Luna Park

~22~ |Manolis' house (I kissed a girl) |

Κατέβηκα από το λεωφορείο και προσπαθώ να βρω την διεύθυνση που γράφει στο χαρτί. Αν δεν την βρω, υπάρχει το google maps και αν δεν πετύχει ούτε αυτό, παίρνω τηλέφωνο και τα ψάλνω στον κυρ Εμμανουήλ για την διεύθυνση.

"Έλα στο σπίτι μου, σήμερα. Θα περάσουμε τέλεια!" Είπε ο οικοδεσπότης. "Έλα, μωρό μου. Μην με αφήνεις μόνο μου με τον ηλίθιο". Είπε το Λουκονακί -ή όπως αλλιώς τον φωνάζει ο Μανώλης. Αν δεν ήταν και η Ρενέ με τον Φώτη, θα πίστευα πως θέλουν να με βιάσουν...

Αφού φτάνω στο αξιαγάπητο σπίτι που δεν έγινε το πάρτι του οικοδεσπότη... Δεν μας τα λες καλά Μανώλη... Χτυπάω το κουδούνι και ο Λουκάς μου ανοίγει. Χωρίς καν να μου πει λέξη, με φιλάει.

Αυτά τα αναπάντεχα φιλιά σου...

"Γεια σου Βενετία". Λέει υπερβολικά ενθουσιασμένος και με σέρνει μέσα.
Λες να πήραν τίποτα πριν έρθω;
Ή η νικοτίνη τούπείραζε τον εγκέφαλο;

Το μόνο που ακούω είναι ένας λόγος παραπάνω για να του το κόψω το κάπνισμα μια ώρα αρχύτερα.

"Είσαι καλά;" Ρωτάω το αγόρι μου που δεν έχει σταματήσει να μου φιλάει τον λαιμό και αν αφήσει κανένα σημάδι, δεν με βλέπω να έχω για πολύ σπίτι ακόμα."Ναι, μια χαρά", μου λέει όταν σταματάει για λίγο να μου πιπιλίζει τον λαιμό, αλλά σύντομα επιστρέφει στην δουλεία του. "Ντάξει, αγάπη μου. Άσε με τώρα". Όχι πως δεν μου άρεσε που με φιλούσε, απλώς θα ήθελα να το πάμε λίιιιιγο αργά.

Δεν είμαι καμία εύκολη. Αν με θες, διεκδίκησε με και τότε το συζητάμε.

"Σε αφήνω, για τώρα". Μου λέει γλυκά και πονηρά, ύστερα ανεβαίνουμε προς την σκάλα. Λογικά με πάει στο δωμάτιο του Μανώλη.

Η μαντεία μου ήταν σωστή, φτάνουμε στο δωμάτιο και όλοι είναι εκεί. Έκατσα δίπλα στην Ρενέ στο κρεβάτι και απέναντι μου ο Λουκάς. "Τι λέγατε όσο λείπαμε;" Ρωτάει το αγόρι μου και αγκαλιάζει ένα μαξιλάρι.

Πες μου σε παρακαλώ πως δεν έχω ανταγωνισμό ένα μαξιλάρι. ΓΟΥΝΙΝΟ ΚΙΟΛΑΣ! Αυτά είναι τα χειρότερα...
Τα πιο πονηρά.

"Μιλούσαμε για πρώτα φιλιά". Τον ενημερώνει ο Φώτης. "Ααα φοβερή επιτυχία". Σχολιάζω και γελάμε λίγο όλοι μας. "Εμένα το πρώτο μου φιλί ήταν παραδόξως με κορίτσι. Δεν θυμάμαι καν πως έγινε και φιληθήκαμε. Θυμάμαι όμως ότι ήμουν Δευτέρα γυμνασίου και ήταν μετά από το πρώτο μου μεγάλο ξενύχτι". Διηγήθηκε ο Φώτης και όλοι μας ακούσαμε προσεχτικά.