Ang undas ay araw kung kailan inaalala ang mga namayapang pamilya, kamag-anak at kaibigan sa pamamagitan ng pagpunta sa sementeryo, pagdarasal, pag-alay ng mga pagkain at bulaklak at pagtirik ng kandila. Para sa karamihan, isa itong pista at reunion dahil dito lamang sila nagkakasama-sama at nagkikita-kita.
Pero hindi lang ganyan ang essence ng undas. Minsan, hindi mo na kailangan pang pumunta sa sementeryo. Sa bahay lang, maaari mo nang ipagtirik ng kandila ang kaibigang mong plastik sa'yo. Kung hindi mo pa naisuli ang kandila na ginamit mo sa binyag ng anak niya, sindihan mo ngayong undas. Tapos, ipagdasal mo na matauhan siya't magbago. Kung talagang hindi na siya nagbago after a year, 'rest in peace' na ang iusal mong dasal. Hehe
Huwag mo na siyang pag-alayan ng pagkain at prutas. Gagastos ka pa. Pwede mo namang lasunin mo na lang siya. Hehe
Lalo't huwag mo na siyang bigyan ng bulaklak na bouquet. Bagkus, koronang bulaklak ang ibigay mo. Tamang-tama! Sulatan mo ng caption ang ribbon ng 'In Memory of Our Friendship'.
Ang undas ay napakagandang arawtalaga para magdasal, magbigay, mag-alay, magpatawad, umalala at makalimot.
BINABASA MO ANG
ABNKKSuLatNPLAKo
RandomMasarap ang halo-halo. Masarap din ang pagsusulat. Mas masarap namang magsulat kapag may inspirasyon. Ang pinakamasarap sa lahat ay kung hindi nega ang reader nito. Salamat!
