Luna Park

~01~ | Η αλλαγή είναι καλή, σωστά; |

Βενετία

Άλλο ένα επεισόδιο... Άλλο ένα και μετά θα πάω για ύπνο, εξάλλου αύριο είναι μεγάλη μέρα... Πφ... Ναι, καλά. Όρεξη που έχω πιστεύουν να πάω στην Αθήνα. Καλά κάθομαι και εδώ, στην 'συμπρωτεύουσα'.

Πατάω το play στο βίντεο και πιάνω την μπλούζα μου από την διπλανή βαλίτσα. "ΒΕΝΕΤΙΑ! Κατέβα κάτω να φας πρωινό! Πρέπει να φύγουμε σε λίγο!" Φωνάζει η μάνα μου από το σαλόνι.

Πρωινό;
Στις δύο η ώρα;
Τι κάνει αυτή ξύπνια;

Παίρνω γρήγορα το κινητό για να δω την ώρα. Πέντε παρά τέταρτο... Ίσως να κοιμηθώ στο αεροπλάνο...Κλείνω το laptop γρήγορα και το βάζω στην θήκη του. Βγάζω τις φόρμες μου και βάζω κανόνικα ρούχα.

Make-up. Χρειάζομαι make-up για να καλύψω τους μαύρους κύκλους που σίγουρα θα έχω. Πώς πέρασε έτσι η ώρα!;

Βάφομαι γρήγορα και τελικά πάω στο σαλόνι. Εκεί συναντάω τον μικρό μου αδερφό που τρώει τα δημητριακά του ήρεμα και ωραία. Η μητέρα μου αγχωμένη να περιφέρεται από δω και από κει, να ψάχνει κάτι.Ο πατέρας μου φορώντας πάντα την στολή του, να είναι ήρεμος και να μας κοιτάει όλους.

"Ψάχνεις κάτι Ειρήνη και μας κοιτάς όλους;" Με ρωτάει ο πατέρας μου ειρωνικά και φυσικά με φωνάζει με το δεύτερο όνομα μου, αν και του έχω πει πως απεχθένομαι να με φωνάζουν έτσι.

Από αυτόν θα πήρα την ειρωνεία μου, δεν υπάρχει κάποια άλλη επιλογή...

"Ναι, ψάχνω ποιον να κατηγορήσω πρώτο που θα πάμε στην πρωτεύουσα". Λέω και του χαμογελάω με όλα μου τα δοντάκια."Σου το έξηγω λοιπόν, άλλη μία φορά.Η Αθήνα χρειάζεται περισσότερους αστυνομικούς. Γιατί τόσο μίσος απέναντι στην Αθήνα; Στην ίδια χώρα είμαστε!" Με ρωτάει και δίνει ένα φιλί στον αδερφό μου. "Δεν με νοιάζει!" Του απαντάω και πάω προς την κουζίνα.

Κανόνικα θα ήμουν ενθουσιασμένη που θα πηγαίναμε στην Αθήνα, αλλά να μείνουμε εκεί... Όχι, αυτό είναι πρόβλημα.

Καινούργοι άνθρωποι; Μισώ να κάνω καινούργιες γνωριμίες που δεν θα μου χρησιμεύσουν σε τίποτα μόλις τελειώσω το σχολείο.

Κανούργιο σχολείο; Μισώ ήδη τους καθηγητές που θα έχω.

Επίσης πλιζ... Όλοι μας βλέπουμε ειδήσεις -είναι αναγκαστικό στην οικογένεια μιας που ο πατέρας μου είναι αστυνομικός- ξέρουμε πολύ καλά πως δεν θα γίνει κάτι σπουδαίο και αλλάξει η Αθήνα στα ξαφνικά μόλις πάμε εμείς εκεί.