The Bachelor's Vices ( TBS 3 - Book 1 )

CHAPTER 1

CHAPTER ONE

KF Rivas Sy

"Are you really sure about quitting med school?" Nakataas ang isang kilay na tanong ni Zydney sa akin habang inaayos ko ang aking mga gamit na ilang taon ko ring iningatan para sa pangarap kong maging isang ganap na surgeon.

I mean, sino nga ba kasing may matinong pag-iisip na tatalikuran ang lahat ng pangarap at pinaghirapan nang basta na lang?

Naiintindihan ko naman ang pinanggagalingan niya pero hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanya ang kabuuan ng aking desisyon sa paraang matatanggap niya.

Imbes na pahabain ang usapan ay tumango na lang ako bago isilid ang mga librong mga nagamit ko sa ilang taong pag-aaral sa kolehiyo.

"But why? I don't understand, Karsyn... You're the brightest in your class. Ikaw ang may pinaka-potential na unang maging surgeon sa batch niyo. Everyone is rooting for you and-"

"Zyd..."

Isinara ko ang kahon pagkatapos ng mga huling librong inilagay ko sa loob bago siya harapin.

Hindi ko naiwasang mapalunok ng mabanaag ang panghihinayang na nakapaloob sa kanyang mga mata.

"I'm okay..."

"Is this because of Katie?" Tukoy niya sa sanggol na anak ng malayo naming kamag-anak.

Umiling ako at pagkatapos ay inangat ang box sa aking kama bago niyakap at dalhin ito sa isang gilid kung saan naroon ang ilan pang mga box na naayos na namin kanina.

"Karsyn, it's just an accident. Wala namang may gustong mangyari ang sunog-"

Sa muli kong pagharap ay nahinto siya sa pagsasalita. Heto na naman kami. It's been two weeks since she's been trying to drag me out of my decision. Isang buwan na rin simula noong sinabi ko sa kanya ang desisyon kong ihinto ang pag-aaral at magpahinga na muna pero hanggang ngayon ay hindi niya pa rin matanggap ang mga plano ko.

Maingat akong bumalik sa kama upang tabihan siya.

"This is not about Katie or the accident. My decision has nothing to do with her death or even with my brother's death. Maging ang kay Mommy... Zyd, ito lang talaga ang plano ko sa ngayon."

"A plan to ruin your life?"

Kahit na walang nakakatawa sa sinabi niya ay kumawala ang tawa ko.

"You're being too negative. I'm not ruining my life." Binitiwan ko ang pagtitig sa kanya at hinayaan ang katawan kong bumagsak pahiga sa kama.

"I... I just want to live a more meaningful life. I just want it to be simple. Simpleng kasiyahan lang and I know this decision is just the beginning of it." Makahulugan kong sambit.

"Anong sabi ni Tito Menardo?"

"You know that Dad has been convincing me to change my career since day one and he's actually happy that I'm not pursuing it anymore."

"But that just mean one thing, right? So sa corporate world pa rin ang bagsak mo kung gano'n?"

"No. Never." Nakangisi kong sambit.

I get it. Mahirap nga talagang paniwalaan na susukuan ko ang pinaghirapan ko ng ilang taon pero anong magagawa ko? I want to live a new life. Hindi man literal na mababago ang lahat sa isang iglap pero gusto kong may magbago sa aking mga nakasanayan alinsunod sa kasiyahan ko.

I'm craving for more and I will never find it in the corporate world. Kahit na pakiramdam ko ay nasa akin naman na ang lahat ay kulang na kulang pa rin. Pakiramdam ko ay hindi ko pa rin natatagpuan kung ano ang misyon ko sa buhay na ito. I want to seek for my purpose. I want to be someone who I wanted to be... Kahit na sa puntong ito ay hindi ko pa rin alam kung ano ba talaga ang gusto ko sa maiksing buhay na ito.