ΝΑΙ ΚΑΛΑ |ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ|

1.35

Η βραδιά περνάει αργά και βασανιστικά, με εμένα και τον Μιχάλη να έχουμε πει ΜΌΝΟ ένα 'γεια' και τίποτα παραπάνω! Εμείς! Εμείς που όταν βρισκόμασταν δεν βάζαμε γλώσσα μέσα μας και μας λέγανε να σκασουμε...

<<γιατί δεν μιλάτε εσείς?;>> μας ρωτησε η Ιωαννα ολο απορια <<εεε>> δεν ηξερα τι να της πω <<είναι κουρασμένη μωρέ και δεν έχει όρεξη>> της απαντησε ο Μιχαλης για εμενα <<μάλιστα. Πάντως αν δεν σαν ήξερα θα έλεγα ότι το κανατε..>> ειπε η Ιωαννα και γουρλωσα τα μάτια μου καθως γυρισα να κοιταξω  τον Μιχάλη <<μην λες βλακεις>> της ειπα οσο πιο χαλαρα μπορουσα αν και ετρεμα <<ναι, αυτό! Η Μυρτώ είναι αδερφή μου!>> της ειπε και ο Μιχαλης καθως ειχε την ιδια εκφραση με εμενα <<το ξέρω καλέ. Για αυτό άλλωστε είπα 'αν δεν σας ήξερα'>> Είπε και γέλασε

<<παω να πάρω ποτό>> μας επε μετα απο λιγο και έφυγε. 

Αμηχανία στο φουλ.

<<πως εισαι;>> με ρωτησε ο Μιχαλης <<εε καλά... εσύ;>> <<ναι, και εγώ. Καλά.>> Είπε και ήπιε μια γουλιά από το ποτό του

<<η όλη κατάσταση είναι πολύ αμήχανη>> Ειπα και γελασα για να ελαφρινω λίγο το κλίμα <<ναι, είναι...>> Είπε και γέλασε και αυτός λιγάκι <<μου έχεις λείψει. Εε, εννοώ σαν αδερφή μου>> συνεχισε <<και εμενα>> του απαντησα 

<<ξέρεις, όλο αυτό που έγινε>> Είπε και έδειξε ανάμεσα μας <<έγινε επειδή είχαμε πιει. Δεν ήξερα τι έκανα>> δικαιολογήθηκε <<ναι, και εγώ...>> του ειπα 

<<οπως παλια;>> Ρώτησε και άνοιξε τα χέρια του για μια αγκαλιά <<εννοειται>> Ειπα και μπηκα στην αγκαλιά του

<<για πες μου, πως τα πας>> με ρωτησε <<εε, χάλια>> ειπα την αληθεια <<δεν έχετε ξανά μιλήσει από τότε>> <<οχι, δεν>>> του ειπα και κοιταξα το ποτο μου <<να σου πω κάτι;>> με ρωτησε <<ναι>> του απαντησα όλο περιέργεια να ακούσω τι ήθελε να μου πει <<πολύ σημασία του έχεις δώσει! Άστον! Μην ασχολησε μαζί του! Υπάρχουν τόσοι εκεί έξω που σε θέλουν! Μην κολλάς μαζί του!>> <<μην λες βλακεις! Ποιος θα γυρίσει να κοιτάξει εμένα;>> ρωτησα σαρκαστηκα <<μην υποτιμάς τον εαυτό σου κολλητουλα! Μια χαρά κουκλαρα είσαι! Και αν θες να ξέρεις, αυτός εκεί>> Είπε και μου έδειξε με τα μάτια του πισω μου. 

Γύρισα και είδα ένα νεαρό να με κοιτάει. <<αυτός εκεί τι;>> τον ρωτησα μη θελοντας να καταλαβω τι εννοουσε <<σε έχει καρφωσει από τότε που ήρθες! Χοσου!>> Είπε και γέλασε <<ούτε καν! Δεν έχω όρεξη και δεν θέλω! Επίσης ξέρεις ότι εγώ δεν είμαι τέτοια>> <<το ξέρω ρε, αλλα δεν μπορώ να σε βλέπω έτσι για χάρη του!>> μου ειπε και με κοιταξε με οικτο <<είμαι καλά!>> του ειπα ψεματα <<ναι το βλέπω>> είπε ειρωνικά