Fate is Strange [DREAME]

Chapter 58 [S2]: Daddy

Chapter 58 [S2]: Daddy

HYACINTH’S POV

Nandito kami sa harap ng gate namin. Kasama ko si Axel. Sasabihin na kasi namin sa mga bata mamaya yung totoo. Nabigla ako ng hawakan ni Axel yung kamay ko. Pero inalis ko din yun saka ako naunang pumasok sa kanya. Ayoko ng maging koplikado pa ang lahat.

Nang makapasok kami nakita ko ang kambal na naglalaro.

“Mommy!!” sabi ni KL saka siya lumapit sakin at niyakap ako. Umupo naman ako para magkapantay kami ni KL.

“Hello baby! How’s your day?” tanong ko kay KL.

“Were fine mommy ^___^” ang hyper talaga ng batang toh.

“Mom,what is he doing here?” tanong ni L na palapit palang samin.

“Ahm.. Let’s seat down first” sabi ko tapos dinala ko yung dalawang bata para maka-upo. Tapos umupo na rin si Axel. Papano ko ba sasabihin toh sa kanila?!

“Ahm.. kasi ano.. We have something to tell” sabi ko habang nakayuko.

“What is it mom?” tanong ni KL. Si L tahimik lang. Tumingin ako kay Axel.

“About your dad” sabi ko.

“What about him,mom?” diretsong tanong ni L. Mukha ngang tama si Axel. Kelangan rin siyang makilala ng mga bata.

“*sigh* H-He’s your dad” sabi ko sabay tingin kay Axel. Ngumiti si Axel kina KL at L. Ang akala ko ay magagalit sakin sina KL at L. Pero niyakap nila akong pareho.

“Thank you mom..” sabi nilang dalawa. Niyakap ko nalang din sila. Tapos lumapit sila kay Axel atsaka niyakap din. Parang tumalon yung puso ko ng Makita ko silang tatlo. Feeling ko ansaya-saya ko. This is a right choice.

--

--

--

Nagdi-dinner kami ngayon,kasama pa rin naming si Axel kasi hindi pa siya pinapuwi ng mga bata. Talagang sabik na sabik sila kay Axel eh. Habang kumakain kami hindi ko mapigilang hindi tumingin kay Axel. Ibang-iba yung ngiti niya. Sobrang saya niya.

Kahit si L. Yung dating simpleng ngiti niya ay talagang sumobra nang makilala niya ang ama niya. Masaya ako at nakilala nila ang ama nila.

.

.

.

AFTER 2 DAYS.

[Pupunta ako sa meeting,Hyacinth]

“Pupunta ka? Okay ka lang?! Busy ka sa trabaho,Axel. Wag na!” sagot ko naman sa kanya.

[Hindi. Uunahin ko muna ang mga anak NATIN. Bago yung trabaho. Sasamahan kita] talagang diniinan niya talaga yung salitang ‘NATIN’ eh nuh?

“Fine fine. Magkita nalang tayo sa school”

[O sige.. I’ll hang-up now.. I Lov--] pinatay ko na agad yung tawag. Baka kung san pa yung mapunta eh.

Sa dalawang araw na nagdaan. Laging nasa bahay si Axel para dalawin ang dalawang bata. Nagbonding rin kaming apat. At sobrang nag-enjoy ang kambal. Dun rin nagdi-dinner si Axel sa bahay. Nung isang gabi nga ay dun siya natulog samin. At alam niyo kung papano ang pwesto namin? Simple lang. Axel-L-KL-ako. Ganun. Pero mabuti nalang at hindi kami magkatabi >___<