Eyy Aşıklar ,
Sizin de gözünüz kör ,gönlünüz kor oldu mu ben gibi?
Ölüm diyorlar ya hani, diriyken de ölümü tadan , duyan oldu mu ben gibi?
Ey hasretiyle ölümü yaşatan ,ey bakışıyla yürekleri dağlayan,
Kaç kişinin canını yaktın ben gibi?
...Artık s...
Sen de sevgisiz ve yalan çıktın gözümün nuru... Hani ağlamıştın ? Hani bildiğim halde ,benim kadınım olduğunu tekrar etmiştin... Gözlerin kan çanağına dönmüştü .Rengin de sararmış solmustu... Hepsi yalan mıydı kadınım? Bir an umutlanmıştım . Sonra yeniden kadınların güvenilmez olduğunu düşünmüştüm. Düşüncem de ne kadar da haklıymışım Ela gözlü ... Tam sana tutunacakken vazgeçmiştim . Çünkü sen, hiç tanımadığı bir adamın ilk teklifinde , onun koynuna girecek kadar zavallı biri olmuştun gözümde... Evet sırf bu yüzden vazgeçmiştim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hasan Hocamın evine varıyor en az kalbim kadar yorgun olan ayaklarım... Çöküyorum o mübareğin dizinin dibine ... O her zamanki gibi somyasının üzerinde bağdaş kurmuş şekilde bahçesini izliyor, ahşap küçük pencereden... Yanına geldiğimi hissediyor lakin pek de oralı değil. Elinde tesbih, dilinde anlaşılmayan bir zikir. Nur yüzüne odaklanıyor gözlerim. Yüzünde tebessümle karışık bir özlem var sanki . Her bakışı aşkı anlatıyor bana. Onun aşķı bildiğim hiçbir aşka benzemiyor.Öyle bir aşk ki sanki sonsuz.Sanki uçsuz bucaksız . Onun aşkı ona huzur veriyor ve biraz da özlem çekiyor . Sanki her an aşkına ulaşmak için yalvarıyor. Gözleri doluyor bir an ve derin bir nefes çekiyor . Sonra buğulu gözleri benim gözlerimi yakalıyor. O bakınca beni yine bir utanç sarıyor. Günahlarımı görüyormuş gibi ondan utanıyorum. Kafamı yere eğip gözlerimi çekiyorum üzerinden. İlk konuşmayı ondan bekliyorum. Çirkin sesimin onun odasının manevi iklimini bozmasından korkuyorum.
"Eee dertli Yusuf diyor"
Sanki göz yaşlarım onun sesini bekliyormuşcasına hücum ediyor .Kendimi durduramadan ağlıyorum . Çocuklar gibi . Geride bıraktığım 28 yılın tamamı için ağlıyorum. Ağladıkça yaralarımı sarıyor gibi yenileniyorum . Ağladıkça kalbimden tövbe ediyor ve kabuk değiştirir gibi yeniden doğuyorum. Tam Eladan söz açacakken yeniden konuşuyor. "Pes etme dertli Yusuf .Vazgeçme deli Yusuf. Unutma vaz geçersen kaybedersin . "
Onun o yumuşak sesi sanki bir ilaç gibi sarıyor benliğimi. Konuştuktan sonra yüreğime huzur geliyor. Pes etme dediğine göre Elayı aramaktan vaz geçmemem gerektiğini anlıyorum. Akşam ezanı okunurken odaya bir sessizlik hakim oluyor . Sonra her saniyesinde huzur soluduğum o odada namazımı kılıyor ve şükrediyorum. Hasan Hocamı bulduğum için Rabbime şükrediyorum...
###
Ertesi gün oluyor.Listemde helallik almam gereken bir kadın var.Hakkına girdiğim ,yüreğini yaraladığım bir başka kadın. Arabaya binerken ayaklarım geri geri gidiyor sanki. Yol boyunca nasıl helallik alacağımı düşünüyorum. Ve ona kötülük yaptığım gün geliyor aklıma. Arabayla seyahat ederken onu yolun ortasında bırakışım .Çantasını ve cüzdanını vermeyişim .Hatta onu altında şort üzerinde sadece iç çamaşırıyla bir başına terkedip gidişim. Hatırladıkça utanç duyuyorum. Yüzüm kızarıyor. Vücudum alev alıyor. Bu kadın bana hakkını nasıl helal edecek ? Defalarca dönüp duruyor beynimde...
