ΝΑΙ ΚΑΛΑ |ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ|

1.22

Γυμναστική = ελεύθερη ώρα, ΑΝ πας στον καθηγητή μια τυροπιτα από το κυλικείο.

Και έτσι εμείς - βασικά κάτι κορίτσια - τι κάνανε;

Του αγόρασαν μια τυροπιτα από το κυλικείο και ετσι τώρα απλά καθόμαστε, τα κορίτσια γιατί τα αγόρια που τα χάνεις που τα βρίσκεις με μια μπάλα ποδοσφαίρου είναι.

Είδα τον Χρήστο να έρχετε προς το μέρος μας και μετά από κάτι δευτέρα να είναι δίπλα μου και να με φιλάει.

<<τι έχεις;> Με ρωτησε γλυκά <<Φαίνετε πως έχω κάτι;>> Είπα και εγω γλυκά <<πάνω - κάτω ναι, έγινε κάτι;>> με ρωτησε όλο περιεργεια <<οχι μωρέ>> του ειπα και του χαμογελασα <<καλαα>> Είπε και εκατσε μαζί μας στο παγκάκι <<δεν θα παίξεις;>> τον ρωτησα <<μπαα έπαιξα το πρωί>> Είπε και με έβαλε να κάτσω στα πόδια του γιατι δεν χωρουσαμε όλοι σε αυτό το μικρό παγκάκι 

<<τι έγινε;>> Με ξανά ρώτησε μετά από λίγο <<τίποτα δεν έγινε καλε>> Ειπα πάλι και του χαμογελασα.

Δηλαδή τι να του πω;

"εε ξέρεις είμαι στα κάτω μου γιατί η πουτανα παύλα τσουλα παύλα ηλιθια παύλα σπαστικια παύλα πλαστικιά Βάσια μου είπε πως θα με πληγωσεις; Και κατα βαθος εγώ η ηλιθια νούμερο δύο το πιστεύω; Ότι το πίστευα πριν καν μου το πει; Αλλά δεν με νοιάζει γιατί σε θέλω;"

<<γη καλεί Μυρτώ!>> με διεκοψε απο τις σκεψεις μου ο Χρηστος <<ε-ε;>> Είπα και τον κοιταξα μπερδεμένη <<που ταξιδεύεις;>> <<Απλά αφαιρέθηκα ρε, τι μου έλεγες;>> <<τι έχει γίνει;>> συνεχισε να με ρωτα <<τίποτα!>> <<ναι το 'τίποτα' το δικό σας το ξέρω εγώ!>> είπε και κατα βαθος το ξερω πως εχει δικαιο <<ρεε, εγω δεν είμαι σαν τις άλλες!>> Είπα παιχνιδιαρικα και τον χτύπησα συο μπράτσο <<καλα καλά>> Είπε και γέλασε λιγάκι

<<τι μου έλεγες πιο πριν;>> Τον ξανα ρώτησα <<δεν σου μιλούσα εγώ, αλλά η Άνδρονίκη>> Είπε και γύρισα για να την δω. <<Τι έγινε;>> την ρωτησα <<πρεπει να τελειώσουμε την εργασία γιατί πρέπει να το παραδώσουμε αυτή την εβδομάδα..>> <<αμμ, οκευ, να συναντηθούμε σήμερα να τελειώνουμε;>> την ρωτησα <<οκευ, μετά το σχολείο;>> με ρωτησε και εγω συμφωνησα.

(...)

<<ελα μαμα, θα πάω στο σπιτι της Ανδρονίκης για να τελειώσουμε την εργασία γιατί πρέπει να την παραδώσουμε αυτή την εβδομάδα.>> την ενημερωσα <<εντάξει κορίτσι μου, τι ώρα θα γυρίσεις;>> <<εε δεν ξέρω, όταν τελειώσουμε.>> της ειπα <<καλα, φαγητό θα έχει στο φούρνο>> μου ειπε και μετα απο λιγο το κλεισαμε και συνεχίσαμε να περπατάμε με την Ανδρονικη.