Ölümcül Saplantı (+18)

davetsiz Bölüm 66

merhaba arkadaşlar yeni bölümle daha karşınızdayım.. paylaştığım enstrümantelle okuyabilirsiniz..keyifli okumalar..:XD 

*********

Sabah oldukça gürültülü bir sesle uyandılar. Biri vardı. Aşağıdan gelen kızgın bir ses. Ayaz,  Eren'e sarılmış  yatarken gelen sesin sahibini tanımıştı. Yavaşça kalkarken o, Eren de uyandı ve gözlerini kaçırıp başını çevirdi. Sessizdi Ayaz. Yüzünde hiçbir ifade görünmüyordu. Üzerini giyerek dışarı çıktı.

"Neler oluyor?" Diye sorarken merdivenlerin başında aşağıda ki öfkeli yüzün sahibine baktı ve gelen adamları eliyle durdurdu Ayaz.

"Nerede o?" Derken köpürdü Timuçin. Üzerinde ki gömleği dışarı çıkmış oldukça dağılmış bir hali vardı.

"Kim nerede?" Diye sordu tek kaşını kaldırırken.

"AYAZ. OYNAMA BENLE." Diye bağırdığında birkaç adım yukarı çıktı merdivenlerden. Ancak kuzgun yaklaşamadan durdurdu onu Ayaz.

"Bir adım daha atma." Dedi kibirli gözlerini devirip. "Nerede zannediyorsun sen kendini. Burasını rajon kestiğin esnaf dükkanı mı sandın?" Dedi.

"Senin kibirli suratını görmeye gelmedim." Dedi Timuçin. "Aramızda ki anlaşmazlığın içine bir yenisini daha eklemeden bana aradığım şeyi ver. Canıma kast ettiğin noktalardan daha başlamadım bile."

İsterik bir gülümseme atarken bir iki merdivende Ayaz indi.

"Neymiş  istediğin şey?"Dedi. "Yüksek sesle söyle." 

"Benim sabrımı zorlama Ayaz." Derken dişlerinin arasından, bir adım daha attı üst basamağa Timuçin, o zaman suratına yediği ani bir darbeyle çıktığı basamaklardan aşağı düştü.

"Sen sabrımı zorlama Lan."Diye öfkeyle bağırdı Ayaz. Gözlerine oturan dehşeti görenlerde geri çekilme isteği uyandırdı. Ama umursamadı Ayaz. "Kimsin?"Dedi. "Ne olduğunu sanıyorsun sen? Kalıbı bile yerine oturmamış beş para etmez insan müsveddesi. Başkalarının düzenlerini bozmaya, çalmaya çalışan kendini kabadayı zanneden bir zavallı. Hayatı hayaller üzerine kurulu bir bedevi."

Başı zonklarken ne olduğunu anlayamadı Timuçin. Eliyle şakağını tutarken kendine gelmeye çalıştığı sırada sert bir sarsıntı daha hissetti. Ayaz öfkeden kudurmuş bir köpek gibi görünüyordu şimdi. Bir kez daha vurduğunda yere yattı Timuçin. Birinin üzerine eğildiğini fark etti. "Söyle. Bir başkasına tecavüz ederken çekilen videolar hoşuna gidiyor mu? Üzerinde denesem ne manidar olurdu."

"Ayaz." Bir yumruk daha sallayacakken duyduğu sesle durdu Ayaz. Başını çevirdiğinde merdivenlerin başında gördü Eren'i. "Yapma." Derken merdivenin demirlerini sıktı.

"Neden? Kimsin de beni durduruyorsun sen?" Derken  hırsla tekrar Timuçin'in yakasına yapıştı.

"Ayaz." Dedi  Eren sesi bu kez kızgındı. "O senin kanından. İstemesende birbirinize muhtaçsınız." Deyince, bekledi. Timuçin'e bakarken hırsla nefes alarak dişlerini sıktı ve biranda onu bırakıp ayağa kalktı. Sırtı Eren'e dönüktü. Timuçin de çenesini silerken yavaşça ayağa kalktı. Başını kaldırıp Eren'e baktı. Bir görüşte geçer miydi tüm kızgınlık, yada kırgınlık. Geçiyordu işte. Bir tek bakışı yetiyordu kalbinde ki buzları eritmeye.