39) ELİM YÜREĞİNDE

2.2K 220 69
                                    

ELA

Biraz ümit biraz da korkuyla açtım çalan kapımızı.Hayrinin geleceğini ve bana oğlumu getireceğini biliyordum.

Hayri karşımdaydı fakat Yusufum yoktu.Durumu sorgulamak adına sağa sola salladım başımı.
Hayri kafasını eğip kenara çekildi önümden.Ne demekti şimdi bu? Bahçe de baskaları da mı vardı?
Bir ,iki adım attım tereddütle.
Karşımda bir adam ve kucağında bebek vardı.

Heyecandan tir tir titreyen zayıf bacaklarımı zorlayarak,bir kaç adım daha attım.
Ne gecenin karanlığı ne de ayrılığın derin üzüntüsü bana bu ilk bakış kadar etkili bir vuruş yapmamıştı.

Yusuflardan birisi bile yüreğime ağır gelirken şimdi ikisiyle karşı karşıya kalmanın sarsıntısı ve ani etkisiyle kalakaldım.
Yusufum dedim ve ardından bir zor adım daha attım.
Yürümeyi yeni öğrenen bebeler gibi düşmekten korkarcasına bir adım daha.
Yeniden düşmekten korkarcasına bir adım daha.
Yeniden hayal kırıklığı ve yeniden tökezlemekten korkarak bir adım daha.
Bugün korkularla yüzleşme günüm.

Karanlıktan korkarım ben.Hava cok karanlık.

Aşktan korkarım ben.Ortalık toz duman.

Ateşten korkarım ben yüreğim yangın yeri.

Unutmaktan korkarım ben.Kalbim hissiz.

İsyandan korkarım ben,düşüncelerim taarruzda.

Kavuşmaktan korkarım ben,ayrılık hep kapımda.

Yanaştım . Çektim kahverengi gözlerden gözlerimi .
Bir hışımla çekip aldım bebeğimi  kollarından.

Ellerim ellerine değmişti.Sıcacıktı.
Tüylerim diken diken olmuştu.
Keşke ellerinde hissettiğim sıcaklığı kalbinde de hissedebilseydim.

Yeniden göz göze on saniye ve geri geri atılan bir kaç çarpık adım.

Bana yalvarırcasına bakan bu adam en son beni yalnız koyan o kibir abidesi adamın kendisi mi?

Firavun tövbe eder mi?

Karun aşık olur mu?

Şeytan cennete mi aşık yoksa Adem'e mi öfkeli?

Ve ben hakiki aşıksam eğer neden bu kadar öfkeliyim?Gerçek aşık isyan eder mi?

İsyan dalganırken yüreğimin sahillerinde yine yapayalnız döndüm sırtımı ona.
Bu ikinci kez sırtımı dönüşümdü.

Bir kez müsaade ettin gitmeme.

Şimdi sıra bende,kalırsam kurtulamam.

Ela dedi . Adımı ilk kez duydum onun sesinden . Ne güzel de Ela diyordu . Aradan geçen koca iki yılın sonunda .Durdum .

Dinlesem ne değişecekti hayatımızda?

Elini omzuma koyup dinlemem için yalvardı. Dinle beni diyordu dinle . Sen beni hiç dinlememişken ben seni ne kadar dinleyebilirim bu saatten sonra?
Döndüm yüzümü .Göz göze geldik . Sarsıldım .Yine ilk sefer ki gibi sarsıldım .Yerin dibine giresice gönlüm aktı gitti .Ama belli etmedim . Artık o kız çocuğu yok .

TÖVBE (FİNAL)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin