Macera Bölgesi

Bölüm 42 "Jak'ın Ailesi"

-Ona teşekkür ettikten sonra beni merak sardı.Acaba Jak ın ailesi iyi miydi?Sağ mıydı?Yarın herşeyi öğrenicektim.-

Kollarımda birşey hisetmeyince gözlerimi açtım.Dün karakoldan sonra Lisa nın dayısı ile olay yaşanan otele döndük ve kapattık.Daha sonrada odalara ayrıldık.

Yatağa oturdum ve gözlerimi ovdum.Oda dağınıktı.Belliki olay anında insanlar panikle çıkmış odadan.Ayağa kalktım ve kapıya doğru yürüdüm.Kapıyı açtığımda alt kattaki mutfaktan sesler duydum.Merdivenlerden birer birer inerek mutfağa yöneldim.

Mutfağın kapısı biraz açıktı.İçeriye baktığımda Lisa ve dayısı kahvaltı yapıyorlardı.Lisa beni görünce gülümseyerek"Günaydın ajan  Richard"dedi.Güldüm içeri girerek"Günaydın"dedim.Lisa yı yanağından öptüm ve masaya oturdum.

Masaya baktım ve"Ne yiyorsunuz?"diye sordum.Lisa tabağına bakarak"Hmm...Birazcık hamsi...Birazcık çilek...Birazcık tatlı..."dedi.Yüzüü buruşturdum ve Lisa nın dayısına baktım.O da yüzünü buruşturmuş şekilde bana baktı"Hamilelik iğrenç"dedi.Kafamla onayladım.

***

Lisa nın dayısı bana fransız sözlüğü uzattı.Ona bakıp"Ama?"dedim.Lisa nın dayısı gözlerini kıstı ve"Lazım olur"dedi.Derin nefes verdikten sonra otelden çıktım.Taksi tuttuktan sonra adam bana döndü ve birşeyler dedi.Gözlerimi kocaman açtım ve cebimdeki adresli kağıdı çıkararak ona uzattım.

Kağıdı inceledikten sonra araba hareket etti.

Birkaç dakikaya bir evin önünde durmuştuk.Bir miktar parayı uzattım ve arabadan çıktım.Eve yaklaştım.Zile bastım.Ne diyecektim?Umarım inglizce biliyorlar...

Kapı açılınca siyah saçlı bir kadın bana anlamamış gözlerle baktı.Elimdeki kağıda baktı ve hafif aksantıyla"Buyrun?"dedi.Yavaşça kendimi toparladım ve"Jak ın eşimisiniz?"diye sordum.Kadın bu soruyu beklemiyordu belliki.Ama gözlerinde mutluluk vardı.

Kapıyı daha çok açtı ve"Girin,girin"dedi.

İçeride iki çocuk televizyon izliyordu.Sonra bana döndüler ve annesine fransızca birşeyler sordular.Anneleri gülerek"père"dedi ve mutfağa geçti.Bende kadının peşinden gelince kadın bana döndü ve masayı işaret etti.Sandalyeye oturunca salondaki çocuklar mutfağa doğru koştu.

Kadın birkaç fincana çay doldurduktan sonra oturdu ve"Jak nasıl?"diye sordu.

Olan biteni ona anlattıktan sonra kadın ciddiyetle odadan çıktı.Çocuklar beni gözleriyle süzmeye başladı.

Birkaç dakika sonra kadın elinde kumbarayla sandalyeye oturdu ve konuştu"Para topladım.Amerikaya gitmek istiyorum.Jak ı görmek istiyorum"dedi.Kadının gözlerinde sevgi,özlem fazlasıyla belli oluyordu.

Kadın çocuklara baktıktan sonra bana döndü"Çocukları da götürmek isterdim ama yeteri param yok şu an..."dedi.Kalbim acıyordu.Aile babasız ve yeterli paraya sahip değildi.Mutfağa göz gezdirdiğimde duvarda yırtık duvar kağıtları,kırık musluk,eski camlar...Bu aile bunu hak etmiyordu.

Kadının gözlerindeki çaresizlik beni konuşturdu"Ben size para bulacağım."dedim.Kadın kekeledi"H-hayır.Lazım değil.Biz iyiz yani."dedi.Ona ciddi bir şekilde baktım ve"Bulucam."dedim.Kadın birşey demedi ve sadece teşekkür etti.

Kadın ve çocuklarla vedalaştıktan sonra otele dönmek için taksi tuttum.

Camdan bakarken aklımda düşünceler turluyordu.Lisa ya anlatmam gerekiyordu.Bildiğim merhametli iyi kalpli Lisa beni ve o aileyi anlardı.

-Merhaba canlarıııım :) Yeni kitap çıkardım HAYAT SAYILARI GÖZ ATIN LÜTFEN.Neyse VOTE VE YORUM LÜTEFN :) SEVİLİYORSUNUZ <3