BEDEL

58.Bölüm

Keyifli okumalar can DemBah'cılarım benim❤️

Vote ve yorum yapmayı unutmayın canlar😍çok uğraşılmış bir bölüm❤️İki defa silndikten ve benim sinirlerim gerildikten sonra ortaya çıkan bir bölüm😂😩

Hepinize iyi geceler❤️Tatlı rüyalar❤️

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Korku neydi?Ne zaman yaşanırdı?Kendi canına zarar geldiğinde mi,yoksa sevdiğinin canı yandığında mı?Neydi korku?

Bahar şimdi korkuyu bütün hücrelerinde hissediyordu.Çok güzel geçirdikleri bir gün ve ardından patlayan silahlar.Mutlu oldukları zaman bile çok geçmeden bu mutluluğun bozulması.Neden?Neden hiç bir zaman mutlu olamıyorlardı?Neden hep bela ve korku onların peşinden geliyordu?Şimdi korku bütün bedenini ele geçirmişti kadının.Sevdiği adamı kaybetme korkusu...

Demir hiç düşünmeden onun önüne siper olmuştu.Ona zarar gelmesin diye kendi canını hiçe saymıştı.

Bahar hâlâ olayın şokundaydı.Demir'in haraketsiz bedeni üstünden kalkarken göz yaşlarına hakim olamadı.İyiydi.Demir iyiydi.

"İyi misin güzelim?Bir yerine birşey oldu mu?"dedi eliyle Bahar'ın yüzünü avuçlayarak.Kadın böyle korkuyu bütün bedeninde hissederken adam tir tir titremişti korkuyla,Kadınına zarar gelmesi korkusuyla.

Bahar olayın şokundan hala Demir'e cevap veremiyordu.Demir tek koluyla Bahar'ı kalkmaması için yatağa sabitlerken komidinin çekmecesini açıp silahını çıkararak beline taktı.Dışarıda silah sesleri çoktan durmuştu.Demir yeniden Bahar'ın yanına gelerek ellerini yüzüne koydu.

"Bahar bana bak!"dedi endişeli sesiyle.Bahar olayın şokundan hâlâ çıkamamamış Demir'in dediklerini duymuyordu."Bahar sana bana bak dedim!Bahar."dedi bağırarak."Baharım."dedi sesi sonlara doğru yumuşayarak.Bahar'ın gözünden yaşlar durmadan akmaya başladı.Demir'in göğsüne sıkıca sarıldı.

"Demir ben çok korkuyorum."dedi sesi titreyerek.Kollarını dâhâ sıkı sardı sevdiği adama.Demir Bahar'dan ayrılarak yüzünü avuçları içine aldı.

"Korkma Baharım!Korkma!Ben buradayım hiç bir şeyden korkma!"dedi güven dolu gözlerle gözlerinin içine bakarak."Artık buradan çıkmalıyız."diyerek Bahar'ı omzundan kavrayarak yürümeye başladı.Kapının önüne geldiklerinde Bahar dâhâ sıkı sarıldı Demir'e.

"Demir lütfen dışarı çıkmayalım!Nolur çıkmayalım.Zarar verirler."dedi gözleri dolarak.Demir yeniden Bahar'ın yüzünü avuçları arasına aldı.

"Ben senin yanındayken kimse sana zarar veremez.Ben buradayım!"dedi Bahar'ın alnını öperek."Şurada canımı versem bile seni buradan sapa sağlam çıkaracağım!Bana güven!Sana zarar gelmesine asla izin vermem!"

"Aptal ben sana zarar gelmesinden korkuyorum."dedi Bahar sesi titreyerek.

"Buradan beraber çıkacağız!"diyerek elleriyle Bahar'ın yüzünü tuttu.

"Söz mü?"dedi Bahar fısıldayarak.Demir Bahar'ın alnına öpücük kondurarak derin bir şekilde Bahar'ın gözlerine baktı.

"Söz!Demir Soykan sözü."dedi gülümseyerek."Hadi!"dedi Demir Bahar'ın belini sıkıca tutarak.Arka kapıyı açarak Bahar'ı yerleştirdikten sonra hemen kendiside koltuğunda yerini aldı.Arabayı hızla çalıştırarak telefonda arama yaptı.

"Naci,saldırıya uğradık.Hemen herkesi otelin önüne dolduruyorsun.Geri kalanlarlada eve gelin bakın.O iti bana bulun!"diyerek telefonu kapatıp yan koltuğa attı.