά...

Ξεκίνησα πάλι και πηγα δίπλα του.

<<καλημέρα, σε περίμενα>> Είπε και γλυκά <<καλημέρα>> του είπα λίγο ψυχρά. Πήγε να με φιλήσει αλλα τον σταμάτησα. Γαμωτο και αυτές οι πεταλούδες. <<τι πας να κάνεις;>> Του είπα ψιθηριζοντας - φωνάζοντας <<να σε φιλησω>> Είπε λες και ήταν το προφανές. <<ναι αυτό το κατάλαβα, αλλά γιατί;>> Ρώτησα με την περιέργεια να κυριαρχεί στην φωνή μου. <<γιατί είσαι το κορίτσι μου!;>> ψιλορώτησε <<ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ, το παριστανω! Θέατρο παίζουμε, πως το λένε; Και δεν ξερω καν γιατί δέχτηκα...>> είδα το χάμογελο που είχε πριν να εξαφανίζεται απο τοπροσωπο του και η καρδια μου έσπασε. <<πρώτον για να κάνουμε πρόβα και δεύτερον το μετανιωσες;>> Ρώτησε και νομίζω ακουσα λίγη απογοήτευση στην φωνή του. <<σε νοιάζει;>> Είπα για άλλη μια φορά ψύχραιμα.

Δεν είπε κάτι και ξεκινήσαμε να προχωράμε προς το σχολείο. Για 10 λεπτά δεν μιλούσαμε. Απλα περπατούσαμε μαζι. Αμιλητοι.

Το κουδούνι χτύπησε και κάναμε σειρές για προσευχή. Μετα γκαριζε ο διευθυντής για λίγο και τέλος μας άφησε να μπούμε μέσα.

Πρωτη ώρα μαθηματικά και συγκεκριμένα άλγεβρα.

Έκατσα στη θέση μου, μόνη μου. Η Άνδρονίκη δεν είναι εδω...

Ελέγξαμε τις ασκήσεις και μετά μας παρέδωσε θεωρία και πάλι ασκήσεις. Επίσης μας είπε την επόμενη ώρα θα έχουμε κενό γιατί ο καθηγητής της γεωμετρίας δεν είναι εδω.

Πάλι μόνη.

Βγήκα έξω και έκατσα σε ένα παγκάκι, ΜΌΝΗ ΜΟΥ.