Napansin kong malayo na ang naitakbo ng sinasakyan namin ni Josh mula sa mga reporters. Parang wala na ring sumusunod samin.
"Josh, stop the car."
May pagtataka sa mukha niya pero sumunod din naman siya sa sinabi ko at itinabi ang sasakyan.
"What's wrong, Sam?"
Tinanggal ko yung seat belt ko at lumapit sa kanya.
I hugged him.
"I missed you. Andaya mo naman kasi eh! Sabi mo sakin dati, hindi mo na ko iiwan."
Naiiyak na naman ako. Anak ng minions naman tong mga luhang to.
I burrowed my face on his chest.
Tutal, sanay na naman siyang maging tissue ko during times like this.
Ang lungkot ko lang talaga nitong mga nakaraang araw.
Oo. Nagpapakatatag ako para kay Alex… para di siya magalala sakin… at di ako maging pabigat sa kanya.
Pero, deep inside… ang lungkot pa rin.
Pakiramdam ko pa, mag-isa lang ako dahil di ko maramdaman yung presence ng mga kaibigan ko. Maski tong Joshua na 'to, ngayon lang nagpakita. Tss.
"I missed you too, Sam. Sorry for my broken promise."
He gently removed himself from my embrace. Na ipinagtaka ko naman.
He answered my questioning look with, "Sorry but I can't stay that close to you. I'm keeping my words to Alex. He told me that the next time he saw me only a few inches from you, he won't think twice and kill me," he told me half joking.
Kahit na alam kong seryoso yung sinabi niyang pagbabanta ni Alex.
Haynako. Si Alex talaga. =________=
"Tss. Possessive boyfriend."
We shared a laugh.
"I'm sorry, Sam--"
I interrupted him.
"No, I'm sorry. Ako naman talaga ang unang lumayo sayo. Nagalit ako sayo dahil lang sa isang mababaw na dahilan. Ngayong nagagalit sakin si Faye dahil sa isang non-sense na bagay, narealize ko yung pagkakamali ko sayo noon. Na nagalit rin ako sayo for an immature reason."
"It's okay, Sam. I'm sorry too. I'm sorry for kissing you. I shouldn't have done that. Look at what's happening now."
"Josh, matagal na kitang napatawad tungkol sa bagay na yon. Saka, yung nangyayaring gulo ngayon, pareho naman nating di ginusto. Maaayos rin to," I smiled at him.
He smiled back at me.
Subalit, sandali ring nawala yung ngiti niya at nag-iwas siya ng tingin.
I heard him sigh.
"Sam… I heard from Alex that Faye confronted you."
"Oo. Nung isang araw. Nagkausap pala kayo ni Alex?"
He did not answer my question.
"I'm sorry about Faye's words towards you. I feel like I'm part to blame for her accusations."
Napakunot ang noo ko.
Ano daw? Wala akong maintindihan.
"Bakit naman?" tanong ko sa kanya.
Pano naman naging "part to blame" siya?
"It's because the day we had a huge fight, that eventually lead to our break up, I told her that she's right… that maybe, you deserve me more than her."
