TESADÜF

70. Bölüm- Sürpriz...

AYŞE’DEN

Her zaman yaşadığım her şeyi yaşamın kanunu deyip teselli bulmuştum. Ömrümce sevdiğim tek adamdan yaşadığım kötü anılar yüzünden vazgeçmiştim. Kaderin imkânsızlıklarına boyun eğmiştim. Aslında, hatalıydım. Ne kadar geç anlasam da geri dönüşün olduğundan hiç emin değilim. Barış sakta ne kadar ileri gidebiliriz? Bilmiyorum. Zaten bilsem de ne değişecek? Onu da bilmiyorum. Kaybolanlar ve bilinmezlikler arasında sıkışıp kalmıştım. Ömrümü istese vereceğim kadar çok sevdiğim insan için.

Yıllar sonra ona sımsıkı sarılmıştım. Titreyen kollarım, ıslanmış ve üşüyen bedenime adeta eşlik ediyordu. Sevdiğim adamın güzel kokusu burnumu sararken isteksizce içimi korkular sardı. Yine başa dönmekten, yine onsuz kalmaktan ve acılarımı atlatamayıp ona acılar vermekten korkuyordum. Bizim için bir gelecek var mıydı?

Ne kadar sakin kalsam da çılgınlar gibi ağlamak istiyordum. Yaşayamadığımız, kaybettiğimiz yıllar içindi bu isteğim. Gökhan beni kendinden çok uzaklaştırmadan sağ eli ile çenemden tutup gözlerimizi birbirine kenetledi. Onun duman gözlerinde gördüğüm şey çok farklıydı. Yaralı bir kuş gibiydi. Çaresiz, üzgün, şaşkın. Gözlerinde gördüğüm şey canımı daha çok acıtıyordu. Bana söylediği sözler ile gözlerimde biriken yaşlar yanağımı yakarak süzüldü.

‘’Sen gerçek misin? Şu an gerçekten benimle misin? Yoksa ben öldüm mü? Ne olur söyle bana. Gitmeyeceğim de.’’

Titreyen ellerimle güzel yüzünü avuçladım.  Ama sadece elim değil sesim de titriyordu. Gönlümden geçen her bir sözü ona hıçkırarak aktardım.

‘’Buradayım hayalim. Artık yanındayım. Artık gitmeyeceğim.’’dedim. Gökhan rahat bir nefes alırken bana sımsıkı sarıldı. Kulaklarıma fısıldadığı her söz gülmeme sebep oldu.

‘’İnatçı keçi seni... Şu saçma inadını kırmak için illa ki arabaya ağaca mı vurmalıydım. Deli misin sen? Ölmemi mi istiyorsun?’’ dedi.

Burnumu omzuna gömerken bende fısıldadım. Ama maalesef bende bıraktığı etkiyi ben onda bırakamamıştım. Şu an gülüyor da kendisi. Züppe diyorum kimse inanmıyor. Züppe işte ne olacak?

‘’Allah geçinden versin. Tövbe bismillah de olmasın bir şey. Hem manyak mısın sen?  Arabayı niye ağaca vuruyorsun?’’

Ve hala gülüyor. Manyak bu adam cidden!

GÖKHAN’DAN

Yüzüm yıllar sonra ilk kez gülüyordu. Onun yanımda olması bir mucizeydi. Hala öldüm mü diye düşünmüyor değilim. Ama bu inatçı keçimin her sözü ile de gerçek olduğunu anlıyorum. Şu an cidden gülmekten kriz geçirebilirim. Deli bu kız gerçekten!

Hayatımın en güzel gününü yaşamamıştım. Uzun zamandan sonra sımsıkı birbirimize sarılmış, aşk sözcüklerinden bahsetmiştik. Sanırım dananın kuyruğunu sonunda kestim. Bu söz böyleydi de mi? Neyse saçmalamadan benim inatçı keçiyi bulayım. Ha bu arada eve geldik. Ama yarım saattir bu kız ortada yok. Bende onu arıyorum. Nereye kayboldu acaba? Odasına girdiğim de yine yoktu. Ama odanın ortasında üzeri örtülü duran tablo dikkatimi çekti. Birkaç gündür gizli gizli çalıştığı tabloydu sanırım. Çünkü ben ne zaman yanına gitsem bana göstermezdi. Merakım artınca tabloya yaklaştım. Üzerinde örtülü olan kırmızı bezin ucundan tutarken derin bir nefes alıp bezi çektim.

Gördüğüm şey ağzımın açıkta kalmasına sebep olmuştu. Gözlerim dolarken yüzümde ki gülümsemeye de engel olamıyordum. Bu bendim. Ayşe beni çizmişti. Yüzümde ki her çizgiyi, her bir özelliğimi resmetmişti. Bu kız görmeyeli ne kadar yetenekli olmuş böyle. Aşkım benim. Hayatımın anlamı. Keşke benimde böyle yeteneğim olsa da aşkımı ona anlatabilsem. Ben dalmışken belime sarılan küçük eller ile gülümseyip yüzümü ardıma çevirdim. Güzel gözlüm bana odaklanmıştı.

‘’Nasıl olmuş?’’dediğinde belimde kenetlediği ellerinde tutundum. Sevgi dolu öpücüğümü bırakıp bedenimi ona çevirdim. Kumral saçlarını okşarken ‘’Hayatım da gördüğüm en güzel şeydi bu. Resimde ki ben değil güzel olan. Onu senin çizmiş olman. İlk defa bu kadar net beni sevdiğini görüyorum.’’dedim. Kaşlarını çatınca yine saçma bir şeye takıldığını anladım.

‘’O ne demek Gökhan? Daha önce seni ne kadar çok sevdiğimi anlamadın mı?’’dediğinde kıkırdamama engel olamadım. Burnuna bir öpücük bırakıp ‘’Ah başımın tatlı belası... Anlamaz olur muyum? Ama ilk defa bu kadar derinden etkiledin beni. Bunu bilesin.’’dedim. Gülümseyip göğsüme başını dayadı. Bende ona sımsıkı sarılıp bu anın tadını çıkardım.

‘’Of sana sürpriz hazırlıyordum ben. Yılbaşı için. Yine sürprizimi bozdun. Of.’’dediğinde gülümsedim ‘’Yine sürpriz oldu her şeyim. Hem de ömrümde gördüğüm en güzel sürprizdi.’’dedim. Yılbaşına az kalmıştı. Kafamda ki planı hemen hazırlamam lazımdı. Ah güzel sevgilim sana öyle bir sürprizim var ki ne yapacağını şaşıracaksın.