ΝΑΙ ΚΑΛΑ |ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ|

1.17

<<ρε Μαρία σου είπα πως αυτό είναι χάλια πάνω σου, σε βγάζει χοντρή!>> της ειπε η στεφανια <<χοντρό είναι το ματι σου που θα με πεις χοντρή!>> της απαντησε η Μαρια. Και για να σας δωσω να καταλάβετε είμαστε εδώ και 35 λεπτά σε ένα μαγαζί και έχουμε γίνει θέαμα, ναι μερικοί πελάτες έχουν και πατατακια και τρώνε, free movie...

<<έχουμε γίνει θέαμα!>> Μου είπε ψιθηριστα η Ανδρονικη και απλα συμφώνησα μαζι της <<πάμε να φύγουμε? Να κάνουμε ότι δεν τις ξέρουμε..>> μου ειπε <<πάμε, πείνασα κιόλας..>> τηε απαντησα και μολις κάναμε ένα βήμα προς τα πίσω η φωνή των κοριτσιών μας σταμάτησε.

<<ΠΟΥ ΠΑΤΕ ΕΣΕΊΣ;>> φωναξαν <<εε να η Μυρτώ ήθελε να μου δείξει κάτι εδώ>> τους ειπε μια φθηνη δικαιολογια η Ανδρονικη και τους εδειξε κατι πισω μας <<αληθεια ρε Μυρτώ πιστεύεις πως με βγάζει χοντρή;>> με ρωτησε η Μαρια αναφερομενη στο φόρεμα.

Τι απαντάς τωρα; 

Πηγα να απαντήσω αλλά η Άνδρονίκη με διέκοψε και μου είπε ψιθηριστα και διακριτικά - πάντα - στο αυτί <<Είναι παγίδα μην απαντήσεις!>>

<<πείνασα! Πάμε;>> Είπα τελικά αποφέυγοντας την ερωτηση.

Αφου πήγαν στα δοκιμαστηρια και άλλαξαν ήρθαν έξω και πήγαμε για να φάμε στα γκουντις. Αφού τελειώσαμε είπαμε να παμε πάλι στα μαγαζιά. Μπήκαμε σε ένα άλλο μαγαζί και αρχίσαμε να ψάχνουμε για φορέματα. Είναι δύσκολο τελικά να θες να βρεις ένα φόρεμα βραδινό, εντυπωσιακό, απλό και για παραλία. Βασικά παίζει και να μην υπάρχουν.

<<δείτε αυτο!>> φωναξε εντυποσιασμενη η Ανδρονικη και ήρθε με ένα τέλειο μαύρο λίγο πιο πάνω από το γόνατο φόρεμα και με ανοιχτή την πλατι, ακριβώς όπως είπα και παραπάνω. Βραδινό φόρεμα, εντυπωσιακό, απλό και για παραλία.

<<τέλειο!>> είπε μαγεμενη η Μαρια <<να το πάρω δηλαδη;>> ρωτησε η Ανδρο <<εννοείται!>> της απαντησε η Στεφανια μαγεμενη

<<αα Μαρία, βρήκα αυτό για σένα!>> της ςιπα και της εδωσα ενα άλλο τέλειο φόρεμα όπως μας το είχε περιγράψει. Ακριβως αυτο που ήθελε. <<ααα Μυρτώ μου, σε ευχαριστώ πολυυ!>> αρχισε να τσιριζει και  πήρε το φόρεμα και κατευθύνθηκε προς τα δοκιμαστηρια.

<<δεν βρήκες τίποτα για σένα;>> με ρωτησε η Στεφανια και αρχισε να ψαχνει μαζί μου

<<μπαα, εσυ;>> της απαντησα <<τίποτα>> είπε λυπημενα. <<εχω ψάξει όλο το μαγαζί αλλά τίποτα δεν μου αρέσει..>> συνεχισε <<Και τι θα βάλεις τελικά;>> την ρωτησα <<δεν ξέρω, εσύ;>> με ρωτησε <<λογικά θα παω σπίτι να πάρω κανένα από τα σορτσακια μου, ούτως ή άλλος θα έχουμε μαγιό από κάτω και θα βγάλουμε τα ρούχα μας.. αν θες έλα να δεις τα ρούχα μου μπας και σου αρέσει τίποτα..>> της προτεινα <<αν δεν βρω κάτι μέχρι να φύγουμε τότε οκευ>> Ειπε και συνέχισε το ψάξιμο.