Sayısını bilmediğim birçok kadına değdi günahkar ellerim.Önceleri sarışın sevdim sonraları esmer oldu sevdiklerim.
Hepsinin yüreği ellerimdeydi fakat ben yüreğimi hiç bir kadına emanet etmedim.
Şiir gibi kadınlar da sevdim ve daha başka başka kadınlar da.
Bazıları su gibi berrak bazıları çamur gibi koyuydu.
Ve ben sadece bedenimle severken kalbimin nasıl sevebilecegini hiç düşünmedim.
Bu gece cılız bir beden ve mor halkalı yorgun ela gözlere teslim olurken fark ettim ki ben hiç böyle bir kadını yürekten sevmedim.
Yürekten sevmeyi Ela ile öğrenecektim.
Sevdiğinin kapısında sabahlamayı onunla tadacaktım.
Bu ilk sabahım olmuştu.Umarım başka geceler aynısını yaşatmazdı bana.
Sabah namazını kılıp tekrar döndüm gecekondunun bahçesine.
Gittiğimi düşünmüş olsa gerek perdeyi sıyırmış uzaklara bakıyordu.
Beni görür görmez irkildi.Önce perdeyi kapattı.Sonra gölgesi uzaklaştı.Bir kaç dakika sonra kapı usulca açıldı.
Üzerine beyaz örgü bir şal almıştı.Ev terlikleriyle kapının önüne çıkıp usulca çekti kapıyı yeniden.
Nihayet konuşabilecektik.Ben biliyordum ki benim Elam beni affedecekti.
"Hava çok soğuk.Neden gitmedin?"
dedi.Elleriyle bedenini sıvazlarken."Seni bekledim güzel gözlüm."dedim.
Gülümseyerek baktım gözlerine.O bana bakmıyordu.Sağa sola bakıyor ama gözlerime bir türlü bakmıyordu."Sen öyle kimseyi bekleyecek adam değildin Yusuf Ketenci.Hayrola?"
"Sen herhangi bir kimse değilsin Ela."
Kafasını yere eğdi.Utandı.Şaşırdı. Beklemediği şeyler oluyordu.
"Yusuf neden geldin?"dedi.Sesi titremeye başlamıştı.
"Ela senin için ve oğlum için geldim."
"Amacın oğlumla beni ayırmak değil mi?"
"Hayır asla.Küçücük bir bebek annesinden ayrılır mı?"
Sözlerimi bitirdiğimde ilk kez kaldırdı kafasını yerden ve göz göze geldik.
"Bunca yaşanmışlıktan sonra olamayız biz Yusuf."
"Ela ben tövbe ettim.Eski Yusuf öldü.Yeni bir Yusuf var karşında."
"Yani eski hayatın yok öyle mi?"
"Yok.Asla."
"Kadınlar da yok yani?"
"Yok Ela.Aylar oldu tövbeliyim.Hiç bir kadın olmadı hayatımda."
"Yalan söylemekte üstüne yok.Gazetelerde görmedik mi sanıyorsun?"
"Ela hepsi yalan.Göründüğü gibi değildi.Hasan hocamla tanıştıracağım seni.Ondan dinle istersen.Onun vesilesiyle tövbe ettim ben."
"Hasan Hocada kim?"
"Kendimi öldüreceğim sırada elimden tutan kişi.Yaşlı,nurlu bir zat."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TÖVBE (FİNAL)
SpiritualEyy Aşıklar , Sizin de gözünüz kör ,gönlünüz kor oldu mu ben gibi? Ölüm diyorlar ya hani, diriyken de ölümü tadan , duyan oldu mu ben gibi? Ey hasretiyle ölümü yaşatan ,ey bakışıyla yürekleri dağlayan, Kaç kişinin canını yaktın ben gibi? ...Artık s...