Luna Park

~56~ | Είμαστε όλοι μαζί #3 |

"Ποιος είναι ο επόμενος;" Ρωτάει η ψυχολόγος μετά από λίγο και ο Μανώλης την κοιτάει με ένα αξιοσημείωτο ύφος. Είναι σε φάση 'φυσικά και εγώ'. "Νομίζω ότι ήρθε η σειρά μου να μιλήσω για το απολύτως τίποτα γιατί everything is fine at my life". Ναι, Μάνο και μετά ξύπνησες από την ζέστη.

Η Μάγδα μπαίνει στο παιχνίδι και κοιτάει με ένα ειρωνικό ύφος τον καλό μας ηλίθιο φίλο. "Οι γονείς σου έχουν αντίθετη άποψη, Μανώλη". Του λέει και ο Μανώλης την κοιτάει εχθρικά.

Ναι, θέλω σίγουρα να δω πως θα τα πάει αυτό.

"Δηλαδή;" Ρωτάει εκείνος αδιάκριτα. Ήταν φανερά αναστατωμένος, σαν κάτι να τον απασχολούσε, σαν κάτι να μην ήθελε να μαθευτεί. Όλοι μας, πλέον, ξέραμε αυτό το βλέμμα. Ήταν το βλέμμα της ανησυχίας, μην τυχόν κάποιος μάθει κάτι που δεν θέλαμε.

Ακόμα έχω αυτό το βλέμμα όταν πρόκειται για την κατάσταση της οικογένειας μου.

"Υπάρχει ιατρικό απόρρητο που μου ζητήθηκε να τηρηθεί και εγώ θα το σεβαστώ. Ωστόσο, Μανώλη, τι λες να ανοιχτείς λίγο;" Ρωτάει η ψυχολόγος με ένα ειρωνικό τόνο. "Υπήρξα θύμα εκφοβισμού. Τίποτα το ιδιαίτερο και τίποτα που τα παιδιά δεν ήξεραν". Ο Μάνος είναι τόσο άνετος να μιλάει για αυτό. Φαίνεται ότι δεν τον δυσκολεύει αυτή η υπόθεση πλέον. Άραγε, τι πέρασε στο κεφάλι του για να φτάσει σε αυτό το σημείο;

"Όσο και αν μου αρέσει που μιλάς για αυτό με κάποια άνεση, άλλο τόσο δεν μου αρέσει γιατί το βλέπω στα μάτια σου • σε προβληματίζει και μάλιστα αρκετά αυτό το θέμα. Γιατί;" Ρωτάει η Μάγδα και ο Μάνος μάς ρίχνει μια φευγαλέα ματιά.

"Για να μπορέσω να προσποιηθώ ότι δεν με νοιάζει και τόσο πολύ". Ψελλίζει και ο Λουκάς φαίνεται να του κεντρίζει το ενδιαφέρον. Δεν τον αδικώ. Είναι οι καλύτεροι φίλοι, προσπαθούν να είναι και αληθινοί φίλοι για αυτό βλέποντας και ακούγοντας τον Μανώλη να λέει κάτι τέτοιο...

"Νιώθεις την ανάγκη να το κάνεις αυτό;" Ρωτάει αυτή και τον κοιτάει στα μάτια. "Για να μην ανησυχώ τους άλλους". Μιλάει ακόμα πιο σιγανά. Οι λέξεις του ίσα που ακούστηκαν στην αίθουσα. Η Μάγδα χαμογελάει πρώτα σε αυτόν και μετά σε μας τους υπόλοιπους.

"Αυτή η πρόταση είναι τόσο γλυκιά αλλά τόσο λάθος ταυτόχρονα. Οι άνθρωποι από τα αρχαιότερα χρόνια προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν ο ένας με τον άλλον, όχι να μην τους απασχολούν. Σταματήστε να έχετε αυτή την αντίληψη και αρχίστε να μιλάτε μεταξύ σας!" Λέει η ψυχολόγος έξαλλη. "Καλά!" Απαντάει ο Μανώλης με την ίδια φωνή που θα απαντούσε ένα μικρό παιδί.

"Ωραία. Για να σας δω!" Λέει η Μάγδα και ξαπλώνει στην καρέκλα της. Κοιταζόμαστε μεταξύ μας. Υπάρχει μια άβολη σιωπή• φυσικά και μπορούμε να μιλήσουμε για κάποιο θέμα, ωστόσο δεν νομίζω να αρέσει της Μάγδας αν μιλάμε περί ανέμων και υδάτων. "Το θέμα σας είναι η οικονομική κατάσταση του Μανώλη. Απλά αρχίστε να μιλάτε!" Πιθανόν, με αυτή την πρόταση πιστεύει ότι μας βοήθησε τώρα• κάνει λάθος.

"Τι έχει η οικονομική κατάσταση του;" Ρωτάει ο Φώτης και κοιτάζει τον Μάνο. "Στα χειρότερα της είναι. Οι γονείς μου αρνούνται να τους βοηθήσω με οποιοδήποτε τρόπο, αντιθέτως θέλουν να τους επιβαρύνω ακόμα περισσότερο αφού θέλαν να έχω δικό μου σπίτι. Αυτή η τρύπα, ήταν το μόνο που μπόρεσα να βρω και να μην τους βαρύνει τα βάρη περισσότερο". Μας λέει και τον ακούμε. Γενικότερα, πιστεύω ότι σήμερα, ακούμε όλοι τους πάντες.

"Προσπάθησες να τους μιλήσεις;" Ρωτάει η Ρενέ και τον κοιτάει με συμπόνια. "Χίλιες φορές. Δεν ακούνε. Προσπαθώ να τους βάλω στα συγκαλά τους, όμως δεν φαίνεται να δείχνουν κάποια βελτίωση. Το καλό είναι ότι μετά τις Πανελλήνιες, θα τους βοηθήσω κι εγώ δουλεύοντας". Συνεχίζει να μιλάει και γνέφουμε όλοι μας.

Να κάποιος που μπορεί να βάλει την ζωή του σε μια τάξη. Εν μέρει.

"Ακόμα σε απασχολεί, όλο αυτό που είχε συμβεί με τα παιδιά;" Ρωτάω εγώ. Είναι θαύμα Θεού να μιλάω αλλά είναι φίλος μας. "Κάπως. Έχω το κεφάλι μου ήσυχο, αλλά δεν έχω το κεφάλι μου ήσυχο". Μας εξηγεί αλλά εγώ δεν κατάλαβα. "Με στοιχειώνουν ακόμα. Όλη μου η παιδική ηλικία έτσι κι'αλλιώς είναι με αυτές τις αναμνήσεις". Εξηγεί ακόμα καλύτερα.

Η συμπεριφορά σου επηρεάζει τους άλλους. Και πρέπει να την προσέχεις.

[Κάπου εδώ ξέχασα ότι υπάρχουν ήδη ιστορίες και σειρές που όλο τους το νόημα αυτό. Έχω διαβάσει αυτό το βιβλίο, διαβάζω ένα και εδώ στο wattpad και έχω ένα τέτοιο βιβλίο -kinda- Ενώ η σειρά έχει κάνει τα ύψη! Καλά, τώρα σκάω!]

"Για αυτό είναι καλό να συζητάς!" Αναφωνεί στα ξαφνικά Μάγδα και την κοιτάμε έκπληκτοι. Δεν πιστεύαμε ότι θα μιλήσει τώρα, προφανώς. "Τα αγόρια μας τελείωσαν. Για να δω τι έχει να πει το κορίτσι μας". Συνεχίζει να μιλάει και κοιτάει  εμένα.

Αα ωραία...