/26/DENGESİZİN NEFESİ/
Bölüm parçası: Sıla - Gözlerine Teslimim
Dilerim beğenirsiniz....
Keşke kelimeleri sarfetmek kadar basit olsaydı duygular. Dilimde acı bir tat bırakıp, düşüncelerime saldırmasaydı isyan...
"Sebep kardeşim. Kardeşim için evlendim"
Kardeşinin tek umudu olduğunu haykıran masum gözlerini Ayaz'ın gözlerinde gören Revan dengesizinin kolunu tutup ayakta durmaya çalıştı. Kardeşinin özlemi dolup taşarken gözlerinden devamını duymak isteyen Ayaz dan kaçırdı bakışlarını. Anlatıp kurtulmayı çok istiyordu istemesine fakat dengesizinin gözünde daha fazla aciz ve çaresiz görünmeyi de göze alamıyordu. Ne diyecekti ona? O hariç herkesin gözünde mal yerine konulduğunu bilse ne olurdu ne değişirdi?
Yeterince yük olduğunu düşünüp fazlasını anlatmaktan o an vazgeçti Revan. Bu kadarı kâfiydi kendince, detaya gerek yoktu!
" Tehdit mi ettiler seni? "
Tehdit ihtimaliyle öfkesi körüklenen Ayaz, Revan'ın " sebebi sordun söyledim, gerisinin bir önemi yok " demesi üzerine kolunda ki elini sertçe itti. Öfkesini Revan'a yöneltmemek için kendisine hakim olmaya çalışsa da verdiği cevaplar sabrını zorluyordu.
" Ne demek gerisinin bir önemi yok?"
" Yok, çünkü olan oldu! Neden olduğunu bilsen ne olacak Ayaz?"
Revan'ın cevabı üzerine öfkeyle soluyan Ayaz eliyle alnını ovalayıp bakışlarını bir süre yerde gezdirdi. Doğru düzgün anlatmasını beklerken kendisini terslemesine anlam veremediği karısına bakan Ayaz son kez sormayı ve vereceği cevaba göre hareket etmeyi seçti. İstediği cevabı almazsa soluğu babasının yanında almanın planlarını yaparken " kalbini kırmak istemiyorum Revan. Sebebi doğru düzgün anlat, konuyu kapatayım" dedi ve kararlılığını gözlerini gözlerine sabitleyerek gösterdi.
"Kalbimi kırmak istemiyorsun..."
Cümlesini gülümseyerek tekrar eden Revan'a yumruklarını sıkarak bakan Ayaz " onlara sormak zorunda bırakma beni" dedi ve söylemeye niyetli olmadığını sandığı karısı bir anda dile geldi. Dengesizinin gidip sorarcağına emin olan Revan, pes etmek zorunda kaldı ve anlatmaya başladı. Ellerini önünde birleştirip gözlerini Ayaz dan kaçırarak " neyi duymak istiyorsun?" diye sordu önce. Akmamaları için göz yaşlarına ikazda bulunduktan sonra " amcamın seninle evlenmem için savurduğu tehditlerden mi söz etmemi istersin yoksa konuya beni babana nasıl sattığından mı gireyim?" diye sordu.
Ayaz'la arasındaki mesafeyi ayaklar altına aldığı hayallerini çiğneyerek kapatan Revan parmak uçlarıyla kaşından süzülen kana dokundu. Yok gibi hissediyordu kendini fakat dengesizinin tenine temas ettiğinde... farkına varıyordu vâr olduğunun...
" Sıla'm... Nefesimin sebebi"
Özleminin yoğunluğu daha ilk kelimesinde göz yaşlarının kendisine ihanet etmesine sebep olunca ağlamaktan çekinmedi Revan. Aylar olmuştu ona sarılmayalı ve sesini bile doğru düzgün duyamamanın ağırlığı kahretmişti yüreğini.
" İstemedim. Kim ister ki sevmediği birini?"
Revan'ı büyük bir dikkatle dinleyen Ayaz 'istemedim' dediğinde yüzüne yönlendirmiş olduğu elini geri çekti. Sevmediği biri kendisiydi ve sevdiği, evlenmek istediği Boran'dı.
'Onunla evlendiğini, mutlu olduğunu hayal etmiş midir?' diye içinden geçirerek Revan'ın gözlerine bakan Ayaz ' etmiştir, kim etmez ki ' diyerek canını yakan cevabı verdi. Ve öğrenmek istediği sebebin pişmanlığı yavaş yavaş sarmaya başladı yüreğini.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Ayazı (Revan)
General Fiction-Ara verildi - ' Çok değil aramızdaki mesafe; bir karış ya var ya yok. Ondan duymadım ancak yakınlarından öğrendiğim özgürlüğüne düşkün olduğu. Ben ise özgürlüğün yalnızca sözlükteki anlamını biliyorum. Ruhuma hiç uğramadı, tadı nasıldır, neler hiss...
