TÖVBE (FİNAL)

12)Sinem Yusufu Öpüyor

Yusuf,Hasan hocanın yanından ayrılınca ,üzerini değiştirmek için evinin yolunu tuttu.

Hasan Hocanın sözleri aklında dönüp duruyor,Elayı gideceği adreste bulamama ihtimali bile sinirlerini şimdiden harap ediyordu.

Bulursa iyiydi...

Peki ya bulamazsa ?

O kadar yorgun ve tükenmiş hissediyordu ki...

Arabayı kullanırken sık sık başı döndü.
Gözleri bulanıklaştı...

Bacağına ve ellerine titreme geldi.
Sonra geçti.
Sonra yeniden tekrar etti.
Kısır döngüye girmiş gibiydi.

Kasap Kazımın işkencesinin, artçı sarsıntıları hala geçmemişti.
Tam dinlenme imkanı bulamadan ayaklanmış ve Elayı bulma işine girişmişti.
Güç bela evinin önüne gelip, aracını park etti.
Kazasız belasız geldiği için kendini mutlu hissetti
Yaşaması gerektiğini biliyordu.
Yaşamayı, Ela ve bebeği için istiyordu.

Arabadan güçlükle indi.
Sarhoş olmuş gibi yalpalıyordu.

Arabanın kapılarını kilitlemek için elinde ki kumandaya bastı.
Sonra yönünü eve doğru çevirdi.
Ne olduysa bir anda oldu.
Birden üzerinde kuvvetli bir baskının etkisiyle,arabanın kaputunun üzerine devrildi.

İlk saniyeler zaten başı da döndüğü için ne olduğunu anlayamadı.
Sonraki saniyeler ise bir facianın eşiğine geldiğini anlamıştı.

Normalde bir kadına karşı galip gelmesi gereken güçlü kolları hissizligini muhafaza ediyor ve karşı koyamayacak kadar güçsüz düşüyordu.

Üzerinde ki kadın Sinem'den başkası değildi.

"Aşkım seni çok özledim" dedi.

Önce dudaklarına sonra tüm yüzüne yayılan arsız öpücükleri hissediyor,beyninde şimşekler çakmasına rağmen geçen saniyeleri iyi degerlendiremiyordu.

Sinem,Yusuf döner dönmez üzerine atlamış ve Yusufla birlikte serbest düşüşten sonra,Yusufun tepkisini beklemeden öpücüklerini Yusuf için sıralamıştı.

Daha önce defalarca yaptığı birşey olduğu için olsa gerek , Yusufun hoşuna gideceğini düşündü.

"Sinem kalk üzerimden hemen"dedi.

Sesi aşırı derecede titremesine karşın vücudunu zorlasa da hareket ettirememisti.

Kasaptan kalan acıları ve yaraları geçmemişken, bu ağırlık ona fazla gelmişti.
Sinem Yusuftaki rahatsızlığı sezip üzerinden kalktı.

"Yusuf hasta mısın ne oldu ?"

"Kes sesini.Ne yaptığını sanıyorsun?"

"Hep yapardım.Hosuna giderdi?"

"Artık hoşuma gitmiyor.hatta igreniyorum bu hareketlerinden."

Yusuf , Sinemin kalkmasıyla güç bela doğruldu.

Hala dengesini sağlamakta güçlük çekiyordu.

Gözleri, önünü göremeyecek kadar kararmış,yıkılmamak için arabadan destek almıştı.

"Seni çok özledim balım.Biliyorum ben hatalı davrandım. Ama artık seni üzecek birşey yapmayacağım .Çok uzadı bu ayrılık.
Artık sende uzatma olur mu ?"

"Kes sesini başımın belası.Bırak artık yakamı.Görmek istemiyorum anla artık anla."

Konuşmak bile adeta işkence olmuştu bu saniyelerde.Yusuf düşecek gibi oldu. İçine fenalık geliyor bir türlü eve doğru hareket edemiyordu.

"Yusuf sana yardım edeyim" deyip kolunun altına girdi .

Sinem,Yusuf'un hakaretlerine yıllardır alışmış olduğu için, şu an verdiği tepkiyi yine ciddiye almayıp arsızlığa vurmuştu.

Yusuf , Sinem'e itiraz edemeyecek kadar halden düştü.
Iyiden iyiye kendinden geçmişti.
Evin yolunu tutarken , Sinem koltuğunun altından destek vererek Yusuf'a eşlik etti.

Birlikte evin kapısına kadar gidip zile bastılar. Evin kapısını Yusufun annesi Nezaket Hanım açtı.
Sinem ve Yusuf evden içeri birlikte girdiler...

#####

Ela gözyaşları içinde seyretmişti olanları.
Yusuf bahçe kapısından girerken kendisini görmemiş ve öylece geçmişti önünden.
Sonra yine o kızla arabanın üzerinde türlü ahlaksızlıklar yapmıştı.

Neden dedi ? Yarı duyulur sesle ...

Neden adam olmadın Yusufum?

Gönlümden , gönlüne bakmıştım halbuki.
Ben sende çok güzellikler görmüştüm ..
Aslında çok çirkinmissin Yusufum.
Ben seninle yaşadığım o zehirli gecenin sancısını bir ömür boyu cezalandırılarak ödeyeceğim...

Bana birşey olursa yavrumuza ne olur Yusufum? Evladıma kim sahip çıkar ?
Senin gibi sarhoş ve ahlaksız bir baba mı ?

Ben bittim.
Sende bittim.
Senle bittim.

Artık yolum senden büsbütün ayrıldı.
Güzel adam olman için ve bana gelmen için gecelerce Allaha yalvardım.
Demekki sen bana haram kılındın.

Asla hayallerimde ki "biz" olamayacağız Yusufum.