TESADÜF

5.bölüm- GONDOL

 

AYŞE’DEN

 

‘’ne işin var senin burada?’’ dedim sinirle.

 

‘’kölemsin. Seni almaya geldim. Hadi bin’’dedi sırıtarak.

 

‘’işe gidiyorum ben gelemem.’’dedim.

 

‘’izin al bir haftalığına canım sende bin hadi’’deyip kapıyı açtı.

 

‘’dur Allahın belası dur’’deyip telefonumu elime aldım. Cihan amcayı aradım.

 

‘’amca şey kusura bakma ben bir hafta izin alsam olur mu?’’ dedim tereddütle.

 

‘’kızım iyi sin değil mi? Önemli bir şey yok değil mi? Normalde izin almazsın sen de’’deyince kıkırdadım.

 

‘’yok, amcam iyiyim. Sadece bu hafta işim var biraz o yüzden. Ama yok olmaz dersen hemen gelirim’’

 

‘’yok, kızım yok gitsen izinlisin ?’’dedi.

 

‘’teşekkür ederim amca’’dedim. Kapattı telefonu.

 

CİHAN’DAN

 

Allah Allah bu kız izin almaz normalde. Ne oldu acaba? Ben böyle düşünürken neredeyse meraktan ağzıma düşecek olan Furkan a döndüm.

 

‘’ne oldu baba. Ayşe nerede gelecek mi?’’ diye heyecanla sordu.

 

‘’yok, oğlum izin aldı. Bir hafta gelmeyecek’’ dedim.

 

‘’neden ne olmuş?’’

 

‘’bilmiyorum oğlum. Hadi sen Ayşe nin yerine çalış’’ dedim. Yüzü asılarak ‘’tamam ‘’deyip işe koyuldu.

 

GÖKHAN’DAN

 

Telefon görüşmesi bitince arabaya binip yol aldık. Bugün onun sabrını ölçmeye karar verdim. Bu yüzden külüstür bir araba kiraladım.

 

‘’nereye gidiyoruz ‘’dedi meraklı gözlerini bana dönerek. Bir an yeşil gözlerinde kaybolacağım mış gibi geldi. O kadar derin bakıyordu ki. Ne düşündüğümü fark edince başımı iki yana salladım.

 

’’ Görürsün şimdi ‘’dedim sırıtarak.

 

‘’of’’ deyip kafasını başka yöne döndü. Lunapark ın önüne gelince ‘’geldik ‘’dedim.

 

‘’buraya mı?’’ dedi şaşkınlıkla bana bakıp.

 

‘’evet, hadi in’’deyip indim. İçeri girerken elini tuttum. Hemen geri çekti.

 

‘’ne yapıyorsun?’’ diye sinirle bana tıslayınca güldüm.

 

‘’unuttun galiba kölemsin. Ne dersem onu yapacaktın. Elimi tutup benimle gondola bineceksin’’dedim. Korkuyla gözlerini pörtletip gondola baktı.

 

‘’gondola mı? Başka şeye binsek.’’ Deyince güldüm. Demek korkuyordu. O zaman ilk intikamımı alabilirdim.

 

‘’hayır, ona bineceğiz’’deyip elini tutup bilet almaya gittim.

 

AYŞE’DEN

 

Hayır, ne olur binmeyelim ona. Neredeyse korkudan ağlayacaktım. Ama dinlemiyordu beni. Ne zaman gondola bindik. Önümü ne zaman bağladı anlayamamıştım. Korkudan kalbim ağzımda atıyordu. Elim ayağım titremeye başladı. O ise pis pis sırıtıyordu ancak. Gondol  hareket ettiğinde bağırdım. Korkuyla önümdeki demire daha sıkı tutundum.

 

‘’ahhhh’’ diye yine bağırdım. Yanımda ki direkse sadece kahkaha atıyordu. Kalbim öyle sıkışıyordu ki nefes alamıyordum. Neredeyse düşecektim. Her yükseğe çıkışımız da nefes almam duruyordu sanki. Sol elim demirden kayınca koluna girdim. Şaşkınca bana dönüp baktı. Bense nefes alamıyordum. Gözlerimin önü kararıyordu.

 

‘’iyi misin?’’ diye sorunca cevap veremedim. Yıllar önce balkondan düştüğüm an canlanınca gözümde kalbim daha hızlı çarptı. Gözlerimin önü kararınca kendimi boşluğa bıraktım…

 

GÖKHAN’DAN

 

‘’Ayşe iyi misin?’’ diye bağırdım ama beni duymuyordu. Başı omzuma düşünce elleri boşluğa düştü. Aşağı bakıp adama bağırdım.

 

‘’durdur lan durdur. Kız bayıldı durdur’’diye bağırdım. Ne yapmıştım ben? Onun bu kadar korktuğunu bilseydim. Korkusunun bu boyutta olduğunu bilseydim asla bindirmezdim. Gondol durunca demiri çıkardım. Yüzüne elimle dokunarak seslendim.

 

‘’Ayşee… Aç gözlerini AYŞEEEEE…’’

 

Her şey benim suçumdu. Ya ona bir şey olursa?