Macera Bölgesi

Bölüm 25 "Mucize"

-Zaman hiç geçmiyor burada.Birbirimizde bakmaktan başka birşey yapmıyoruz.Duvara yaslanıp yerde otururken kapı açıldı.Sabah giren polis gelmişti bana bakarak"Ne kadar da çok ziyaretçin var"dedi.Ayağa kalkıp polisin arkasından yürüyordum.Acaba bu sefer kim gelmişti.Odaya girdiğimde bana bakan Lisa yla göz göze geldik.-

Ne kadarda güzelleşmişti görmeyeli.Bana bakan o kahverengi gözleri,o uzun kahverengi saçları,o dolgun dudakları...Onlar benim herşeyim desem inanırmısınız?Gözlerimi onun gözlerinden ayırıp göbeğine baktım,bebeğimize,büyümüş o da.Lisa benle ayrılmak için gelmiş olmalıydı.Çok korkuyordum ne diyecek bana.

.................Lisa nın ağzından....................

Richard la birbirimize saf saf bakıyorduk.Çok özlemişim.Gidip ona sarılıcaktım da gururum izin vermiyor.Acı çektiği belli,gözlerindeki parlaklık yok olmuş.

..................Richard ın ağzından...............

Gözlerine dikkatlice bakıyordum ki bana koşan Paul huzurumuzu bozdu."Richard bu ne hal ya."diyerek bana sarıldı.Paul la sarılırken bir yandan da Lisa ya bakıyordum.Lisa yla annem masaya oturmuş bizi bekliyordu.Paul un sarılması bitince ikimiz masaya oturduk.Sessizlik çökmüştü üzerimize kimse birşey diyemiyordu.Lisa ya bakıp konuşmaya çalışıyordum ama olmuyordu.İçim yanıyordu.Ben bu güzeliğe nasıl bunu yapabilirdim?Ben Lisa ya pür dikkat bakarken Lisa sessizce"B-Ben avukat tutucam"dedi.Sesini duyunca kendime gelmiştim sanki.Ona bakarak"Ne gerek varki"dedim.Lisa sinirlenmişti"Burada mı kalmak istiyorsun ömrün boyunca?"dedi.Çok haklıydı bu kadar mantıksız birşey nasıl diyebildim.Kafamı eydim ve derin bir nefes aldım.Paul annemin kulağına birşey fısıldadı ve dışarı çıktı.Annem gülümseyerek "Birazdan gelicem"dedi.Lisa yla baş başa kaldık masada.Sessiz bir şekilde Lisa ya"B-Ben ne yaptığımı bilmiyordum o an.Lütfen anla beni.Bende Paul la tequila içmek için çıktım fakat gerisini hatırlamıyorum"dedim.Lisa derin nefes alarak"Ama bunu yaptın Richard"dedi.Gözleri dolmuştu bunu farkettim.Sandalyeyi onun yanına çektim.Elimi onun yanağına koyup"Lütfen.Ben sana aşığım Lisa..."Lisa hiçbirşey diyemiyordu ağlayarak sadece bana bakıyordu.Lafıma devam ettim"Ben sensiz yaşayamam.Eğer beni bırakmak istiyorsan bana avukat falan arama,ömrümün sonuna kadar burada kalayım.Bu odalarda çürüyeyim.Sende benden sana daha layık olanı bul.Çocuğumuzu onunla büyüt ama çocuğumuza beni hiç anlatma.Büyüyünce yanıma gelicek ve Sen annemi aldattın!Bu yüzden bu haldeyiz!Sen insan değilsin! diyecek.O zaman ben kesin ölürüm beni anlıyormusun..."konuşurken gözlerim doluyordu ama kendimi tutuyordum.Lisa ağlamaktan hıçkırmaya başlayınca ona sarıldım.Ağladığı yerler ıslak olmuştu ama benim için hiçbir önemi yoktu.Lisa kafasını kaldırarak"Lanet olsun ben seni seviyorum!"dedi ağlayarak.Sessiz bir şekilde"Ben sana aşığım Lisa.Aşığım"dedim.Lisayla aramızda çok az mesafe kalmıştı ve gitgide kısalıyordu o mesafe,ta ki dudaklarını hissettiğim ana kadar.Lisa nın dudakları benim için:4 gün su içmemiş çocuğun bir bardak su içmesi gibiydi.Susamıştım onun dudaklarına.Paul la annem geri dönünce Lisayla birbirimizden uzaklaşıp edepli insan olduk.Annemle Paul masaya oturduğunda Paul konuşmaya başladı"Seni buradan çıkaracağız Rich merak etme"dedi.Annem çok sessizdi sadece bana bakıyordu.Anneme gülümseyip"Anneeeem!"diyerek sarıldım.Annem gülerek bana sarıldı.Vedalaşma sırası Paul a geldiğinde bağırarak"Gel buraya Po kardeşim"dedim.Moralim yerine gelmişti,Lisa yla barıştım başka ne isterimki.Paul gülerek bana sarıldı.Paul a sarılmayı bitirdikten sonra Lisa bana sessizce bakıyordu.Kollarımı açtım ve birşey demeden ona baktım.Lisa gülümseyerek bana sarıldı.Kokusunu içime çekip onu bıraktım.Herkez gittikten sonra ben yine aynı polisle yine aynı odaya gidiyordum ama bu sefer mutlu birşekilde.

..............................Lisa nın ağzından..................................

Karakoldan çıkar çıkmaz Galaxy s4 ümü çıkarıp annemin avukatının numarasını aramaya başladım.Nerde bu numara ya.Bir türlü bulamıyorum.Aha buldum"Mr.Smith" zaman kaybetmeyerek onu aradım.Cevap gelmedi.Sonraya bırakıp Richardın annesiyle eve döndüm.

.............................Richard ın ağzından............................

Hava baya kararmıştı ve Jak,Chris ve tanımadığım biri yatmaya karar verdik.O adamı sadece ben değil kimse tanımıyordu.Hiç konuşmayan birisi.Sesli bir şekilde herkeze "İyi geceler"diye bağırdım.Birden odamızın kapısı açılınca içeri giren Justin oldu.Ciddi bir şekilde"Toparlan çıkıyorsun buradan"dedi.

-Evet canlarım bu bölüm bukadar.Hikayemi seviyormuşsunuz baya güzel değerlendirmeler de gelmişti onlar benim içimi ısıtıyor ve moralimi yükseltiyor çok sağolun.Okuyucularıma teşekkür ederiim!WATTPAD SİZLE GÜZEL :) <3