Luna Park

~34~ | Αρρώστια |

B ε ν ε τ ί α

"Πεθαίνω!" Μου γκρινιάζει ο Λουκάς από το τηλέφωνο. "Δεν πεθαίνεις, έναν απλό πυρετό έχεις. Είμαι σίγουρη". Του απαντάω και κοιτάω νευρικά τα νύχια μου.

Ο πατέρας, έρχεται και εγώ είμαι πιο αγχωμένη από ποτέ. Είχαμε την ησυχία μας τόσες μέρες μακριά από αυτόν τον τρελό και τώρα αυτός ξανάρχεται για να μας κάνει την ζωή δύσκολη.

Είναι κακό, είναι κακό που σκέφτομαι έτσι για τον άνθρωπο, ο οποίος  με μεγάλωσε και μού προσφέρει όλα τα υλικά αγαθά. Ακούγομαι αχάριστη. Μπορεί να είμαι. Είμαι αχάριστη σχετικά με τον πατέρα μου. Όμως δεν μπορώ να τον αποκαλέσω μπαμπά με την καρδιά μου αλλά ούτε να τον αγαπήσω ξαφνικά για την προσωπικότητα. Τον αγαπώ μόνο γιατί είναι ο πατέρας μου.

"Θα έρθεις να με δεις να αργοπεθαίνω αγάπη μου;" Ρωτάω ο Λουκάς επαναφέροντας με στην πραγματικότητα. "Ναι, θα έρθω για να σου δω με τα μάτια μου τον πυρετό των 37,5° C". Tου λέω ειρωνικά και σηκώνομαι από το κρεβάτι μου. "Άντε τα λέμε από κοντά". Του λέω και του το κλείνω στα μούτρα μη αφήνοντας του περιθώρια λόγου.

Δημοκρατία πάνω από όλα.

"Μαμά! Πάω λίγο στον Λουκά και έρχομαι". Ανακοινώνω στην μητέρα μιυ πηγαίνοντας στην κουζίνα όπου ήταν, πάνω από μια κατσαρόλα να μαγειρεύει.

Έτσι την κατάντησε...

Όχι! Όχι, επιθετικότητα είναι ο πατέρας σου. "Να πας μωρό μου, αλλά κοίτα να μην αργήσεις και δεν είσαι εδώ όταν έρθει ο πατέρας σου γιατί δεν μας βλέπω καλά". Μου λέει και ανακατεύει για ακόμα μια φορά την ψαρόσουπα, την αγαπημένη του πατέρα. "Ναι μαμάκα μου!" Της λέω γλυκά και αφού την πλησιάζω πρώτα της δίνω ένα φιλί στο μάγουλο.

"Ναι προσέχεις καρδιά μου". Μου λέει όταν είμαι έτοιμη να ανοίξω την πόρτα και να φύγω. Γνέφω χαμογελώντας και φεύγω.

[...]

"Τι γράφει;" Ρωτάει ο Λουκάς με ανυπομονησία και με κοιτάει με ένα πληγωμένο ύφος. "Ότι είσαι ανυπόμονος". Του λέω και κοιτάω το θερμόμετρο.

38,5° C

Δεν μπορούσε να ήταν το στερεότυπο των ανδρών και να ήταν υπερβολικός για τον πυρετό του;

Του χαμογελάω γλυκά και προσπαθώ να κατεβάσω το θερμόμετρο με μικρή επιτυχία. "Άστο αυτό! Θα το κάνει μπαμπάς μου μόλις έρθει από την δουλεία. Εσύ, έλα εδώ, να μου κάνεις παρέα σε μια τέτοια στιγμή". Μου λέει σαν παιδάκι με γουρλωμένα ματάκια και αφήνω το θερμόμετρο για να θαυμάσω το πόσο γλυκούλης είναι.