Fate is Strange [DREAME]

Chapter 55 [S2]: See Each Other Again

Chapter 55 [S2]: See Each Other Again

HYACINTH’S POV

Nandito ako sa office ngayon. May meeting kasi ako doon sa isang Corp. na nag-offer sa kompanya. Saturday ngayon at kelangan kong pumasok sa office dahil nga sa pinacancel ko yung yesterday dahil pumunta ako sa school nung kambal.

Nandito ako sa confession room at hinihintay yung makakameeting ko. Maya-maya pa ay pumasok yung secretary ko.

“Maam,he’s here” sabi niya. Tumango nalang ako. Saka naman ang pagtunog ng phone ko kaya sinagot ko muna ito. Inikot ko yung swivel chair ko upang tumalikod muna.

“Hello?”

[Babe!]

“Babe,ikaw pala. Napatawag ka”

[I was just inform you na next week na po ang engagement party namin ni Victor]

“Of course I know it! Ano ka ba!”

[okay. I’ll hang-up now. Mukhang may bonding kayo ng twin eh]

“Nah! Andito ako sa office”

[What?! Babe weekend ngayon ah]

“Yes I know.. Mahalaga kasi tong meeting eh at nacancel rin ito kahapon kaya ngayon ko nalang tinuloy”

[Ohh I get it.. Okay,bye na! Wag kayong mawawala sa Engagement Party ha?]

“Okay Bye”

Saka binaba ni Celine yung phone. Endearment naming yung Babe. Pero kaming girls lang ang tumatawag nun sa isa’t-isa. Trip namin eh.

“Ehem” napabalik ako sa realidad ng maalala kong may naghihintay pala sakin. Kaya naman tumayo ako saka inayos ang sarili ko at humarap.

O________O Nanlaki ang mata ko ng Makita ko siya.

Ang lalaking mahal ko noon..hanggang ngayon.

Ang lalaking iniwan ako at ang mga anak namin.

Pero hindi yun ang issue dito. I’m here for work. Inayos ko muna yung sarili ko tapos ay tumingin ulit ako sa kanya.

“Long time no see Ms. Hyacinth” sabi niya sabay smirk.

“Oh yes Mr. Santillian. I didn’t know na ikaw pala ang may-ari ng HX Villa Corporation” sabi ko sa kanya.

“It’s okay” sabi niya naman.

“Uhm.. Let’s seat first” sabi ko tapos umupo kaming dalawa. Tiningnan ko yung mga papers na ibinigay ng secretary ko tungkol dun sa offer ng kompanya ni Axel. Aisssh!

Bigla naman akong nailang dahil sa feeling ko na nakatitig lang sakin si Axel. Nang tingnan ko siya ay biglang nagtama ang mata naming dalawa kaya naman umiwas ako ng tingin.

“Can you please stop staring at me like that?” sabi ko sa kanya habang nakatingin dun sa mga papers na hawak ko.

“You’ve change a lot” sabi niya. Hindi ko nalang yun pinansin at inumpisahan ko ang topic na dapat ay pag-uusapan talaga namin.

--

--

--

Kalahating oras na at hindi pa rin kami natatapos. Papano naman kasi noh! Kapag tatanungin ko siya iba naman yung isasagot niya kaya kelangan ko pang ipa-explain sa kanya kung ano ba yung mga sinabi niya =___= Feeling ko talaga sinasadya niya toh eh!