1.37

2K 314 65
                                    

•ΧΡΉΣΤΟΥ POV•

<<τι ήπια χθες πάλι ρε φίλε;>> Ρώτησα τον κολλητό μου καθως επιασα το κεφαλι μου. Η ίδια ιστορία κάθε βράδυ. Πίνω μέχρι που δεν θυμάμαι τίποτα και το επόμενο πρωί ξυπνάω με ένα πονοκέφαλο. Αλλά έτσι όπως είναι η ζωή μου, ο πονοκέφαλος μου δεν είναι τίποτα.. <<τον κωλο σου>> Ειπε και γέλασε

<<η δικιά σου τι σου είπε χθες όταν πηγές σπίτι.>> με ρωτησε <<ΣΤΟ ΈΧΩ ΠΕΙ ΈΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΎΡΙΟ ΦΟΡΕΣ! ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΔΙΚΙΆ ΜΟΥ!>> κλωτσισα το παγκάκι από τα νεύρα και πηγα στο μισό μέρος του σχολείου. Έβγαλα ένα τσιγάρο και το έβαλα ανάμεσα στα χείλη μου

<<ρε δεν το εννοούσα έτσι ρε>> ειπε οταν ηρθε να με βρει στο πισω μερος του σχολειου αλλα δεν του απάντησα. Αν του μιλήσω θα του πω πράγματα που θα το μετάνιωσω! Θα μαλωσουμε πολύ άσχημα και δεν το θέλω! Είναι ο μόνος  άνθρωπος που έχει μείνει στη ζωή μου. 

Μετα απο λιγο το κουδούνι χτύπησε και πηγα στην τάξη.

<<τι έγινε και φωναζες πριν ρε; Όλο το σχολείο σε άκουσε!>> Μου είπε χαμηλόφωνα για να την ακούσω μόνο εγώ μολις μπηκα στην ταξη <<άστο ρε Άνδρονίκη>> της απαντησα μη εχοντας ορεξη και εκατσα  στην θεση μου <<καλαα>> ειπε και πηγε να κατσει και αυτη στην θεση της

•ΜΥΡΤΩΣ POV•

Έχει άλλη. Το άκουσα! Το είπε ο Δημήτρης. Και μένουν μαζί. Για αυτό με χώρισε. Επειδή έχει άλλη. Και μένουν και μαζί, με την άλλη! Που ειμαι σίγουρη καμία πουτανα θα είναι και αυτή! Γαμωτο! Γιατί αγάπησα αυτόν; Τόσα εκατομμύρια αγόρια υπάρχουν, γιατί στραβώθηκα σε αυτόν;

Το κουδούνι για διάλειμμα χτύπησε και βγήκα γρήγορα από την ταξη. Πηγα στην τουαλέτα και κλειδώθηκα σε μια. Όπως παλιά. Τις πρώτες μέρες σε αυτό το γαμημενο σχολείο! Θυμάμαι ούτε τότε είχα παρέα. Η ίδια ιστορία επαναλαμβανετε. Τώρα θα πείτε υπαρχουν τα κοριτσια, η Άνδρονίκη, η Μαρία και η Στεφανία. Έχουν προσπαθήσει πολλές φορές να με πλησιάσουν αλλα προτείμω να μείνω μόνη μου..

<<η πουτανα! Τον τύλιξε είχε δεν είχε>> Είπε μια φωνή καθώς μπήκε μέσα στην τουαλέτα. <<τι μαλακιες λες να του ειπε>> Είπε μια αλλη φωνη <<νομίζω ξέρω>. της απαντησε η πρωτη κοπεελα που τωρα που την ξανα ακουω μου ειναι οικια <<και ήταν και γαμω τα κομμάτια ρε φίλε>> ειπε η δευτερη κοπελα <<την μισώ! Θα της κάνω την ζωη κόλαση!>> Είπε με μίσος καθως προσπαθούσα να θυμηθώ τι μου θυμίζει η φωνη της <<και που θα την βρεις; Δεν έρχεται πια σχολείο...>> της ρωτησε παλι η δευτερη φωνη

ΝΑΙ ΚΑΛΑ |ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ| Where stories live. Discover now