ΝΑΙ ΚΑΛΑ |ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ|

1.39

•ΧΡΉΣΤΟΥ POV•

Η ΗΜΈΡΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΎ ΤΟΥ ΧΡΉΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΥΡΤΟΥΣ 🔙

<<το βράδυ θα έρθει η Μυρτώ, πες στην μαμα ότι θα ερθει για εσένα, για να δείτε ταινία>> είπα χαμηλόφωνα  στην Ανδρονικη πριν κάτσουμε στο τραπέζι για μεσημεριανό <<καλα>> ειπε χωρις καμια αντίρρηση. Πρεπει να το ομολογισω! Εχω την καλυτερη αδερφη του κοσμου! 

Κάτσαμε και αρχίσαμε να τρώμε. Πέρασαν 3 λεπτά αλλά δεν είπε τίποτα άρα την σκουντηξα από κάτω από το τραπέζι. Έκανε ένα μορφασμο πόνου και με κοίταξε. Της έκανα νόημα. Πάλι καλά το έπιασε. Δεν είναι τόσο χαζή τελικά.

<<αα εε μαμα, κατά το απόγευμα θα έρθει η Μυρτώ για να δούμε ταινία>> της ειπε <<Ναι, να έρθει το κορίτσι! Κανένα πρόβλημα!>> Είπε και χαμογέλασα. Έφαγα και έκατσα στο καναπέ. Η ώρα πήγε 5 παρα και το κουδούνι χτύπησε.

<<τι ωρα θα ερθει η Μυρτώ;>> ρωτησε η μαμα μου <<κατά τις 5 και μισή με 6 κανονίσαμε>> της απαντησα και μολις της απαντησα καταλαβα την γκαφα μου <<εε>> Ρώτησε μπερδεμένα <<κανονισαμε. Εγω μαζί της. Ενιγουέι, παω να ανοίξω>> Προσπαθησε η Ανδρονικη να δικαιολογήσει την μαλακια που εκανα και πήγε να ανοίξει

<<βάλε ειδήσεις>> Μου είπε ο μπαμπας μου και τον κοιταξα σε φάση 'ναι καλα' <<Ποιος είναι;>> Φώναξε η μαμα μου στην Άνδρονίκη για να την ακουσει. Αυτή δεν είπε τίποτα και μπήκε στο σαλόνι <<η κοπέλα;>> Ρώτησε ο πατέρας μου και γύρισα για να κοιτάξω προς τα εκεί

<<τι κανεις εσύ εδώ;>> Ρώτησα και σηκώθηκα να την κοιταξω σοκαρισμενος. Και γιατι ειχε μια βαλιτσα μαζι της; <<γεια>> Είπε αμήχανα <<η Βάσια έχει να μας πει κάτι σημαντικό>> Είπε σοκαρισμενη και αυτή. Τι στο καλο τρεχει εδω περα; αναρωτήθηκα

<<εμμ>> αρχισε να λεει αλλα σταματησε <<τι έγινε κορίτσι μου, όλα καλά;>> την ρωτησε η μαμα μου <<ναι, όχι δηλαδή...>> Είπε βιαστικά και αμήχανα <<ναι ή όχι;>> την ρώτησα χάνοντας την υπομονή μου μαζί της. Αυτή για καλό εδώ δεν ήρθε. Να μου το θυμηθείτε!

<<είμαι>> Είπε και έκανε παύση <<έγκυος>> Ολοκλήρωσε. Καλά αυτό το ξέραμε. Όλο το σχολείο το ξέρει.

<<και το παιδί είναι του Χρήστου>> Συνέχισε και με αυτό όλα γύρο μου χάθηκαν.

(...)

<<κάντε όλοι στην άκρη για να πάρει αέρα>> ακουσα την ηρεμη φωνη του μπαμπα μου να φωναζει στους αλλους