ΝΑΙ ΚΑΛΑ |ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ|

1.19

•XΡΉΣΤΟΥ POV•

Γιατί του δίνει το χέρι;

Γιατί της φιλάει το χέρι;

Τι γίνετε εκεί;

Πηγα να σηκωθώ για να παω δίπλα τους αλλά ένα χέρι με σταμάτησε.

<<μην πας!>> μου είπε ο Δημητρης <<μα κοιτα ρε μαλακα! Και στην τελική εσύ δεν είπες να κάνω κατι; Πάω!>> του είπα και πηγα να ξανα σηκωθώ αλλα με έβαλε να ξανα κατσω <<κάτσε στα αυγά σου! και όταν σου είπα να κάνεις κάτι δεν εννοούσα να χτυπήσεις τον φίλο σου.>> μου είπε και ξεφύσηξα.

Κάτι συζητάνε αλλά δεν μπορω να ακούσω, να κλείσουν λίγο την μουσική, ούτε σε πάρτι να ήμασταν δηλαδή..

Κοιτάει το ποτό της, άρα δεν ενδιαφέρεται για αυτόν και για οτι παπαριά και να της λεει, ωραία, μου άρεσε αυτό..

Αυτός γέλασε και ήπιε από το ποτό του.

Πήγε η αδερφή μου εκεί, κάτι της λέει και την τραβάει προς την πίστα.

Χορευανε για αρκετή ώρα, χορεύει ωραία.

<<τώρα πήγαινε!>> μου είπε όταν μπήκε ένα αργό κομμάτι. Αχ, τι θα έκανα χωρις αυτον.

Σηκώθηκα και πριν φτάσω ο Πάνος την έπιασε από το χέρι και αυτή γύρισε προς την μεριά του με ενα χαμογελο και αυτόματα τράβηξα μια κοπέλα που ούτε που την εχω ξανά δει και την έφερα κοντά μου χορεύοντας.

<<τι κανεις αγορακι μου;>> με ρωτησε με μια απορια. Λογικο! <<Απλά σκάσε και χορευε!>> της ειπα με την ευγένεια να στάζει σαν μέλι από το στόμα μου <<μα τι ευγενικός που είσαι!;>> Είπε σαρκαστικα και τύλιξε τα χέρια της γύρο από το λαιμό μου. <<ποια ειναι;>> ρωτησε σαν να καταλαβαίνει <<καμία!>> της ειπα καθετος <<σε πιστεψαμε!>> ειπε και γελασε ενω εφερε το κεφαλι της πιο κοντα στο στηθος μου <<πρόβλημα σου!>> της ειπα χωρις να με πολυνοιαζει και χωρις να της δίνω πολύ σημασία απλά κοιτούσα τη Μυρτώ.

<<τον βλέπεις αυτόν εκεί στην μπάρα;>> Είπε και κοίταξα πίσω της ένα αγόρι <<ναι>> της ειπα <<τι κανει;>> <<μας κοιτάει με νεύρα και είναι έτοιμος να μου επιτεθεί>> Ειπα αυτό που έβλεπα <<ευχαριστω!>> Είπε και μου εδωσε ενα φιλί στο μάγουλο <<ελπίζω να σε βοήθησα και εσένα!>> συνεχισε και πήγε να φύγει αλλά τελευταία στιγμή γύρισε να με κοιτάξει.

<<μπάι δε γουέι, Χριστίνα>> ειπε <<Χρήστος>> της ειπα και έφυγε και ετσι γύρισα και εγώ στο τραπέζι. Εκεί ήταν και η Μυρτώ, μπα πως και σταμάτησε να χορεύει με τον μαλακα;