BEDEL

34.Bölüm

Sevipte söyleyemediğim şarkılar var
Bir dizesini asla hatırlayamadığım şiirler
Keşke,keşke o ben olsaydım dediğim hikaye kadınları
Düşlerim var...
Uyandığımda yalnızca başını hatırladığım,
Ve asla sonuna kadar görmeyi beceremediğim
Bir adam var düşümde,tam dokunacakken uyandırıldığım
Bir adam,sonumuzun ne olacağını hiç öğrenemediğim
Düşümde bir adam var,benim mi bilemediğim
Bir adam var diyorum,düşünüp düşümden ayrı kaldığım...

baharxhalgun ithafen✨İyi ki varsın❤️
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Demir Bahar'ın sorusuyla biraz afalladıktan sonra Bahar'a döndü.

"Bu nereden çıktı şimdi?"

"Doğum gününü bilmiyorum öylesine soruyorum sadece."

"Sorma!"dedi Demir soğuk bir sesle.

"Neden?"

"Çünkü doğum günümü hatırlamıyorum."

"Ama bu olamaz ki."

"Olur.Doğum günümü hafızamdan bir dâhâ tekrarlanmamak üzere sildim.Sadece doğum tarihi mi hatırlıyorum."dedi Demir.

"Peki nasıl?"dedi Bahar merakla.

"Sadece her yıl bilmediğim bir ayda yaşlanıyorum bu kadar basit."dedi soğuk bir sesle ve devam etti.
"Ve sen bu meseleyi bir dâhâ açılmamak üzere kapatıyorsun.Bir dâhâ doğum günümle alakalı hiçbir şey duymak istemiyorum."dedi Demir işaret parmağını sallayarak ve hafif sinirlenerek.

"Tamam."Bahar bu kadarını beklemiyordu.Demir'in neden böyle yaptığına bir anlam veremiyordu.Bir adam nasıl kendi doğum gününü unutur ki?Ama o Demir Soykandı.Sanki hep Bahar'ı şaşırtmak için görevlendirilmişti.Ama Bahar'ın vazgeçmek gibi bir niyeti yoktu.

Bahar sırtını döndü.Demir hemen onu belinden kavrayarak kendine çekti.Burnunu saçlarına gömüp yine o güzel kokuyla uykuya daldı.

Sabah beraber yine şirkete geçtiklerinde Demir'in odasının önüne geldiler.Şirkette ara sıra birbirlerinin ellerini tutuyorlardı.Bahar Demir'in odasında kaç zamandır fark etmediği birşeyi farketti.Uzun zamandır izinde olan sekreteri yeniden işinin başına dönmüştü.Ama Bahar bu dönüşü pek sevmemişti.Bahar Demir'le konuşurken kızın gözü hep Demirdeydi.Mini eteğini ve üstten gömleğinin üç açık düğmesini aklına bile getirmek istemiyordu.Kadın nedensizce Demir'in odasına gelir.Çay ikram ederken bile göğüslerini sanki adamın göğsüne sokardı.Bahar Demir'in böyle bir oda yaptırmasına çok seviniyordu çünkü Demir'i adım adım izliyordu.Kadının bütün sululuklarına rağmen kocası göz ucuyla bile kadına bakmamış gözlerini önündeki dosyalardan ayırmamıştı.Kadının yanında bile Bahar'a bakıp içtenlikle gülümsüyordu.İşte kocasına aşık olmak için bir nedeni vardı.Bahar sinirlense bile kocasının güzel gülümsemesine karşılık gülümsüyordu.Sonunda dayanamayıp kısacık mesafeden sonra Demir'in odasına geçti.

"Canım sen bir çıksana dışarı kocamla konuşacaklarım var."dedi Bahar kıza sinirle bakarak.'Kocam' lafını üstüne basarak söylemişti.Kızın Demir'e bakıp izin alması bile Bahar'ı delirtiyordu.

Sekreter çıktıktan sonra Bahar odada dönüp kendi kendine konuşmaya başladı.

"Hayır ben kocamın odasındayım sana çık diyorsam çıkıcaksın.Neden gözlerini adamın gözlerine dikiyorsun ki."dedi Bahar Demir'e aldırmadan konuşmaya devam ederken.

Demir elindeki dosyaları bırakıp arkaya yaslandı.Bahar'ın neden delirdiğini anlayacak kadar akıllı bir adamdı.Gülmesini bastırıp bu işle biraz eğlenmeye karar verdi.