Luna Park

~48~ | Σαλόνικα, αγαπημένη |

{Κάπου εδώ να πω να μην πάρετε τα πολλά κεφάλαια που θα κάνω για αυτή την πενθήμερη για χάρτη της Θεσσαλονίκη γιατί δεν ξέρω αν όντως όλα αυτά που θα αναφερθούν υπάρχουν αν και έχω ρωτήσει για μικρές πληροφορίες... Κάπου εδώ να πω "ευχαριστώ" }

"Μύκονο και Σαντορίνη! Κρουαζιέρα θα σε πάω! Σαν ερωτευμένοι πιγκουίνοι!" Φωνάζει ο Μάκης σε όλη μας την διαδρομή προς το αεροδρόμιο. Δεν ξέρει άλλους στίχους από το τραγούδι και μάς τα έχει πρήζει με αυτούς.

"Μάκη, καλέ μου, σκάσε μην σε πάρει ο Διάβολος καμία βόλτα". Φωνάζει ο Μανώλης και βάζει το κεφάλι του για ακόμα μια φορά στον ώμο της καημένης την Εβελίνας, η οποία τον παρακολουθεί σαστισμένη με πόση άνεση απλώνεται πάνω της. "Καλά, σόρρυ man μου". Απαντάει εκείνος αλλά δεν νομίζω να πάρει ποτέ απάντηση.

Κοιτάω την Εβελίνα. Αισθάνομαι πραγματικά τόσο άσχημα που την απέρριψα έτσι. Η αντίδραση μου ήταν υπερβολική και ίσως δεν έπρεπε να της μιλήσω με τέτοιο κάκιστο τρόπο. "Ε, Βενετία; Θα ανοίξεις τα πόδια σου να βάλω το πόδι μου ανάμεσα για να είμαι πιο άνετα;" Ρωτάει η διπλανή μου, η Παναγιώτα και απλά ακούω το μισό λεωφορείο να γελάει με τα λόγια της.

Η αλήθεια είναι πως τους δικαιολογώ, δεν ακούς συχνά μια τέτοια φράση και είναι γνωστό πως ό,τι διαφορετικό βλέπει ο κόσμος, από το συνηθισμένο, το κατακρίνει.

Η Παναγιώτα απλά χαμογέλασε ειρωνικά και έκανε σε όλους, έναν προς έναν, κωλοδάκτυλο δείχνοντας πόσο πολύ την ένοιαξε αν το βρήκαν αστείο αυτό που είπε. Την θαυμάζω βασικά. Είναι πάντα τόσο ήρεμη και δεν αφήνει κανέναν να της διαταράξει την ψυχική ηρεμία.

6937469174:
Όλοι μας είμαστε τόσο χαρούμενοι που σήμερα θα έρθεις ξανά στην Θεσσαλονίκη.

Για ακόμη μια φορά ένας ηλίθιος παλιός γνωστός αποφάσισε να με ενοχλήσει. Δεν έχουν βαρεθεί;

"Τι έγινε;" Ρωτάει η Παναγιώτα όσο βάζει το πόδι της πάνω στο μπούτι μου. "Τίποτα το αξιοσημείωτο". Της απαντάω και απαντάω. Ίσως να μας έχουν βάλει να καθίσουμε με όσους είμαστε μαζί στον κατάλογο αλλά δεν είπαν τίποτα για τις θέσεις μας. Οι γνωστοί άγνωστοι είναι στα πίσω καθίσματα, πλέον χωρίς αρχηγό και οι υπόλοιποι που δεν προλάβαμε, όπου βρήκαμε.

"Ε άρχοντα! Πώς και προτίμησες να κάτσεις με την λεσβία μπροστά και όχι μαζί μας πίσω;" Ρωτάει ειρωνικά ένας τον Μάνο και εκείνος, ο Λουκάς, η Ρενέ, εγώ, η Εβελίνα, η Παναγιώτα και άλλοι πολλοί που δεν τους βλέπω, τον κοιτάμε επιθετικά. "Για ακόμη μια φορά, Γιώργο, το να είσαι ομοφυλόφιλος δεν είναι κακό. Αντιθέτως, το να είσαι μαλάκας, όπως εσύ, είναι". Λέει ο Μανώλης ψύχραιμα και στο πρόσωπο του είναι ζωγραφισμένη η επιθυμία του να σκοτώσει.