I'm In Love With Mr. Famous

Chapter 11: Allergy

Zeke's POV

Damn! Hindi ako makalabas ng kwarto dahil sa mga tumubo sa mukha ko. What is this? An allergy? Ugh! Where the hell did i get this? Baka naman sa punda ng unan or Kumot ko? But pinalitan ko lahat ng punda ko simula noong tumira ako dito sa dorm na ito. This is the first time na magkaroon ako ng ganito. Arrrrgh!

Kaya pala kanina pa itchy ang mukha ko. Tapos bigla nalang napansin ni Mai na namumula at namamalat ang buong mukha ko. Nakakahiyang lumabas. So, i locked the door so that no one can enter the room, even that grossy girl.

Later on, i heard that they're screaming outside. Tumayo ako at inilapit ang tenga ko sa pinto, so that i can hear the happenings outside the room. Mukhang dumating na si Grossy girl, i can hear them congratulating her. Then, biglang may nagbubukas ng pinto. And because its locked, no one can enter.

"Hoy! Spoiled Brat! Buksan mo ang pinto!" uh-oh, its the Grossy girl. Bigla akong nagmadali papunta sa bed ko. Nagtalukbong ako. I know naman that she has a key, so kaya naman niyang buksan yan. And i'm right, she opened the door and start yelling at me. Geez! Nakakabingi ang boses niya.

"Hoy! Bakit mo ni-lock ang pinto? Diba sabi ko sayo, ila-lock mo lang ang pinto kapag sinabi ko? Simple instruction lang hindi pa ma-gets."

she said. Whatever. I just covered my ears para hindi ko siya marinig. Nakakabingi talaga ang boses niya.

"Aba! At nagtakip ka pa ng tenga ah!" then she tries to remove my blanket. Siyempre hindi ko hinayaan na matanggal ang blanket ko. But she's too strong kaya natanggal niya ang blanket ko. Ofcourse mananalo siya. Nakahiga lang ako kaya nanalo siya at wala ako masyado lakas because i'm hiding my face. Nang matanggal ang blanket ko ay agad kong ipinatong ang unan ko sa ulo ko.

"May tinatago ka ba? Bakit ayaw mo humarap sa akin?" she said.

"Go away! Leave me alone!" i answered. Nakiramdam ako. Mejo natahimik siya kaya akala ko lumabas na siya kaya i slowly remove my pillow. Kaso andyan pa pala siya. Sorry grossy girl, my reflex are better than yours kaya naibalik ko ang unan sa mukha ko. HAHA!

"Ahh ganon ha! Hindi mo tatanggalin yan?!" she said. Then i feel na she's already on top of me. Ibang klase talaga ang babaeng ito.

She keeps on removing my pillow. Napagod na rin ako kaya hinayaan ko nalang na makita niya. Nang matanggal nya ang pillow ay nagulat siya sa nakita niya.

"Oh ano? Happy now?" sinamaan ko siya ng tingin. Maya-maya ay nagpakawala siya ng napakalakas na tawa while she's on my top. Mejo awkward ang position naming dalawa. I dont know how to explain kapag may nakakita sa amin sa ganitong scene.

I look at her while she's laughing. She has a complete set of white teeth. Pantay pantay naman ang tubo nito. And her smile, there's something about her smile. Wait! Ano ba itong naiisip ko! She's not my type!  Sa sobrang gulat ko ay naitulak ko siya sa floor.

"Aray!" she screamed. I didnt mean to do it. Agad akong bumangon and this time, i'm the one who's on top of her.

"i'm sorry, i didnt mean to push you." i said pero tinulak niya ako. I was about to get up nang biglang pumasok sina Mai at ibang dorm mates niya sa kwarto namin. And yes, they've misunderstand the whole thing.

"Ay sorry! Next time kasi, pag may gagawing kababalaghan, mag lock ng pinto." Mai said. I didnt understand what she said. But i just felt that they've misunderstand the scenario. So we both get up. Inirapan ako ni Grossy girl at lumabas siya ng kwarto. Haay. Girls' mood are so unpredictable.

Chloe's POV

Nakakahiya! Pagkalabas ko ng kwarto ay dumeretso ako sa kusina para uminom ng malamig na tubig. Naabutan ko dun si Mai.

"Oh ano? Breaktime nyo? hahaha!" tukso niya.

"Its not like that. Hindi naman kami nag—whatever! Ayaw niya kasi ipakita sa akin yung mukha niya. Kaya nag agawan kami sa unan, tapos natumba ako. Ayun lang. Tinignan niya kung okay lang ako." paliwanag ko. Syempre ayoko naman na maging iba ang tingin sa akin at sabihin nilang cheap ako.

"Chill lang tol. Ang haba ng speech mo eh. Binibiro lang kita." sabi niya.

"ikaw kasi eh. Siya nga pala, okay na kami ni Shari. Nagkaroon kasi ng confrontation kanina sa school. Pero naayos na namin. Malinaw na lahat." i smiled. Tuwing naaalala ko ang pagbabati namin ni Shari ay napapangiti nalang ako. Naalala ko na magkasama nga pala sila ni Kuya ngayon. Nagkaayos na kaya sila? How I wish.

"Edi mabuti kung ganun. Maiba ako, may ideya ka ba kung ano nangyari sa mukha ni Tisoy? Parang nagka allergy na ewan." sabi ni Mai. Bigla akong natawa dahil naalala ang sinabi ni Shari na expired na ang mga make up na nasa kahon niya na ginamit naman ni Spoiled brat. Ikinuwento ko kay Mai ang tungkol doon. Maging siya ay natawa rin. Sabay naming pinuntahan si Zeke sa kwarto. Sinabi namin dito ang dahilan ng kanyang allergy sa mukha.

Nanlaki ang mga mata niya.

"What? Yung make up? Urgh! I knew it! So anong gamot dito?" tanong niya. Honestly, i really dont know either.

"Bakit kasi hindi ka nalang magpacheck up sa dermatologist? Mayaman ka naman diba?" sagot ni Mai sakanya.

"At para makilala nila ako na ako si Zeke Anderson? No way!" sabi niya. Oo nga naman. Syempre hihingiin ng doktor ang pangalan niya. Mabubuking siya. Hindi pa kasi bumalik sa pinanggalingan niya eh. Para matapos na ang kalbaryo ko dito sa dorm.

"Hi. I hate to interrupt, narinig ko ang usapan nyo about sa allergy. May cream ako sa kwarto ko. Pwede ko ipagamit kay Zeke. May allergy kasi ako sa hipon. So ginagamit ko siya kapag nakakain ako ng may hipon." sabi ng isang ka dorm mate namin na napadaan sa may kwarto ko. Kinuha niya ito sa kwarto niya at ipinahiram kay Zeke. Agad naman itong ipinahid ni Brat sa kanyang mukha. Medyo mahapdi daw ang pakiramdam. Ang alam ko kapag ganun ang pakiramdam ay umeepekto ang gamot.

Makalipas ang tatlong araw ay unti unti nang nawawala ang pamumula at pamamalat ng mukha ni Zeke. Bumalik na rin ang makinis niyang mukha na minahal ng maraming fans sa buong mundo. Siya na talaga. Basta simula nung nakilala ko siya sa personal, naging ordinaryo nalang ang tingin ko sakanya.

END OF CHAPTER 11