/36/ VAZGEÇİLECEK GİBİ DEĞİL/
Az çok kestirebiliyordu Revan karşısına oturmak üzere olan kadının neler söyleyeceğini. Bir anne olarak endişeliydi, oğlunun üzülmesini istemiyordu elbette ama sözlerinin yönünün ayrılığı göstereceğini bilmiyordu Revan.
" Merhaba "
" Merhaba İpek Hanım"
Buz mavisi gözleri gibi ses tonu da buz kesen kadının karşısına oturmasıyla masanın üzerindeki ellerini çeken Revan dizlerinin üzerinde birleştirdi. İpek Hanım konuşmak istediğini söylemek için aradığında kabul edip mekana ondan önce gelmişti. Beklediği süre boyunca içtiği suyun her yudumu boğazında kalan genç kadın üzerinde ki gerginliği bir türlü atamıştı.
" Ne hakkında konuşmak istediğimi..."
İpek Hanım'ın sözünü " biliyorum " diyerek kesen Revan " sanmıyorum" demesiyle konuştuğuna pişman olup dudaklarını birbirine bastırdı. Kaşları önce havalanan daha sonra yavaşça çatılan İpek Hanım, Sıla'nın söyledikleri yüzünden çok az olan huzurunu da kaybetmişti. Oğlunu Alya dan kurtarmak için gönderdiği şehirde daha büyük bir belanın içine attığını düşünen kadın artık yalnızca oğlunu alıp gitmenin derdindeydi ve Revan'ı, neler hissettiğini umursamıyordu.
" Tüm gece Ayaz'la aranızda yaşananları, kardeşinin söylediklerini düşündüm Revan"
" Ben Ayaz'la evleneceğimde Boran'ın kuzeni olduğunu gerçekten bilmiyordum. Hem ne için evlendiğimi biliyorsunuz"
Dayanamayarak İpek Hanım'ın sözünü tamamlamasıyla konuşan Revan elini kaldırıp " sözümü kesme " demesiyle " tamam" diyerek sol elinin tırnaklarını sağ elinin bileğine geçirdi.
" Kardeşin için evlendiğini bilsem de Ayaz için tehlike oluşturuyorsun Revan"
İpek Hanım'ın sözlerini kesmemek için kendisini tutan Revan acısını tırnaklarını sapladığı bileğinden çıkarırken İpek Hanım bu kez " Boran'da öyle " dedi ve düşündüğü tek şeyin oğlu olduğunu sözlerinin devamıyla getirdi.
" Oğlum, Alya'nın kendisini aldattığını öğrenmesin diye uğraşırken şimdi bir mayının üzerine bırakmışım gibi hissediyorum"
" Benimle evli oluşu bu kadar kötü mü yani?"
" Evet!"
İpek Hanım'ın gözlerindeki soğukluğun aksine canını yakan sözlerine odaklanan Revan anne olduğu, evladını düşündüğü için hak vermişti ama Ayaz için tehdit oluşturduğunu söylemesi ve bunu onaylamasını kaldıramazdı. Gerçekten aşıktı dengesizine Revan ama annesinin onu anlamak gibi bir niyetinin olmadığı apaçıktı.
" Ayaz'ı seviyorum..." diye fısıldayarak konuşan Revan, İpek Hanımın " bundan emin değilim artık " demesiyle ilk sağlam darbesini yedi. Diğer sözleri büyük depremin artçı sarsıntıları gibiydi ve asıl konuya varana kadar bu gidişle Revan'da saygı ve sabır adına bir şey kalmayacaktı.
" Geçen gün Ayaz, Boran'a saldırıp tehditler yağdırdığın da seninle ilgili bir sebepten dolayı olduğunu anlamıştım ama olayın ciddiyetini şimdi daha iyi kavrıyorum Revan. Ayaz göründüğü gibi biri değil. O bir susar iki susar ama üçüncüsünde kendisine, sana ya da Boran'a zarar verir"
" Buna izin vermem. İnanın vermem"
" Ben oğlumu tanıyorum Revan. Oğlumu bırak hiçbir erkek böyle bir şeye tahammül edemez "
Revan'ın dolan gözlerine soğuk kanlılığını koruyarak bakan İpek Hanım bunları söylemek zorunda olduğu için kötü hisseden yanını susturup konuşmaya devam etti. Sözleri oğlunun iyiliği için olduğu kadar Revan'ın da iyiliği içindi. Birbirlerine iyice alışmadan ayrılmaları en hayırlısıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Ayazı (Revan)
Aktuelle Literatur-Ara verildi - ' Çok değil aramızdaki mesafe; bir karış ya var ya yok. Ondan duymadım ancak yakınlarından öğrendiğim özgürlüğüne düşkün olduğu. Ben ise özgürlüğün yalnızca sözlükteki anlamını biliyorum. Ruhuma hiç uğramadı, tadı nasıldır, neler hiss...
