/37/ GÜLÜMSE ÇİRKİN/
Bölüm parçası: Meyra - Cemil Demirbakan - Beni Sensiz Düşünme
' Zar zor bulunan bir sevdayı bile isteye kaybetmek aptallıktan başka bir şey değildir çirkin. Sen, kaybetmeyi göze alamayacağım kadar kalbimdesin...'
Şaşkınlığı karısının gözünden akan tek damla yaşla son bulan Ayaz sakin kalmaya çalışarak baş parmağı ile yanağını sildi. İçinden gelen bulunduğu ortamı darmadağın edip, sinirini boşaltmaktı ama bunun yerine kendisine merakla karışık acıyla bakan kadınının alnına alnını dayadı. Babasının ve Boran'ın rahatsız edici varlıklarının üzerine annesinin söyledikleriyle kendisine hakim olması zordu ama bunu Revan için yapmak zorunda kalmıştı. Tabi annesiyle kızgınlığı taze iken konuşması kalbini geri dönülemez şekilde kırmasına sebep olacaktı.
" Ne istiyorlar bizden anlamıyorum... Revan"
Düşmek üzere olduğu boşluktan çekip alan kocasının ellerini tutmasıyla tuttuğu nefesini veren Revan " bilmiyorum..." dedi, fısıldayarak. Bir şeyler söylemesini beklediği sürenin sonunda üşüdüğü için titreyen dudakları nefesiyle ısınabilmek için uğraşa girmek istediği sırada Ayaz kendisini geri çekerek gülümsedi. Ama Revan zoraki olduğunu anlamakta güçlük çekmemişti.
" Parada teklif etti mi bari?"
" Anlamadım"
" Annem. Benden ayrılman için kaç para istiyorsun diye sordu mu?"
Öfkesini dengesizliğiyle perdelemek isteyen kocasının sorusuna " bari bunda yapma " diyerek cevap veren Revan ciddiye almayışını hayretle karşılamıştı. Tüm gün içi içini yerken dengesizi birkaç dakika içinde konuyu alaya vurmuştu bile.
" Aslında merak ettim biliyor musun? Annem ne kadar teklif ederdi acaba?"
" Ayaz! "
Zoraki dengesizliğinin sınırını aşmamak için susan Ayaz, Revan'ın omuzlarını ovalayarak " üşüyeceksin" dedi. Karısının soğuk tenine içini ısıtan bir buse kondurup kabinden çıktığın da bir şey unutmuşcasına geri dönüp " banyodan çıktığın da yemeğe gidelim çirkin. Ben çok acıktım" dedi.
" Tamam" diyen karısının bedenine bakarak " acele et" dedikten sonra banyodan çıktığında yüzündeki gülümseme yok oldu. Yumruk yaptığı elini vuracak yer ararken vazgeçip alnını duvara dayadığı sırada yapmakta geç kaldığı bir şeyi hatırladı Ayaz. Annesinin çocuk oyuncağıymış gibi ilişkilerini sonlandırmak istemesine karşılık sağlam ve kendisinin de olmasını çok istediği bir hamle yapmayı düşünen Ayaz kimden yardım isteyeceğini çok iyi biliyordu. Bu yüzden vakit kaybetmeden telefonunu eline alıp yapacağı hamlenin startını verdi.....
☘☘☘☘☘☘
Sıcacık olan bakışlarının aksine kocasının tuttuğu eli buz gibiydi. Soğukluğu kalbini bile titretmeyi başarırken sessizliği gözünü korkutmuyor değildi. En son banyodan çıkmak üzereyken telefonda annesiyle konuştuğunu duymuştu Revan fakat bilmezlikten gelerek kim olduğunu sorduğunda Ayaz cevap vermemişti. Annesiyle konuştuğunu söylememesi bir yana ayrılmak istediklerini söylediği zaman konunun üzerinde durmayışı da yüreğine yeni bir ağırlık olarak eklenmişti Revan'ın.
" Ne zamana kadar sürecek bu?"
Mekana girdiklerinde sorduğu soruya yine bir cevap alamayan Revan konağa geri döndüklerinde Sinan Ağa'nın bu duruma tepki göstereceğine emindi. Avludan çıkana kadar çardakta oturan adamın göz hapsinde kalmışlardı ve Ayaz babasının ne düşüneceğini umursamazken Revan o bakışların altında yatan imadan korkmuştu. Ve korkmaktada haklıydı!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Ayazı (Revan)
Ficción General-Ara verildi - ' Çok değil aramızdaki mesafe; bir karış ya var ya yok. Ondan duymadım ancak yakınlarından öğrendiğim özgürlüğüne düşkün olduğu. Ben ise özgürlüğün yalnızca sözlükteki anlamını biliyorum. Ruhuma hiç uğramadı, tadı nasıldır, neler hiss...