"می دونی! می خوام بکشمت."
"واقعا؟!"
"آره..."
"خوبه؟! اگر منم بخوام می تونم بکشمت؟!"
" فکر کنم جواب بده!"
"اصلا چرا باهم شروع نکنیم؟! دوتامون در یک زمان هم دیگرو بکشیم! خیلی هیجان انگیزه نه؟!"
"وای! تو نابغه ای!"
"خب, شروع کنیم؟!"
"آره..."
"یک, دو , سه..."
"ازت متفرم!" " ازت متنفرم!"
"خب تموم شد نه؟!"
"درسته تو کشته شدی!"
"توهم همینطور!"
-----------------------
پی نوشت: می دونم این چیزی که نوشتم خیلی خیلی خیلی مسخره بود! ولی خب دوست داشتم یه جوری منظورمو برسونم! کاری که ما همیشه می کنیم! با رفتارامون با نگاهامون. ما همدیگرو می کشیم. و واقعا هم می کشیم از قصد. ما نمی دونیم اون فرد مقابل چه زجری بعد از حرفای ما می کشه و چقدر آسیب می بینه! پس لطفا لطفا لطفا مراقب حرفامون باشم!
بازم از متن داغونی که نوشتم معذرت می خوام!👣💔💣
ESTÁS LEYENDO
نشانه هایی از فرار
De Todoمی دانستم هیچ راه فراری وجود ندارد. آن حرفای پوچ و توخالی از پیدا کردن آرامش در میان واقعیت، هیچوقت باعث نشدند که بتوانم باور کنم. هیچ زیبایی‌ای در واقعیت نیست. من تنها می خواستم به فضای خالی رویا پرتاب شوم.
