BEDEL

27.Bölüm

Arkadaşlar lütfen şarkıyı söylediğim yerde açarsınız🙏😘

Bahar gözleri yaşlı sadece karşısındaki adamın az önce ona söylediklerini hazm etmeye çalışıyordu.Durmadan gözyaşları yanaklarından dökülüyordu.

"Demir ben rüyada mıyım?Ne olur eğer rüyadaysam uyandırma beni."

Demir gülümseyerek elinin tersiyle Bahar'ın gözyaşlarını sildi ve dudağına kısa bir öpücük kondurdu.

"Bak gerçek.Rüyada değiliz."

Bahar nefes nefese kalarak konuşmaya başladı.

"Ne yani doğru mu bu?"

"Doğru."

Bahar kollarını sımsıkı Demir'in boynuna sardı ve ağlamaya devam etti.

"Allahım sana şükürler olsun yarabbim.Kalbimi sevdiğim adamın sevgisiyle doldurdun.Beni de onun kalbine aldın.Sevdamı karşılıksız koymadın Allahım şükürler olsun.Binlerce kez şükürler olsun.Teşekkür ederim Allahım."

Çok mutluydu kadın.Allah ona hem sevmeyi hem sevilmeyi nasip etmişti.Aşkı,sevgisi karşılıksız kalmamıştı.Yüreği sevdiği adamın sevgisiyle dolup taşmıştı.

Demir usulca Bahar'ın saçlarını okşadı.Birbirlerinden ayrıldıklarında Bahar hâlâ ağlamaya devam ediyordu.Demir yavaşca Bahar'ın gözyaşlarını sildi ve alnına küçük bir öpücük kondurdu.

"Artık ağlamayacaksın.Ağlayacaksan da yalnız mutluluktan ağlayacaksın.Artık gözünden bir damla yaş akmasına izin vermeyeceğim.

Ben seninle insan olmayı öğrendim.Senin aşkın beni ADAM yaptı.Ben ADAM olmayı öğrendim.Öyle serpildiki sevdan yüreğime ben bile ne olduğunu anlamadım.Sadece tek bildiğim çok güçlü bir şekilde sana çekildiğim.Ben seni çok seviyorum,Bahar."

Demir dudaklarını Bahar'ın dudaklarıyla birleştirdi.Kaç zamandır ayrı kaldığı o dudakları susamışcasına içti.Usulca,yavaş yavaş,özlemle öpdü o çok sevdiği dudaklardan.Dudakları ayrıldığında Bahar minnetle gülümsedi.

"Teşekkür ederim."yavaşca fısıldadı Bahar.

Demir Bahar'ın sırtını göğsüne yasladı.Eliyle Bahar'ın parmaklarını kavrayarak sessizce manzarayı seyr ettiler.

"Burayı gerçekten kimse bilmiyor mu?"dedi Bahar sessizliği bozarak.

"Hayır."dedi Demir çok kısa bir şekilde.

"Peki,ne zaman keşf ettin ilk burayı?"

Demir daha sıkı sarıldı Bahar'a ve saçlarından öperek devam etti.

"Dokuz yaşındaydım.Evden kaçmıştım.İlk o zaman geldim buraya.Meğer burasıda yalnızmış.Öyle dert ortağım oldu işte."

Yine sessizliğe büründüler.

"Bahar,az önce sana dediğim şeyleri unut."dedi Demir çok ciddi bir şekilde sessizliği bozarak.

Bahar hemen ayağa kalktı.

"Ne!Ne diyorsun sen,Demir."

"Ya sen ne kadar safsın öyle herşeye şap diye inanıyorsun."

"Az önce dediklerin yalan mıydı?"

Demir daha fazla kendini tutamayıp güldü.

"Yok sen gerçekten safsın.Şakaydı,şaka."diyerek Bahar'ın burnuna dokundu.

Bahar sertce Demir'in koluna vurdu.

"Bana bak bir daha böyle şakalar yapma bana.Yüreğime indiriyordun."