BEDEL

45.Bölüm

Sinan ekranın karşısında öylece kalmıştı.

"Sinan kendine gel lan.Alo!Sinan!"diyerek bağırdı Demir."Noldu lan sana?"

"Sen benimle dalga mı geçiyorsun?Ne demek dönüyorum."

"Basbaya dönüyorum işte Sinan."

"Abi ben sadece kız istemede gel dedim,temelli dönmeni söylemedimki."dedi Sinan şaşkınlıkla.

"Sanane Sinan!Sana hesap mı vereceğim?"dedi Demir bağırarak.Sinirlenmeye başlıyordu yavaş yavaş.

"Evet hesap vericeksin abi."dedi Sinanda sinirlenmeye başlayarak."Neden gittin lan o zaman."Sinan'ın sesi yükselmeye başladı.

"Sen oyun mu oynuyorsun abi?Bok gibi bir plan kurdun,sonra çekip gittin.Kendinide Bahar'ı da mahvettin.Şimdi de geleceğim diyorsun.EyvAllah planın işe yaradı ama şimdi geliceksen ne boka yarayacak?Ne yapmaya çalışıyorsun sen?"

Demir ayağa kalkarak ellerini saçlarının arasından geçirdi.Sinan'ın söyledikleri onu deli etmişti.

"Sakın haddini aşma Sinan!"dedi gözlerinden ateşler çıkarak.Yeniden bilgisayarın önüne oturdu."Dayanamıyorum lan artık!Dayanamıyorum!Yaparım sandım ama yapamıyorum"İşaret parmağını kalbinin üstüne götürerek devam etti bu sefer konuşmasına...

"Yanıyor lan burası.Yanıyor!"dedi bağırarak."Öyle bir yangın ki hemde,cayır cayır bütün bedenime ulaşıyor,ama ilk kıvılcımı şurası başlattı."dedi parmağını bastırarak.

"Ahh Demir SOYKAN ahh.Öyle bir sevdaya düşmüssünki kalbin ve mantığın yer değiştirmiş.Kim derdi seni bir gün böyle görebileceğimi..."dedi Sinan gülümseyerek.

"Neyse,"dedi Demir kendini toparlayarak."Geldiğimde ilk iş seni evire çevire dövmek olucak."dedi Demir işaret parmağını Sinan'a  sallayarak.

"Çocuk gibisin abi.Bir plan yaptın ama başaramadın.Neden yaptın ya?Gitmeseydin!"

"Yeter Sinan."dedi Demir kaşlarını çatarak.

"Yalnışlarını yüzüne vurunca koydu tabi."

"Sana sus dedim lan!"dedi Demir bağırarak.

"Yeniden Bahar'ı mahvediceksin.Yazık lan kıza."dedi Sinan üzgünce."Hemen mi karşısına geçiceksin?"

"Evet hemen.Dayanacak gücüm kalmadı."

"Kendi planlarını kuruyorsun,ama insanlar zararlı çıkıyor bundan hep abi."

"Sen fazla akıl verdin bana.Kapatıyorum!"

"Bahar gelince yüzüne mi bakıcak sanıyorsun?"

"Bakıcak tabi."

"Affetmez seni."

"Affedicek!Özlemiştir beni."dedi Demir kendini inandırmaya çalışarak.Bilgisayarı Sinan'ın yüzüne kapattı.

"Sen öyle san Demir SOYKAN.Kendine bu kadar güvenme!Sanada iyi geceler abi."dedi kendi başına konuşup,gülerek.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Akşam geç yatmanın verdiği etkiyle sabah alarmın sesiyle gözlerini zorlukla açtı.O gittiğinden sonra hep böyleydi.Bütün dengesi bozulmuştu.Akşamları uyuyamıyor,aklında hep neden yaptığı,neden ondan gittiği soruları geziyordu.Onu gereğinden fazla özlemişti.Biraz olsun rahatlamak için kendisini projelerine vermişti.Fazla çalışmaktan bazen yemek yemeği bile unutuyordu.

Bahar zorla ayağa kalktı.Şimdi hep kaldığı evdeydi ama bu ev çok yabancıydı ona.Kendi yuvasını özlemişti.Meğer ne kadar da alışmıştı Demir'le kurdukları yuvaya.Bu ev ona ailesinden kalan tek şeydi.Onun için yeri ayrıydı.