TÖVBE (FİNAL)

60)BOŞANACAĞIM

İliklerimde bir huzur...

Yokuş aşağı iner yüreğim...

Aştım dağları artık engel tanımam...

Ya benim ol ya da kimin olursan ol...

Ben aradığımı buldum...

Uzun zaman geçti, kalbimde ki sevgi de yaşlandı...

Hamdım ,yandım, yandım, birdaha yandım hala yanmaktayım...

Gel ne olursan ol yine gel. Bir daha gel. Bir daha gel. Kırıldı kapılarım gel...

Boşver Züleyha, belki bir gün o koşar peşinden...

Geçti gül mevsimi bize bülbül gerek...

Eskidi toprağım. Açmaz artık çiçekler...

Bazen bir kaç ay bir ömür eder...

Kanatlarını kırdılar aşkımın. Artık uçamıyorum , uçurumlarda...

Cesaretim yok bir adım atmaya.Olduğum yer de güvendeyim...

Bazen korkaklar bazen de suskunlar kazanır. Hem korkak hem suskunum.

Ben sustum sahibim konuşsun gayrı...

Kelimeler tükenmişse benim suçum ne?

&

Bahçede oynayan Yusufu ve Mehmeti seyrederken yüreğim geçmişe kayıyor.
Atlattığımız onca badireden sonra aylardır rahat nefes almanın huzurunu yaşıyorum.

İki evladım,hayırlı bir eşim ve huzuru bulmuş bir kalbim var artık.

Çocuklara eve geçmelerini söylüyorum. Arka arkaya koşuyorlar eve doğru.

Açık kalan bahçe kapısını kapatmak için geliyorum.
Kapının önünde beklenmedik o misafirle buluşuyor gözlerim.

Yolun karşısından gözlerini dikmiş ve bizim evimizi izliyor.
Hiç birşey hissetmediğim bu kadına karşı hiç bir tepki vermeyi düşünmüyorum. Kapıyı kapatıp tekrar eve gitmek üzere arkamı dönüyorum.
Attığım birinci adımdan sonra ismimi haykırıyor.

"Elaaa"

Dinlemek zorunda olduğumu hissediyorum. Konuşmadan gitmeyeceğini biliyorum .
Arkama döndüğümde kapıyı açarken buluyorum.

Kapıyı açıp yanıma geliyor.

"Ne oldu beklemiyordun değil mi?"

"Beklemiyordum doğrusu"

"Biliyor musun yeniden huzurunu kaçırmaya geldim."

"Bu sefer ne planladın kafanda? "

"Biraz uzun zaman oldu ama dersime iyi çalışıp geldim.Bu sefer yüzde yüz defolup gidiyorsun Yusufun hayatından."

"Öyle ya en son ki hamlende başarılı olamamıştın.
Hani Ayşeyi aramıza sokmak istemiştin."

"O Ayşenin aptallığıydı şekerim.Benim suçum değil.Zaten bu sefer Ayşeyle işimiz yok.Sorunun kaynağı direk olarak sensin."

"Sinem defolup git evimden.Elinden geleni ardına koyma ben Allaha sığındım."

"Ay gözlerim yaşardı.Bakıyorum da  sende Yusuf gibi imana gelmişsin.
Ama yemezler.Sırf Yusuf'u kaybetmemek için yaptın.Sen bana özenen zavallı bir özentiden ibaretsin ve hep öyle kalacaksın. "