Adam karşısında duran kadını baştan aşağı süzdü ve dudaklarından şu kelimeler dökülü verdi:
"Biliyorsunuz ki,bu hayatta her şeyin bir bedeli var Bahar hanım.Ve sizinde bana ödeyeceginiz bir bedeliniz var"
Demir Soykan ve Bahar Kaya'nın hikayesi...
Şarkıyla okuyunuz lütfen☺️❤️🙏 Bahar sabah gözlerini huzurla açtı,üstündeki ağırlık gitmişti kendini çok iyi hiss ediyordu.Arkasını döndüğünde yanında çoçuk gibi uyuyan bir Demir'le karşılaştı.Şu an kendisini iyi hiss ediyordusa bu Demir'in sayesindeydi.Bu adam dün ona elleriyle bakmıştı.Bunu biraz kaba bir şekilde yapmış olsada,Demir'in onunla ilgilenmesi hoşuna gitmişti.Bir an dün Demir'le banyoda yaşadıklar aklına geldi,ve bu yüzünün kızarmasına neden oldu.Ama Demir 1 saniye bile olsada Bahar'a bakmamıştı aynı söz verdiği gibi.Bahar gülümsedi,eğilip Demir'in yüzüne öpücük kondurdu ve fısıldamaya başladı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Teşekkür ederim Soykan" Bahar yataktan kalktı ve üstünü giydikten sonra aşağıya inmek için merdivenlere yöneldiğinde daha önce dikkat etmediği bir kapıyı gördü.Daha sonra yeniden aşağıya indi.Çalışanlar masayı hazırliyolardı.Bahar dayanamayıp çalışanlara o odada ne olduğunu sordu "İnci?" "Buyrun efendim" "Merdivenlerden çıkarken soldan ikinci kapı.Ne var o odada?" İncinin birden rengi değişti "Şey efendim" "Ney?" "Efendim o odada ne olduğunu kimse bilmiyor,Demir bey o odaya kendinden başka kimsenin girmesine izin vermez.O odaya temizlik için dahi olsa bile kimse giremez" Bahar iyice meraklandı.Demir'in annesiyle aşağıya indiğini gördü.Bahar yavaşca İnciye fısıldadı "İnci bu konuşmadan Demir dahil kimsenin haberi olmayacak" "Tamam efendim" "Hade şimdi git servisi ben yaparım" "Tamam Bahar hanım" Demir annesiyle masaya geçti "Günaydın Süreyya hanım" "Günaydın kızım" Demir lafa atıldı ve sırıtmaya başladı "Bana günaydın yokmu karıcığım(!)" Bahar'da gülmeye başladı "Aşk olsun kocacığım(!),hiç seni unuturmuyum ben.Ama önce anneler.Günaydın" "Günaydın canım" Giderek bu evcilik oyunu ikisi içinde eğlenceli hâle gelmişti.Demir annesine döndü "Annecim sen nasılsın ağrın falan yok demi?" "Yok oğlum merak etme sen?" "Annem doktorlardan bir şikayetin varmı?" "Yok oğlum.Hepsi çok iyi" "Güzel,sevindim" "Oğlum siz nasılsınız?Siz bir balayınada gidemediniz" Bahar öksürmeye başladı.Demirle günlerce baş başa kalmak fikri bile kalbini sıkıştırmıştı.Bahar hemen kendini düzeltip ayağa kalktı "Ben servisi yapayım" "Sen yorulma kızım çalışanlar yapar" "Yok efendim olur mu öyle şey ben kendim istedim" "Tamam kızım" Demir lafına devam etti "Anne sen şimdi bunları düşünme balayı falan istemiyoruz biz.Biz birbirimizin yanındayız ya o bize yeter.Dimi canım?" Bahar kafasını kaldırdı "Hıı ne dedin?" "Diyorum ki,bizim birbirimizin yanında olmamız bize yeter" "Evet canım" "Aferin çocuklar.Demir,sen Bahar'ın elini hiç bırakma" "Bırakırmıyım anne hiç,aşığım ben ona" Demir bıyık altında gülmeye başladı.Bahar'ın elleri titriyordu.Sonunda servisi sağ selamet yapa bildiği için şükr etti ve geçip yerine oturdu "Bahar?" "Efendim" "Kahvaltını yaptıktan sonra odamıza çık Ada'yla konuşacaksın.Benim de çalışma odasında biraz işlerim olacak.İşlerimi bitirtikten sonra birlikte şirkete gidicez" "Bende mi gelicem?" "Beraber dediğime göre sende geliceksin demektir" Demir'in anneside masada olduğu için Bahar daha fazla Demir'le inatlaşmadı "Tamam" Bahar kahvaltısını bitirdikten sonra yukarı çıktı.Odalarına giderken biraz önceki gizli oda'nın önünden geçti.Ama Bahar merakına yenik düştü ve geri döndü. "Bu odada ne var ne?" Bahar kapıyı açmak istedi ama kapı kilitliydi "Tabi salak kapalı olur adı üstünde gizli oda.Acaba ne var içinde?Of Allahım çook merak ediyorum" Bahar durmadan kapının kolunu aşağı yukarı oynatıyordu.Ama tabi kapıyı açmayı başaramıyordu.Birden Bahar ensesisinde bir nefes hissetti.Bu Demirden başkası değildi "Birileri bir şey mi arıyor?" Bahar'ın utançtan yüzü kızardı gözlerini kapattı ve derince yutkundu "Allahım şimdi bittim ben" Bahar yavaşca yüzünü Demir'e döndü "Ne arıyorsun burda?" "Beeenn şe..şey" "Ney?" "Ben ne arıyorum şey arıyorum...Odamızla karıştırdım burayı" "Yapma Bahar.Bana yalan söyleme hem de bu kadar klişe bir yalan" "Yalan söylemiyorum" Demir gittikce sinirlenmeye başlıyordu bu kan çanağına dönen gözlerinden belli oluyordu.Demir Bahar'ın kolundan tuttu.Bahar kolunu Demir'in elinden kurtarmaya çalışsada başaramıyordu "Bu odanın karşısında ne işin var" Demir gittikçe daha çok sıkıyordu Bahar'ın kolunu "Demir bırak kolumu acıtıyorsun bırak" Demir bağırmaya başladı "Sana burda ne işin var dedim" Bahar'ın gözleri doldu.Bu odanın içersinde ne varsa burasının Demir'in zaafı olduğunu anladı "Merak ettim bu odayı merak ettim oldu mu?Bu odanın içinde ne olduğunu merak ettim" Demir dişlerinin arasından sinirle tıslamaya başladı "Etme!Anladın mı merak etme!Eğer seni bir daha bu odanın etrafında dâhi görürsem çok kötü olur anladın mı çok kötü olur" Bahar kafasını Evet manasında oynattı ama bu Demir'i tatmin etmemişti ve bağırmaya başladı.Demir yine o sert imajına bürünmüştü "Anladın mı dedim?" "Anladımm!Allah kahretsin ki anladım!Bırak kolumu anladım bırak" Demir Bahar'ın kolunu bıraktı "Bir daha o küçük burnunu böyle işlere sokma" Bahar Demir'in önünden geçerken Demir ona "Hazır ol beni aşağıda bekle gelicem"demeyi de ihmal etmedi. Bahar Adayla konuştuktan sonra üstünü giyindi ve aşağıya indi.Gözyaşlarını makyajıyla kapatmıştı.Biraz sonra kapı çaldı.Gelen Sinandı "Aa Sinan bey hoşgeldiniz" "Hoşbulduk yenge" "Sinan bey lütfen öyle demeyin" "Sende o zaman bana bey demeyi bırakırsan bende demem.Şimdi ben yukarıya çıkıyorum Süreyya annemi görücem,sonra da aşağıya indiğimizde konuşuruz biraz" "Tamam" Sinan Süreyya hanımla ilgilendikten sonra aşağıya Bahar'ın yanına indi "Ee nerde kalmıştık.Hadi oturup biraz konuşalım Demir gelene kadar" "Tamam Sinan bey" "Aa yeter ama bak yenge derim ha" "Off tamam Sinan be...Yani Sinan" "Haa şöyle.Eee söyle bakalım evliliğiniz nasıl gidiyor.Demir Soykanla aynı evde yaşamak nasıl bir duygu.Katlana biliyor musun beyfendiye?" "İyi gidiyor" Sinan hafifce gülümsedi "Bana da oynamana gerek yok Bahar,merak etme Bahar ben başında beri her şeyi biliyorum" "Öyle mi o zaman arkadaşınızın benimle nasıl evlendiğinide iyi biliyorsunuzdur" "Şu sizli bizli konuşmayı bırakmıştık hâni" "Ağız alışkınlığı" "Bahar sence Demir nasıl biri?" "İnanın bilmiyorum.Hayatımda öyle dengesiz bir adam görmedim.Bir bakmışsın iyi davranıyor sonra kafanı çeviriyorsun kötü davranıyor.Ben bu adamı çözemiyorum" "Zaten çözemezsinde Demir Soykan'ı çözmek kolay değildir.İmkansız gibi bir şey.Demir kapalı bir kutu gibidir onun hakkında ne kadar şey bilmek istesende öğrenemezsin,yalnız Demir izin verdiği kadar öğrene bilirsin,daha fazlasını değil" "Bazen o kadar çok kırıp döküyor ki" "Belki de zamanında kendi çok kırıldığı için öyle kırıp döküyordur.Benide kırıyor,bazen öyle zaman geliyor ki ben bu adamın yanında ne yapıyorum diyorum kendi kendime,ama sonra "saçmalama lan"diyorum.Çünki Demir bana ailemin bile sahip çıkmadığı zamanda sahip çıktı.Bahar,Demir'in çok iyi kalbi var ama bunu göstermiyor yüzünde ki maskeyle dolaşıyor hep.İnan bana o iyi biri onu çözmeye çalış" "Peki neden böyle davranıyor" "Yaşadıkları yüzünden,Demir çok kötü şeyler yaşadı Bahar" "Ne yaşadı ki?" "İnan bende fazla bilmiyorum ama bunu sen öğrensen daha iyi olur.Tekrar söylüyorum onun kalbini görmeye çalış" "Bilmiyorum Sinan bilmiyorum" Onlar konuşurken Demir aşağıya indi "Merhaba abicim" "Merhaba Sinan" Demir Bahar'a döndü "Hazır mısın?" "Evet" "Hâde o zaman" Herkes kendi arabasına binip yola koyuldu.Bahar dışarıyı seyr ediyordu.Demir'e döndü "Demir?" "Söyle" "Ne vardı o odada?Seni bu kadar deli eden ne vardı?" Demir yine sinirlenmeye başlıyordu ama bu sefer kendisini kontrol etti "Merak?Bu hayatta insanların başına ne geliyorsa hep meraktan geliyor.Fazla merak iyi değildir karıcığım(!)Bir daha o küçük burnunu böyle şeylere sokma.O odada ne olduğu seni ilgilendirmez.Sabah konuştuklarımız hep aklında bulunsun ve bir daha bu konuyla ilgili bana soru sorma baş belası" Bahar yeniden camdan dışarıyı izlemeye devam etti.Arabadan indiklerinde Demir parmaklarını Bahar'ın parmaklarına kenetledi
