Drixler's POV
Tamang panahon. May tamang panahon para sa lahat ng bagay. May tamang panahon kung kailan mapapa-sayo ang mga bagay na gusto mo. Maaaring ito ay maging matagal na paghihintay ngunit nasisigurado ko sayo na sa huli, maiintindihan mo kung bakit hindi napadali ang napagdaanan mo bago mo makuha ang mga gusto mo. You'll somehow be satisfied because you're gonna realize that everything was worth the wait. Kahit gaano pa katagal o kabilis yan, maiisip mo na buti na lang, hindi ka sumuko. Mabuti na lang kumapit ka at hindi bumitaw kahit gaano ka na kapagod.
At mabuti nalang talaga na naniwala parin ako sa pagmamahal ni Cassie para sakin. Kaya heto na kami ngayon masayang masaya at hindi ko nalang siya ngayon girlfriend lang...she's my fiancée now.
"Everything I dream of about us I know it will happen, in His perfect time." sabi ko habang nakayakap sa likudan niya.
Andito kami ngayon sa tabing dagat habang pinapanuod ang muling paglubog ng araw,maghapon naming inenjoy ang beach dito sa batangas. Bukas ng umaga pabalik na uli kami sa Manila para naman sa paghahanda sa nalalapit na wedding ni Louie boy.
"Well, If anyone ever asks me what part of my life you are, I will simply smile and say, the best part. "
"Bakit?..." tanong ko at ikinawit ko ang isang braso ko sa may leeg niya
"Because the happiness you're giving me is something I'll never be able to get enough of. I love having YOU in my world, I love having YOU to love with. And I love YOU that much." sabi niya't nakangiting tiningala ako.
Napangiti rin ako at saka dinampian ng isang halik ang kanyang noo at napapikit naman si Cassie habang nakasandal sa may dibdib ko ang ulo niya. "I love you..."
"I love you too.." rinig kong sambit niya
"Balik na tayo sa kanila,para makapag bonfire na tayo?" marahan kong tanong sa kanya
"Ok love." at humarap na siya sa akin
Hinawakan ko ang isang kamay niya at dahan dahan kaming naglakad sa tabing dagat patungo sa cottage namin, kung saan nandun ang barkada. Naging tahimik ang ilang minuto naming paglalakad ng bigla akong may maalala na itanong sa kanya.
"Boo..., anung dream wedding mo?" napatingin siya at napangiti naman ako sa naging reaksiyon niya na tila nabigla sa itinanong ko.
"Dream wedding..?" mahinang sambit niya
Tiningnan niya ako, ngumiti at saka bahagyang lumapit sakin para yapusin ako sa isang braso ko habang naglalakad kami. "Love...,hindi naman importante sakin kung di ko matupad ang dream wedding ko,e,ang mahalaga ay yung tayong dalawa na magkasama sa araw na iyon. That's the important." sabi niya't inihilig pa ang ulo sa may balikat ko.
"No, boo.." sabi ko at muli siyang napatingin sa akin at ganun din ako sa kanya. " Lahat ng pangarap mo noon na magiging kalalabasan ng kasal mo ay tutuparin natin, sabay nating pagplaplanuhan ang lahat, pagtyatyagaan nating pagipunan ang lahat para magawa at matupad natin ang dream wedding mo, kasi isang beses lang tayong ikakasal ng ganun, gusto kong ibigay ung matagal mo ng pinapangarap na kasal mo." seryoso kong sabi
******
Sasha's POV
Napahinto ako sa paghakbang at napatingin kay Drix dahil sa sinabi niya. Bilang isang babae may mga pangarap talaga ako sa magiging kasal ko pero minsan pwede rin namang hanggang pangarap nga lang ang mga iyon kaya ganun nalang ang pagtataka ko sa sinabi ni Drix na para bang alam na alam niya ang dream wedding ko.
BINABASA MO ANG
BACK To YOU (Old Friend Book 2){KathNiel}
FanfikceAng lahat ng bagay ay pinagtatagpo sa tamang oras at panahon Sa buhay ng tao may isang dakilang pag ibig na kailan man hindi makakalimutan
