Fate is Strange [DREAME]

Chapter 53 [S2]: Pregnant

Chapter 53 [S2]: Pregnant

 

 

HYACINTH’S POV

2 months passed. I was here in my office. Lumapad na rin tong office ko dahil sa pina-ayos namin toh last month. Hindi ko na rin nakikita sina Margaret at Axel pagkatapos nung araw na yun. Mas mabuti na rin siguro yun. Nang makalimot ako.

*knock knock*

“come in” sabi ko. Bigla namang pumasok sina Prince na may dala-dalang Tupperware. I’m sure niluto na naman nila yan.

“Goodnoon Hyacinth.. How are you? May dala nga pala kami para sayo” sabi ni Jam nang makalapit sila. Nung binuksan nila yung takip nun ay sobra akong nabahuan kaya naman dali-dali akong tumakbo papuntang CR saka ako sumuka.

Hinimas-himas ni Mobi yung likod ko tapos nagtoothbrush lang ako saka bumalik sa kanila. Nung lumapit si Angelo sakin na hawak-hawak niya yung Tupperware napatapik ulit ako ng ilong ko.

“Hanubayan! Ang baho naman ng dala niyo.. Mukhang panis na ata yan eh” sabi ko sa kanila.

“Anong panis?! Kanina lang naming yan niluto noh” sagot naman ni Hyun. Ewan ba pero bigla akong nacutan kay Hyun. Lumapit ako sa kanya saka ko siya kinurot sa pisnge.

“Kyaaah! Ang cute cute ng pisnge mo Hyun” sabi ko. Habang patulyo sa pagkurot ng pisnge ni Hyun.

“Araay Hyacinth.. Mashakittt” sabi ni Hyun. Kaya naman tumigil na ako.

“Ang weird mo ngayon.. I mean nung mga nakaraang araw din. Pabago-bago ka ng isip” sabi ni Cristan.

“Oo nga.. Parang katulad lang sakin noon. Nung ipinaglilihi ko si Baby Angel” pagkatapos sabihin yun ni JC nanlaki ang mga mata nila saka nagkatinginan saka tingin sakin.

“BUNTIS KA?!” sabay-sabay nilang tanong.

“Sinong ama?!” Angelo

“Bakit hindi namin alam?” Hyun

“Kelan pa?” JC

“Si Axel ba ang ama?” Rence

“What?! Bakit? Kelan?” Jam

“Ilang buwan ka ng buntis?” Sophie

“Ninang kami ^__^” Sandra

Bago pa man mapahaba ang pagtatanong nila nagsign na ako ng STOP sa kanila kaya naman tumahimik sila. Kahit ako nawi-weirduhan sa sarili ko eh. Pero kung buntis nga ako.. I will be a single mom. Lalaki ang bata ng walang ama. P-Pero..

*sigh* Ginusto ko toh eh. At kung magkakaroon man ng bagong anghel sa pamilya naming. Edi walang problema. Tatanggapin ko ang bata. Papalakihin ko siya katulad ng pagpapalaki sakin nina mom and dad. Mamahalin ko siya ng doble pa.

Hinding-hindi ko toh pagsisisihan. At mas lalong hinding-hindi ko pagsisisihan na si Axel ang ama ng batang dinadala ko.

--

--

Pagkatapos ng nangyare sa opisina kanina ay dali-dali akong hinila nung mga babae saka dinala sa isang clinic.

“Hmm.. Congratulations Missis. You’re 3 weeks pregnant.” Sabi ng doctor sakin. Ang saya-saya naman nitong mga kasama ko. Habang ako hindi ko alam kung dapat ba akong maging masaya o malungkot.