ΝΑΙ ΚΑΛΑ |ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ|

1.26

Άνοιξε την πόρτα και μπήκαμε μέσα. Την έκλεισε με το πόδι και με κόλλησε στο τοίχο πίσω μου. Άρχισε να με φιλάει. Κάποια στιγμή διέκοψε το φιλί μας και πλησίασε το αυτί μου.

<<πηδα!>> Μου είπε και το έκανα. Τύλιξα τα πόδια μου γύρω από την μέση του και κατευθυνθηκαμε προς το δωμάτιο του. Με ακουμπησε απαλά στο κρεβάτι του και έπεσε πάνω μου. Ξεκουμπωσε το φόρεμα μου και το αφαίρεσε. Ύστερα άρχισα να ξεκουμπωνω το πουκάμισο του και αυτός το έβγαλε τελείως. Το πέταξε κάτω και άρχισε πάλι να με φιλάει. Πηγέ πάλι κοντά στο αυτί μου και με ρώτησε εάν είμαι σίγουρη για αυτό που πάει να γίνει. Εγω απλά εγνεψα και αυτός μου ξεκουμπωσε το σουτιέν με μιας. Έμεινα σχεδόν γυμνή μπροστά του.

<<αυτό είναι άδικο!>> Του ειπα και ξεκουμπωσα με την βοήθεια του και πάλι το παντελόνι του. Εβγαλε το εσώρουχο μου και άνοιξε το συρτάρι του κομοδινου δίπλα μου. Κάτι πήρε και όταν το κατάλαβα κοκκινισα λίγο. "Είμαι σίγουρη για αυτό που πάω να κάνω;" Βασικά δεν πρέπει καν να το σκέφτομαι! Φυσικά και είμαι!

(...)

<<καλημέρα!>> Ακουσα την φωνη του καθως τον ειδα να με κοιταει με ενα απαλο και χαλαρο βλεμμα. <<καλημέρα>> του απαντησα και χαμογελασα μόλις στο μυαλό μου ήρθαν εικόνες από χθες

<<παω να κάνω ένα ντουζ>> του ειπα μετα απο κανενα εισοσαλεπτο και πηγα στην τουαλέτα. Έβγαλα την μπλούζα του και μπήκα στην ντουζιέρα. Έκανα ένα καυτό μπάνιο και πηγα να ντυθω στο δωμάτιο του. Το κινητό μου χτύπησε και ήταν η Ιωάννα.

<<αλλά εε που είσαι;>> με ρωτησε αν και ηξερε <<στου Χρήστου!>> της απαντησα καθως γυρισα να τον κοιταξω με ενα χαμογελο <<καλα, εμείς φεύγουμε, θα έρθεις να μας αποχαιρετησεις ή να φύγουμε;>> μου ειπε απο την αλλη ακρη του ακουστικου η Ιωαννα <<έρχομαι ρε!>> της ειπα και το εκλεισα. 

<<θα με πεταξεις ως το σπιτι μου;>> τον ρωτησα καθως ηθελα να παω οσο πιο γρηγορα γινοταν και εκεινος μου εγνεψε. Μεσα σε λιγοτερο απο 5 λεπτά είμασταν στο σπιτι μου και τους βρήκαμε στο αυτοκίνητο να μας περιμένουν.

<<θα μου λειψεις!>> μου είπε η Ιωαννα και με αγκαλιασε <<και εμενα>> της απαντησα και σκούπισα ένα δάκρυ που κύλισε στο μάγουλο μου

<<ελα εδώ!>> Είπε ο Μιχαλης και με έβαλε στην αγκαλιά του. <<κοιτα να μην χαθουμε πάλι!>>  μου είπε σαν προειδοποίηση και εγω του είπα πως θα τον παίρνω όσο πιο συχνά μπορώ